Μόνο φωτιά στο δρόμο μας Ό,τι δεν γκρέμισε η φτώχεια το αποτέλειωσαν οι αρρώστιες και ο θάνατος Κάποτε μπήκαμε ελευθερωτές στην πολιτεία Όμως μας πρόδωσαν και μας σταυρώσαν φυλάκισαν τα καλύτερα παιδιά μας και τα σκότωσαν Ύστερα άρχισε μια σκυφτή ζωή δοξάστηκαν ο γελωτοποιός ο μεταπράτης κι ο ρουφιάνος Μονάχα εκείνο το φθινόπωρο σφιγμένοι πίσω … Συνεχίστε να διαβάζετε το Μικρό χορικό των μαχητών, ένα ποίημα για το Πολυτεχνείο του Γιώργου Ζιόβα.