Αντώνης Δραγανίγος
▸ Το αναγκαίο πρόγραμμα ανατροπής και η κοινή πορεία σε κρίσιμα θέματα διαμορφώνουν τη βάση μιας ευρύτερης πολιτικής και εκλογικής συσπείρωσης
Η επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων και η γενικευμένη πλέον φιλολογία για προσφυγή στις κάλπες μετά το καλοκαίρι αντανακλά τα συσσωρευμένα αδιέξοδα του συστήματος, που βαδίζει ολοταχώς προς την «τέλεια καταιγίδα» μιας νέας ύφεσης, με υψηλό πληθωρισμό και εκτίναξη των κρατικών χρεών, πρωτοφανή όξυνση των λαϊκών προβλημάτων, μακρόχρονη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία με κίνδυνο γενίκευσής του, όξυνση των ιμπεριαλιστικών και αστικών ανταγωνισμών, νέα προσφυγικά κυμάτων και ενεργειακή και περιβαλλοντική κρίσης.
Η «μαγική εικόνα» που θέλει να «περάσει» η κυβέρνηση συνθλίβεται στις μυλόπετρες της ακρίβειας, της φτώχειας, της διάλυσης των δημόσιων υπηρεσιών. Το σύστημα αναζητά τρόπους για την πολιτική του σταθεροποίηση και την κλιμάκωση της επίθεσής του. Σε αυτές τις συνθήκες, οι διαχειριστικές λύσεις και η προοπτική της «δημοκρατικής κυβέρνησης» στερούνται… ρεαλισμού. Η μεγάλη τους αδυναμία είναι η υποτιθέμενη δύναμή τους.
Και αλήθεια πώς θα προφυλαχθεί η ειρήνη στην περιοχή μας και στην Ευρώπη, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ γίνεται πρόθυμο πιόνι στην τυχοδιωκτική πολιτική των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ; Ποιος πιστεύει ότι μπορεί να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, αν δεν θιγούν τα κέρδη του κεφαλαίου; Πώς θα πέσει η τιμή του ρεύματος, αν δεν υπάρξει σύγκρουση με την απελευθερωμένη αγορά, τις ιδιωτικές εταιρείες και τα χρηματιστήρια ενέργειας; Ή μήπως δεν ξέρουμε πως ούτε συλλογικές συμβάσεις ούτε δημόσια αγαθά δεν μπορούμε να δούμε όσο είμαστε μέσα στον Προκρούστη των μνημονίων, της επιτροπείας και του συμφώνου σταθερότητας;
Η πάλη για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής, της επιδρομής του κεφαλαίου και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και της συναίνεσης των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και Ελληνική Λύσης είναι ο ρεαλιστικός δρόμος για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, της αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων, της επιβολής ρηγμάτων στον σιδερόφραχτο τοίχο της κυρίαρχης πολιτικής, που μπορεί να ανοίξει δρόμους αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Η πολύτιμη λαϊκή πείρα έχει καταγράψει τον αδιέξοδο δρόμο του «κυβερνητισμού», της λογικής «ψήφισέ με και θα στα λύσω», του «λιγότερου κακού», που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στα μεγαλύτερα δεινά.
Η ίδια ή ζωή μάς έδειξε ότι για να επιβληθεί η αναγκαία πολιτική απαιτείται ένα ταξικά ανασυγκροτημένο ανατρεπτικό εργατικό και λαϊκό κίνημα, ένα ισχυρό μέτωπο-πόλος της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, που θα πρωτοστατήσει στην κοινή δράση όλων των μαχόμενων δυνάμεων της αριστεράς, η οικοδόμηση μιας σύγχρονης κομμουνιστικής οργάνωσης.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παρέμβει εκφράζοντας την ανάγκη για μετωπική αντικαπιταλιστική Αριστερά
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι αγωνιστές/στριές της δεν απουσίαζαν ποτέ από τις σκληρές μάχες. Έτσι και τώρα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παρέμβει στις πολιτικές μάχες της περιόδου και τις εκλογές όποτε και αν γίνουν εκφράζοντας την ανάγκη για μια ισχυρή μετωπική αντικαπιταλιστική αριστερά, που να στέκεται στο ύψος των αναγκών της ανατρεπτικής λαϊκής δράσης, της συνολικής αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, να εμπνεύσει ένα πολιτικό ρεύμα αντικαπιταλιστικής αναφοράς και επαναστατικής προοπτικής. Αυτό που επιβάλλουν οι συνθήκες είναι η ανασυγκρότηση και πλατιά συσπείρωση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
Βάση αυτής της συσπείρωσης είναι το αναγκαίο σήμερα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης. Οι γενναίες αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις με χτύπημα των κερδών του κεφαλαίου. Η καταπολέμηση της ακρίβειας με κατάργηση των φόρων που επιβαρύνουν τα βασικά αγαθά, κατάργηση των αγορών ενέργειας, τροφίμων κ.λπ., εθνικοποιήσεις των βασικών τομέων της οικονομίας για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών. Η πλήρης απεμπλοκή της χώρας μας από τον άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, με έξοδο από το ΝΑΤΟ και αντιπαράθεση με τον άδικο και επιθετικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Η ενίσχυση της μικρομεσαίας αγροτιάς, έξω απ’ τις επιταγές της ΚΑΠ και των πολυεθνικών για την εξασφάλιση της διατροφικής επάρκειας. Η διαγραφή του κρατικού χρέους και του ιδιωτικού χρέους των φτωχών νοικοκυριών, για να αναπνεύσει ο κόσμος και να μην χάσει τα σπίτια του, η ρήξη και η έξοδος από την ΕΕ. Η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Η προστασία της φύσης ενάντια στην κλιματική κρίση και την επιχειρηματική και αντιλαϊκή «πράσινη μετάβαση».
Αυτό το πρόγραμμα πρέπει και μπορεί να γίνει βάση συσπείρωσης πλατιών κοινωνικών δυνάμεων και αγωνιστών, πολιτικών δυνάμεων και ρευμάτων. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει και μπορεί να γίνει η «δύναμη κρούσης» σε αυτή τη μεγάλη μάχη.
Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση παλεύει όλο αυτό το διάστημα με συνεπή τρόπο για την πλατιά συσπείρωση μαχόμενων δυνάμεων, σε ρήξη με τις κεντρικές επιλογές του συστήματος. Η σταθερή προσπάθεια συσπείρωσης δυνάμεων και αγωνιστών στις εργατικές μάχες, με ανεξαρτησία απ’ τον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που κατέληξαν και σε εργατικές συγκεντρώσεις χιλιάδων αγωνιστών σε πανεργατικές πορείες, Πρωτομαγιά, ΔΕΘ κ.λπ. Οι αντίστοιχες προσπάθειες στις γειτονιές και η συμβολή στις μεγάλες αντικατασταλτικές διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα μετά τα γεγονότα της Ν. Σμύρνης. Η παρέμβασή του στην αντιπολεμική πάλη, με ταξική, διεθνιστική αντίληψη για τον πόλεμο και μετωπική λογική, που συνέβαλε στην πολύ σημαντική αντιπολεμική πρωτοβουλία των εννιά οργανώσεων αλλά και στη δημιουργία του Αντιπολεμικού Διεθνιστικού Συντονισμού. Οι μάχες για Υγεία και ελευθερία στην πανδημία, ενάντια στο κυνήγι των προσφύγων, στα πανεπιστήμια κατά των «ΜΑΤ της αγοράς» δόθηκαν με ανατρεπτική και μετωπική λογική. Όλη αυτή η κίνηση δείχνει ότι υπάρχει η αναγκαία κοινή πολιτική βάση, η κοινή πορεία και ένα επίπεδο εμπιστοσύνης ανάμεσα σε δυνάμεις και αγωνιστές για να γίνει ένα αποφασιστικό βήμα πολιτικής συνεργασίας σε αυτές τις εκλογές.
Τα βήματα συσπείρωσης και ανασυγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέσα από τις διαδικασίες που έχουν ήδη δρομολογηθεί (Πανελλαδικό Συντονιστικό στις 3/7, οι ανοιχτές συνελεύσεις των τοπικών επιτροπών, οι εκδηλώσεις και οι άλλες διαδικασίες), η απόφαση για πολιτική και εκλογική συνεργασία με όλες τις δυνάμεις που συμφωνούν στην κατεύθυνση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, το πλατύ άνοιγμα στην περίοδο της εκλογικής μάχης θα δημιουργήσει τις βάσεις για μια πολύ ανώτερη συσπείρωση δυνάμεων στις πολύ κρίσιμες μάχες που έρχονται.