Απ’ τα γυμνασιακά μας χρόνια (1961-1967) στην απρόσμενη επανασύνδεση
Του Δημήτρη Χατζηπαναγιώτου
Εκδόσεις Οικολογικό Πολιτικό Αρχείο
Συνήθως οι εκδόσεις που αφορούν αναμνήσεις από μαθητικά και εφηβικά χρόνια μοιάζουν να αφορούν κυρίως τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους «πρωταγωνιστές» των περασμένων εποχών και να έχουν ένα συγκεκριμένο κοινό. Σωστό είναι αυτό, αλλά συχνά στην αναψηλάφηση των περασμένων προκύπτει πολύ ενδιαφέρον υλικό για τις συνθήκες της εποχής. Στην έκδοση του αγωνιστή δικηγόρου Δημήτρη Χατζηπαναγιώτου για τα μαθητικά χρόνια στο γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου και την διαδικασία επανασύνδεσης των παλιών συμμαθητών από το 2014 και μετά ο αναγνώστης θα βρει όχι μόνο μια κατάθεση ψυχής ενός μαχόμενου δημιουργικού ανθρώπου, αλλά πολύτιμα στοιχεία για μια κρίσιμη εποχή, καθώς έτυχε να είναι μαθητής στην πολύ ενδιαφέρουσα εποχή 1961-1967. Μια εποχή που σφραγίστηκε από το κίνημα που σήκωνε κεφάλι, τη νεολαία που αμφισβητούσε και αγωνιζόταν, τους διεθνείς επαναστατικούς ανέμους να φυσούν και την αντίδραση να προσπαθήσει να καταστείλει τα «καινά δαιμόνια».
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες με ιδιαίτερη «τρυφερότητα» ο Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου αναφέρεται όχι μόνο στα νεαρά βλαστάρια, αλλά και στους καθηγητές-δασκάλους του Γυμνασίου Παλαιού Φαλήρου, που εμπνεόμενοι από την Αριστερά και τους αγώνες του λαού μας για δημοκρατία, ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη, παρέδωσαν διαχρονικά μαθήματα για την επιστήμη αλλά και για την αξιοπρέπεια. Καθηγητές που είχαν συμμετάσχει στο ΕΑΜ παλιότερα, στο κίνημα ειρήνης πιο πρόσφατα, που είχαν δημοκρατικές και σοσιαλιστικές αντιλήψεις και για όλα αυτά υπέστησαν διώξεις και πριν και μετά την εγκαθίδρυση της μισητής δικτατορίας. Δεν είναι τυχαίο πως σε αυτούς είναι αφιερωμένη η έκδοση, όπως και στα πολύ νέα (συγγενικά) πρόσωπα του Δ. Χατζηπαναγιώτου, που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στη ζωή.
Γ.Ε.