17 Μαρτίου: Πανελλαδική Ημέρα Δράσης στην Έρευνα & Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

▸Οι «τεμπέληδες» της Έρευνας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης;

Στις 17 Μάρτη οι εργαζόμενοι στον τομέα της έρευνας οργανώνουν δράσεις σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας φέρνοντας στην επιφάνεια τις επισφαλείς εργασιακές συνθήκες για τους/ις νέους/ες ερευνητές και ερευνήτριες, τη γαλαρία των άμισθων, υποαμοιβόμενων, ανασφάλιστων σε πανεπιστήμια και ερευνητικούς φορείς σε όλη την Ελλάδα.

Από τη σελίδα του Πανελλαδικού Σωματείου Έρευνας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Σε κοινέςΚατηγορίες

Το «αυγό του φιδιού» που επωάζεται στις δηλώσεις του Δ. Βαρτζόπουλου

Μα μπορεί ποτέ, άραγε, να πατενταριστεί ο ήλιος;

Στα χρόνια της κρίσης, τα Πανεπιστήμια και οι Ερευνητικοί Φορείς υποχρηματοδοτούνται σταθερά, το μόνιμο προσωπικό μειώνεται συνεχώς και οι εργασιακές συνθήκες για τους/ις νέους/ες ερευνητές και ερευνήτριες, το δυναμικό που παράγει τη νέα γνώση και έρευνα εντός των πανεπιστημίων και των ερευνητικών ιδρυμάτων, ελαστικοποιούνται συνεχώς. Η μαύρη εργασία, η εργασιακή επισφάλεια, η έντονη κινητικότητα και εξάρτηση από την προκήρυξη νέων προγραμμάτων σκιαγραφούν την καθημερινότητα της πλειοψηφίας των εργαζομένων στην Έρευνα & Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Οι ποικίλες σχέσεις εργασίας που επίμονα προσπαθούν να αποκρύψουν σχέση εξαρτημένης εργασίας, η απουσία ασφάλισης, τα υψηλά ποσοστά άμισθης εργασίας (αφού συχνά αντιμετωπίζεται ως μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας) και οι διαφορετικές ταχύτητες εργαζομένων καθιστούσαν τον εργασιακό κλάδο της έρευνας για πολύ καιρό μη αναγνωρίσιμο, παρότι η Έρευνα-Καινοτομία παρουσιάζεται ως κρίσιμος τομέας της οικονομίας και διέξοδος προς την ανάκαμψη. Τα «παιδιά για όλες τις δουλειές» των διδακτικών, ερευνητικών και εκπαιδευτικών αναγκών, δουλεύουν με εξοντωτικούς ρυθμούς σε ένα καθεστώς μεταξύ απλήρωτης και κακοπληρωμένης προσωρινής απασχόλησης, συχνά μεταξύ διαφορετικών ιδρυμάτων, χωρίς η δουλειά τους να αναγνωρίζεται ως εργασία, χωρίς ασφάλεια και προοπτική. Οι πλήρως απορρυθμισμένες εργασιακές σχέσεις αποτελούν ιδανικό έδαφος για οποιαδήποτε εταιρεία προκειμένου να εκμεταλλευτεί αυτό το φτηνό εργατικό δυναμικό υψηλών προδιαγραφών και εξειδίκευσης με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Σήμερα η κατάσταση αυτή μας βρίσκει αντιμέτωπους/ες με την λήξη των προηγούμενων κύκλων χρηματοδοτήσεων-προγραμμάτων στα ερευνητικά κέντρα και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και την έλλειψη νέων προκηρύξεων. Η ερχόμενη περίοδος προδιαγράφεται δυσοίωνη καθώς χιλιάδες συνάδελφοι/ισσες θα βρεθούν στον «αέρα» και πιθανότατα την ανεργία. Πλέον είναι σαφές ότι η έρευνα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς σταθερή και εγγυημένη χρηματοδότηση, ότι δε μπορεί να λειτουργήσει βασιζόμενη μόνο σε ανταγωνιστικά προγράμματα.

Πολλές πτυχές της εργασιακής αυτής εκμετάλλευσης που ο κλάδος μας ήδη βίωνε θεσμοθετούνται από την πλευρά της κυβέρνησης με το νόμο Χατζηδάκη. Καταργούν το οκτάωρο και επιβάλουν 10ωρο/50ωρο, χτυπούν τις συλλογικές συμβάσεις, τη λειτουργία των σωματείων και το δικαίωμα στην απεργία, προάγοντας για τα πιο κρίσιμα ζητήματα την «ατομική διαπραγμάτευση».

Συλλογική οργάνωση στα συλλογικά προβλήματα

Όσο και αν προσπαθούν να μας κάνουν να πιστεύουμε πως είμαστε “τεμπέληδες”, εκπαιδευόμενοι/ες και νομάδες σε μια εργασιακή έρημο, εμείς γνωρίζουμε το έργο που παράγουμε και το πώς αξιοποιείται. Ξέρουμε πως έχουμε ο ένας τον άλλον και μόνο μέσα από τους αγώνες μας από κοινού με το σύνολο των εργαζομένων μπορούμε να διεκδικήσουμε την άμεση βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας!

Ξεπερνώντας τον μεγάλο εργασιακό και χωρικό κατακερματισμό, συνάδελφοι και συναδέλφισσες, με διαφορετικούς ρόλους (Υποψήφιοι/ες Διδάκτορες/σσες, postdoc, τεχνικό προσωπικό, συμβασιούχοι σε project, έκτακτο διδακτικό προσωπικό κ.α.) και εργασιακές σχέσεις (συμβασιούχοι, υπότροφοι, “μπλοκάκια”, αμισθί) συμμετείχαν ενεργά στις διαδικασίες συγκρότησης ενός Πανελλαδικού Σωματείου που εκπροσωπεί όλους/ες τους/τις εργαζόμενους/ες στον Κλάδο.

Βασικοί στόχοι του Σωματείου μας είναι: (α) η διεκδίκηση αξιοπρεπών όρων, συνθηκών και αμοιβών στο ύψος των πραγματικών αναγκών που θα κατοχυρώνονται από μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) που να καλύπτει όλο το προσωπικό στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευσηκαι (β) η ενεργή συμμετοχή στη διαμόρφωση του πλαισίου διεξαγωγής της έρευνας με βάση τις κοινωνικές ανάγκες. Αυτή η απαίτηση είναι ζωτικής σημασίας για εμάς, οπότε ζωτικής σημασίας γίνεται και η προσπάθεια για μαζικοποίηση του Σωματείου και διεύρυνση της αγωνιστικής του δράσης!

Ενάντια στην υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων, η οποία ανοίγει το δρόμο σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και στην ίδια την αγορά να ορίζουν του δικούς τους όρους στην εκμετάλλευση των εργαζομένων. Όσο η χρηματοδότηση της Έρευνας και της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης θα γίνεται με βάση τις ανάγκες της αγοράς, το κυνήγι χρηματοδοτήσεων και της αναζήτησης άλλων πόρων (ιδιωτικά κεφάλαια, ευρωπαϊκοί πόροι κλπ) από τα ιδρύματα, η συνεπαγόμενη εγκαθίδρυση των χειρότερων σχέσεων εργασίας, αλλά και η διεξαγωγή έρευνας που θα βρίσκεται μακριά από τις κοινωνικές ανάγκες δεν θα τελειώσει ποτέ. Παλεύουμε για αποκλειστικά δημόσια χρηματοδότηση των ερευνητικών κέντρων και των πανεπιστημίων, ικανή για την πρόσληψη μόνιμου ερευνητικού και διδακτικού προσωπικού αλλά και υλικοτεχνικής υποδομής που να καλύπτει τόσο τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ιδρυμάτων όσο και πολύ περισσότερο την ανάγκη για ανάπτυξη της έρευνας και εκπαίδευσης λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας και με σκοπό τη βελτίωση των όρων διαβίωσης.

Στις 17 Μάρτη, ερχόμαστε ενωμένοι/ες φέρνοντας στην επιφάνεια την γαλαρία των άμισθων, υποαμοιβόμενων, ανασφάλιστων συναδέλφων και συναδελφισσών σε όλη την Ελλάδα. Καλούμε συλλόγους (μεταπτυχιακών-ΥΔ, εργαζομένων-ερευνητών) και τα επιχειρησιακά σωματεία/συλλόγους εργαζομένων σε ΕΚ και ΑΕΙ, να στηρίξουν τον αγώνα μας!

Πρόγραμμα δράσεων: