Μεγαλειώδης και αυτή η διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αργεντινή κατά της ακρίβειας και της φτώχειας αλλά και της συμφωνίας με το ΔΝΤ. Δεν είναι, όμως, μόνο η Αργεντινή. Από τη Λατινική Αμερική μέχρι τα Βαλκάνια και από την Αφρική μέχρι την Ασία, ο ένας μετά τον άλλο οι λαοί εξεγείρονται, συνειδητοποιώντας πως πλέον δεν έχουν να χάσουν παρά τις αλυσίδες τους.
«Τέλειωσε» ο Ντράγκι, σε κρίση Ιταλία και ΕΕ
Το αστικό σύστημα εξουσίας, σε Ιταλία και ΕΕ, προσπάθησε με νύχια και με δόντια να αποτρέψει την πτώση της κυβέρνησης Ντράγκι. Θεωρούσε, άλλωστε, ότι ο πρώην διοικητής της ΕΚΤ είναι ο πιο «έμπιστος» που διαθέτει στη Ρώμη και θα μπορούσε να αποτρέψει την πυροδότηση του ασύλληπτα εκρηκτικού μείγματος που έχει σωρευτεί στη χώρα από τις αλλεπάλληλες κρίσεις. Δεν τα κατάφερε, όμως. Έτσι, η Ιταλία οδεύει πιθανότατα προς πρόωρες εκλογές εντός του φθινοπώρου, εκτός και εάν επιβληθεί μια κυβέρνηση «τεχνοκρατών», που θα περάσει τον νέο προϋπολογισμό του 2023 και μετά θα αποχωρήσει. Σε κάθε περίπτωση, όλα δείχνουν ότι αυτή τη φορά, η κοινωνική οργή θα κατευθυνθεί κυρίως προς τα ακροδεξιά. Η Τζόρτζια Μελόνι και το νεοφασιστικό μόρφωμα Αδέλφια της Ιταλίας, μαζί με τον Σαλβίνι και την εθνικιστική Λίγκα, ετοιμάζονται…
Διαδοχή Τζόνσον – Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Κάπως έτσι μεταφράζεται για την κοινωνική πλειοψηφία της Βρετανίας το δίδυμο που αναδείχθηκε από τις εσωκομματικές εκλογές και θα διεκδικήσει την ψήφο των μελών για να διαδεχθεί τον Μπόρις Τζόνσον στην ηγεσία των Τόρις και την πρωθυπουργία. Από τη μία ο Ρίσι Σούνακ, ένας γιάπης με μακρά θητεία στην Goldman Sachs, ο οποίος είχε το υπουργείο Οικονομικών και με την παραίτησή του άνοιξε τον δρόμο για την πτώση του Τζόνσον. Από την άλλη, η Λιζ Τρας, η υπουργός Εξωτερικών, που με την άμεση εμπλοκή της στον πόλεμο της Ουκρανίας αναδείχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα γεράκια της χώρας της και του ΝΑΤΟ συνολικά. Σε αυτό το μαύρο φόντο και σε συνδυασμό με την κατάντια των Εργατικών, η έλλειψη μιας στοιχειώδους αριστερής γραμμής είναι εμφατική.
Τα μηνύματα από την τριμερή της Τεχεράνης
Ψυχή τε και σώματι στο πλευρό του Πούτιν στο μέτωπο του πολέμου στην Ουκρανία τάχθηκε το «βαθύ κράτος» του Ιράν. Το έκανε, δε, δια στόματος του ανώτατου θρησκευτικού του ηγέτη, αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, στη διάρκεια της τριμερούς συνάντησης Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν — όπου, επίσης, ο Ερντογάν διεμήνυσε ότι η συνεργασία με τη Μόσχα θα συνεχιστεί και θα ενταθεί στην ενέργεια, τον τουρισμό και άλλους τομείς. Προφανώς, τόσο η Τεχεράνη όσο και ο Τούρκος πρόεδρος δεν θεωρούν τον Πούτιν «τελειωμένο» και «απομονωμένο», ειδάλλως δεν θα τολμούσαν να εκτεθούν έτσι. Όπως και το Πεκίνο, το Νέο Δελχί και άλλες χώρες, βλέπουν ότι η Ρωσία θα συνεχίσει να είναι υπολογίσιμος παίκτης σε ένα κόσμο που θα σφραγίζεται από ολοένα πιο βίαιους ανταγωνισμούς. Αφήστε που το Ισραήλ τα κάνει πλακάκια με τα αραβικά καθεστώτα…