Στο κείμενο που ακολουθεί, βασίστηκε η τοποθέτηση της Αντωνίας Αθανασοπούλου – Βαφειάδου* από το Ε.Κ.Κ.Ε στην πολιτική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 15/7/2022 / αναδημοσίευση από την Παντιέρα
Η συζήτησή μας διεξάγεται τη στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται και κλιμακώνεται στον έκτο μήνα από την έναρξή του και με το έκτο πακέτο κυρώσεων.
Μετά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, ακολουθεί μια φρενίτιδα των εξοπλισμών με τις τριάντα χώρες του ΝΑΤΟ, να φτάνουν 1051 τρισ. δολάρια, την Ελλάδα να ’ναι πρώτη στους τριάντα με το 3,76% του ΑΕΠ της και τη Γερμανία με το μαμούθ πρόγραμμα των 100 δισ. ευρώ. Οι στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, να εφταπλασιάζονται σε 300 χιλιάδες από 40. Να διευρύνεται ο δολοφονικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ που στήριξε πραξικοπήματα και ανατροπές κυβερνήσεων. Με τον ορισμό της Ρωσίας και της Κίνας, ως τη μεγαλύτερη απειλή και πρόκληση. Πρόσφατα η Μόσχα κατήγγειλε την αποστολή νέων προηγμένων πυραύλων ως «υβριδικό πόλεμο» της Δύσης κατά της Ρωσίας και απηύθυνε νέες προειδοποιήσεις. Η απειλή για την ανθρωπότητα όλο και μεγαλώνει, με πιο κοντά τον κίνδυνο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού μακελειού, ακόμη και με πυρηνικά.
Στην περιοχή μας εντείνεται ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός, άδικος και αντιδραστικός και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου. Με τις αστικές τάξεις να αναζητούν στρατηγική αναβάθμιση και κέρδη με τις εξορύξεις στη Μεσόγειο, εντείνοντας τον ανταγωνισμό και φέρνοντας πιο κοντά τον πόλεμο και την περιβαλλοντική καταστροφή, ενώ συνεχίζεται η ξέφρενη κούρσα των εξοπλισμών σε βάρος των κοινωνικών αναγκών. Παράλληλα έχουν μετατρέψει τη χώρα σε μια απέραντη αμερικάνικη βάση.
Παρακολουθούμε πέρα από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς σαν το ΝΑΤΟ να δημιουργούνται νέοι όπως το AUCUS και συμφωνίες ασφαλείας όπως του Ισραήλ με τις ΗΠΑ με στόχαστρο στο Ιράν, την Κίνα και τη Ρωσία. Σε όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση, δηλώνει δεδομένη.
Η συζήτησή μας επίσης διεξάγεται στο κατώφλι του στασιμοπληθωρισμού της Ε.Ε. (8,9% ανάλογα με την εξέλιξη του πολέμου). Στις ΗΠΑ έχουμε νέο ρεκόρ σαρανταετίας για πληθωρισμό 9,1%, ενώ αυξήθηκαν κατακόρυφα οι αιτήσεις για επιδόματα ανεργίας. Με το αστέρι του Μακρόν να θαμπώνει στη Γαλλία, τις παραιτήσεις των Τζόνσον και Ντράγκι, την αμφισβήτηση του Μπάιντεν από τους Δημοκρατικούς, αλλά και του Τραμπ. Ταυτόχρονα συνεχίζονται οι διαδηλώσεις στη Σρι Λάνκα, παρά την κρατική καταστολή, στις ΗΠΑ ενάντια στις σεξιστικές επιθέσεις, τις παράνομες εκτρώσεις, διαδηλώσεις στην Ολλανδία, στη Γαλλία κλπ.
Στην Ελλάδα με τις απεργίες σε νοσοκομεία, COSCO, E-Food, τους εργατικούς αγώνες ενάντια στο νόμο του Χατζηδάκη, την αξιολόγηση στο Δημόσιο, το Νόμο-Πλαίσιο της Κεραμέως και την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Με τη λαοθάλασσα στο Εφετείο για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, τους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ενάντια στην Ευρώπη φρούριο από τη Μελίγια μέχρι το Αιγαίο και τον Έβρο. Τον ξεσηκωμό των πυρόπληκτων και πλημμυροπαθών ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή, τις ανεμογεννήτριες και στις επενδύσεις στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης.
Στη χώρα μας η κυβέρνηση της ΝΔ προβάλλει τον μπαμπούλα της ακυβερνησίας και της αστάθειας και την τουρκική απειλή για να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της. Τα νοσοκομεία βουλιάζουν με το 6ο κύμα του κορωνοϊού και ενώ γύρω στις 5.500 υγειονομικοί βρίσκονται ακόμη σε αναστολή εργασίας, αυτοί προσλαμβάνουν συνοριοφύλακες, ΜΑΤ και παπάδες αντί για υγειονομικούς και εκπαιδευτικούς, ενώ παραδίδει υπηρεσίες του Δημοσίου σε ιδιώτες, ακόμα και με το νέο ΕΣΥ. Επιστρατεύει τα ΜΑΤ απέναντι στους εργαζόμενους και τη νεολαία, ενώ επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία με τη θεωρία της εξέγερσης του λαού μας στο Πολυτεχνείο, όχι μόνο από τον Άδωνη αλλά και από τον Συρίγο. Με το Λιγνάδη, τον Κορκονέα και τον κάθε μαφιόζο του κοινού ποινικού κώδικα έξω με τις πλάτες της κυβέρνησης και της αδέκαστης δικαιοσύνης και τον Μιχαηλίδη μέσα, απεργό πείνας 55 ημερών και εξοντωτικές καταδίκες σε Τούρκους και Έλληνες αγωνιστές.
Σ΄ αυτές τις συνθήκες η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως αποφάσισε το ΠΣΟ, θα παρέμβει στις επερχόμενες εκλογές όποτε κι αν γίνουν στη βάση του αντικαπιταλιστικού αντιιμπεριαλιστικού της προγράμματος και καλεί σε αγωνιστική συσπείρωση. Απευθύνει κάλεσμα στην Αριστερά που βλέπει έξω από το σύστημα, σε επαναστατική ρήξη με τον καπιταλισμό και κάθε λογής κυβερνητική διαχείριση.
Στην απόφαση αναδεικνύονται οι βασικές αιχμές του προγράμματος, μπορούν επίσης να προστεθούν πιο διακριτά σημεία για το φασισμό, ρατσισμό, εθνικισμό, τον διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους, για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Στο αίτημα για την αύξηση του μισθού στα 1000€ καθαρά, να ακολουθεί η τιμαριθμική προσαρμογή. Να καταγγείλουμε την πολιτική που παραδίδει το δημόσιο περιβαλλοντικό πλούτο στους επενδυτές, τους επιχειρηματίες αιολικών πάρκων, εξορύξεων κλπ.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα προφανώς δεν μπορεί να υλοποιηθεί από «προοδευτική» ή «αριστερή» κυβέρνηση διαχείρισης του καπιταλισμού, χωρίς ρήξη με το αστικό κράτος και τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς.
Η προσπάθεια για ενωτική μάχη των εκλογών, δεν πρέπει να απογοητεύσει αντί να αναζωογονήσει τον κόσμο του αγώνα γι’ αυτό πρέπει να στηρίζεται σε γερές και όχι σε εκλογικίστικες βάσεις
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη βάση των παραπάνω πραγματοποίησε συναντήσεις με δυνάμεις της επαναστατικής αριστεράς με τις οποίες είχε κάνει κοινή δράση το προηγούμενο διάστημα, όπως με την αντιπολεμική πρωτοβουλία και διαπιστώθηκε ότι υπάρχει δυνατότητα κοινής πολιτικής δράσης στις επόμενες κρίσιμες μάχες. Έγιναν συναντήσεις και με τις δυνάμεις της Αναμέτρησης, ΑΡΑΝ, Κομ. Σχεδίου, όπου φάνηκε η διάθεση για κοινή δράση στο κίνημα, αλλά που κυρίως ενδιαφέρονταν να λειτουργήσουν ως γέφυρα με την ΛΑΕ, που κινείται στην λογική της αριστερής κυβέρνησης στο πλαίσιο του συστήματος. Όμως το ζήτημα του αγώνα για έξοδο από την ΕΕ υποβαθμίζεται σημαντικά, ενώ οι κεντρικές επιδιώξεις του συστήματος περνούν μέσα από τις οδηγίες της ΕΕ σε όλα τα πεδία. Να μη δούμε την περίοδο που περνάμε και τη δύναμη των εξελίξεων με τα μάτια των αστών. Δηλαδή με κοινοβουλευτικό κρετινισμό και αποχαύνωση.
Από εδώ και πέρα προχωράμε με την ενεργοποίηση του κόσμου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσω των τοπικών συνελεύσεων. Η προσπάθεια για ενωτική μάχη των εκλογών, δεν πρέπει να απογοητεύσει αντί να αναζωογονήσει τον κόσμο του αγώνα γι’ αυτό πρέπει να στηρίζεται σε γερές και όχι σε εκλογικίστικες βάσεις. Γιατί ο πόλεμος και οι προεκτάσεις του αποτελούν τομή για τις εξελίξεις, γιατί οι διαχειριστικές λογικές έδειξαν τα όριά τους και απέτυχαν και μαζί τους και ο αριστερός κυβερνητισμός.
Για την έξοδο τώρα από ΕΕ και ΝΑΤΟ και για να κλείσουν οι βάσεις. Για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις με τιμαριθμική αναπροσαρμογή. Για εθνικοποίηση των βασικών τομέων της οικονομίας και την κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας και ρύπων. Για την διαγραφή του χρέους. Ενάντια σε μια “ανάπτυξη” που μετατρέπει τη φύση σε πεδίο κερδοφορίας και άγριας λεηλασίας.
Για να μπορέσουμε όχι μόνο να σταθούμε όρθιοι, αλλά και να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε τις άγριες επιθέσεις που ετοιμάζει η άρχουσα τάξη με το υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης, τις σκληρές ταξικές αναμετρήσεις και όχι στις κούφιες μπαλοθιές των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, μπροστά σε ένα δύσκολο χειμώνα πείνας και κρύου.
* Η Αντωνία Αθανασοπούλου – Βαφειάδου είναι μέλος του ΕΚΚΕ και της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Γραμμή ανεξαρτησίας και ανατροπής, όχι συμβιβασμού και υποταγής
