Πρόσφατα το καθεστώς Ερντογάν ανακοίνωσε μία λίστα με τα ονόματα 42 μελών της τουρκοκυπριακής κοινότητας τα οποία θεωρούνται ανεπιθύμητα και τους απαγορεύεται η είσοδος στο τουρκικό κράτος. Ο Οζ Καραχάν, δημοσιογράφος, τουρκόφωνος Κύπριος ακτιβιστής και πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα ΠΡΙΝ, ως ένας μεταξύ των 42 «ανεπιθύμητων», εξηγώντας την κατάσταση αλλά και το γενικότερο σκεπτικό που αυτός και η οργάνωσή του πρεσβεύουν όσον αφορά το Κυπριακό πρόβλημα
Συνέντευξη στον Γιώργο Μιχαηλίδη
▶ Δημοσιεύτηκε πρόσφατα ότι εσείς μεταξύ 41 άλλων μελών της τουρκοκυπριακής κοινότητας στερηθήκατε το δικαίωμά σας να επισκεφθείτε την Τουρκία; Ποιο ήταν το κίνητρο της τουρκικής κυβέρνησης για αυτήν την κίνηση;
Η Κύπρος έχει καταληφθεί από τους στρατούς του ΝΑΤΟ από το 1974 μετά το πραξικόπημα που ενορχηστρώθηκε από την ελληνική χούντα και ακολουθήθηκε από την τουρκική εισβολή. Μετά την εισβολή, ο τουρκόφωνος κυπριακός πληθυσμός αναγκάστηκε να μετακινηθεί στις βόρειες περιοχές του νησιού ενώ ο ελληνόφωνος κυπριακός πληθυσμός αναγκάστηκε να μετακινηθεί στις νότιες περιοχές.
Παρόλο που τα σοβινιστικά μέτωπα του ελληνόφωνου κυπριακού πληθυσμού είχαν το ιδανικό της «ένωσης», ως μέρος της Ελλάδας, τα τουρκόφωνα κυπριακά σοβινιστικά μέτωπα δεν είχαν ποτέ την ιδέα ότι αποτελούσαν μέρος της Τουρκίας, αλλά αγωνίζονταν για το «Ταξίμ» που σημαίνει τη διχοτόμηση του νησιού μεταξύ ελληνόφωνων και τουρκόφωνων Κυπρίων. Ο λόγος πίσω από αυτό ήταν το γεγονός ότι οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι γνώριζαν τη μεγάλη κοινωνικο-πολιτιστική διαφορά μεταξύ αυτών και του τουρκικού λαού. Οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι ήταν πάντα εξαιρετικά κοσμικοί ως κοινωνία. Για παράδειγμα, με την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960, ενώ οι Ελληνόφωνοι Κύπριοι επέλεξαν έναν «Αρχιεπίσκοπο» Μακάριο ως ηγέτη της κοινότητας, οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι επέλεξαν έναν αθεϊστή γιατρό απόφοιτο πανεπιστημίου της Ελβετίας, τον Φαζίλ Κιουτσούκ, ως αρχηγό της κοινότητάς τους.
Μια σύγχρονη, κοσμική και δημοκρατική κοινότητα που ζει στο νησί επρόκειτο να δημιουργήσει προβλήματα στην Τουρκία στο μέλλον. Ως εκ τούτου, μετά το 1974, η Τουρκία ξεκίνησε την εποικιστική της πολιτική στην Κύπρο μεταφέροντας τους παράνομους Τούρκους εποίκους στο νησί και δίνοντάς τους τις περιουσίες των ελληνόφωνων Κυπρίων οι οποίοι είχαν καταφύγει στις νότιες περιοχές του νησιού. Μαζί με το σκοπό της αλλαγής της δημογραφικής κατάστασης του νησιού, η Τουρκία χρησιμοποίησε επίσης αυτόν τον πληθυσμό για να δημιουργήσει κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική καταπίεση εναντίον των Τουρκόφωνων Κυπρίων.
Η σημερινή μαύρη λίστα της Τουρκίας είναι απλώς μια ακόμα στρατηγική κίνηση για την καταστολή του τουρκόφωνου κυπριακού πληθυσμού που δίνει έναν κοινοτικό αγώνα επιβίωσης. Χρησιμοποιώντας 42 πολιτικά πρόσωπα, η Τουρκία θέλει να δώσει ένα μήνυμα σε όλους τους Τουρκόφωνους Κύπριους «υπακούστε ή φύγετε». Οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι αντιμετώπιζαν τέτοιου είδους απειλές από την Τουρκία ακόμη και πριν από το 1974. Δολοφονίες, λιντσαρίσματα, απειλές … Φαζίλ Οντέρ, Αϊχάν Χικμέτ, Αχμέτ Μουζαφέρ Γκουρκάν, Ντερβίς Αλί Καβαζόγλου, Ραϊφ Ντενκτάς, Κούτλου Ανταλί. Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους Κύπριους που δολοφόνησε το τουρκικό κράτος εξαιτίας της στάσης τους. Τα πιο πρόσφατα γεγονότα που τράβηξαν την προσοχή του κόσμου ήταν ο όχλος με διαθέσεις λιντσαρίσματος που υποκινήθηκε από τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εναντίον της εφημερίδας μας «Avrupa» στις 22 Ιανουαρίου 2018 και οι απειλές θανάτου κατά του πρώην Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί.
▶ Είναι αυτά τα 42 άτομα διασυνδεδεμένα κατά κάποιο τρόπο και γιατί πιστεύετε ότι εσείς, προσωπικά, συμπεριληφθήκατε σε αυτόν τον κατάλογο;
Αυτά τα 42 άτομα αποτελούνται από πολιτικούς, ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους που εκφράζουν ενεργά τις απόψεις τους ενάντια στις δραστηριότητες και τους στόχους της Τουρκίας στην Κύπρο. Στη λίστα, υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο μετριοπαθείς όπως ο πρώην ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας, Μουσταφά Ακιντζί, και μερικοί έχουν πιο ξεκάθαρες πεποιθήσεις όπως ο Σενέρ Λεβέντ. Τόσο οι άνθρωποι που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα όσο και οι οργανώσεις που εκπροσωπούν έχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με το Κυπριακό. Αλλά το κοινό σημείο όλων μας είναι το γεγονός ότι ασκούμε κριτική στο τουρκικό κράτος. Αυτή η λίστα είναι ένας συνδυασμός των ανθρώπων που εκπροσωπούν ολόκληρη την τουρκόφωνη κυπριακή κοινότητα. Είναι μωσαϊκό. Και με αυτόν τον κατάλογο, η Τουρκία θέλει να δώσει ένα μήνυμα σε ολόκληρη την τουρκόφωνη κυπριακή κοινότητα.
▶ Υπάρχουν διαμαρτυρίες στην τουρκοκυπριακή κοινότητα ή στην Τουρκία κατά αυτής της απόφασης;
Στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου, διοργανώθηκε μια διαμαρτυρία την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου από όλες σχεδόν τις αριστερές οργανώσεις, τα συνδικάτα και τα πολιτικά κόμματα που στοχοποιήθηκαν άμεσα με τη λίστα. Και άλλες αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις προσχώρησαν στη διαμαρτυρία. Το σύνθημα της διαμαρτυρίας ήταν «όχι στην αφομοίωση». Σήμερα, λόγω του εποικισμού και της δημογραφικής μηχανικής που εφάρμοσε η Τουρκία στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου, οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι αποτελούν μειονότητα.
Οι Τούρκοι «αριστεροί» και οι τουρκόφωνοι Κύπριοι δεν είχαν ποτέ υγιείς σχέσεις. Η κεμαλική και εθνικιστική νοοτροπία της τουρκικής αριστεράς κοιτάζει την Κύπρο με κατακτητική οπτική. Υπάρχουν μόνο μερικές σοσιαλιστικές δυνάμεις που διαβάζουν σωστά το Κυπριακό ζήτημα, αλλά είναι πολύ μικροί σχηματισμοί. Τα μόνα μέτωπα που μπορούν να κατανοήσουν και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των Τουρκόφωνων Κυπρίων είναι οι Κούρδοι σοσιαλιστές στην Τουρκία. Αλλά όπως γνωρίζετε είναι τόσο απασχολημένοι όσο εμείς όσον αφορά την καταπολέμηση της τουρκικής επιθετικότητας. Και η οργάνωση διαμαρτυρίας στην Τουρκία για ο,τιδήποτε είναι σχεδόν αδύνατη αυτές τις μέρες.
▶ Οι τελευταίες εκλογές στη βόρεια Κύπρο πραγματοποιήθηκαν σε ένα πολωμένο περιβάλλον. Πώς είναι η κατάσταση σήμερα;
Οι τελευταίες λεγόμενες εκλογές στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου ήταν η εκδήλωση μιας αναίμακτης γενοκτονίας κατά των τουρκόφωνων Κυπρίων. Η τουρκική παρέμβαση στις εκλογές έχει αναφερθεί και δημοσιευθεί στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Αυτή η έκθεση γράφτηκε από μερικούς από τους δημοσιογράφους που βρίσκονται επίσης ανάμεσα στα 42 άτομα της μαύρης λίστας και δηλώνονται ως persona non grata από την Τουρκία. Φυσικά, η παρέμβαση της Τουρκίας στις εκλογές εκδηλώνεται σε κάθε εκλογική διαδικασία στις κατεχόμενες περιοχές. Αλλά αυτές οι εκλογές και η ξαφνική αύξηση του αριθμού των «ψηφοφόρων» μας έδειξαν ότι σήμερα οι τουρκόφωνοι Κύπριοι δεν είναι μόνο μειονότητα πληθυσμιακά, είναι επίσης μειοψηφία όσον αφορά την εκλογική διαδικασία σήμερα.
Δυστυχώς, οι λαοί του κόσμου και ακόμη και οι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει στην Κύπρο και τις κατεχόμενες περιοχές του νησιού. Η πολιτική ρητορική είναι ακόμα κολλημένη στην αφήγηση του 1974. Αυτή η ψεύτικη αφήγηση βασίζεται στην ιστορία «Έλληνες και Τούρκοι του νησιού προσπαθούν να βρουν μια λύση για να ζήσουν μαζί σε ένα νησί που ονομάζεται Κύπρος». Υπάρχει επίσης μια άλλη ψευδής αφήγηση που λέει ότι «το Κυπριακό δεν είναι κάτι μεταξύ των κοινοτήτων της Κύπρου, είναι διεθνές πρόβλημα τώρα». Και οι δύο αφηγήσεις βλέπουν το Κυπριακό ως πρόβλημα «διαίρεσης». Εμείς το βλέπουμε ως ένα ιμπεριαλιστικό σχέδιο. Και η προώθηση ψευδών αφηγήσεων εξυπηρετεί μόνο το status quo.
Σήμερα, η ελληνόφωνη κυπριακή πολιτική ελίτ απολαμβάνει το status-quo επειδή αποτελεί την εγγύηση συνέχισης της διαφθοράς. Και εξαιτίας του ίδιου status-quo οι τουρκόφωνοι Κύπριοι δεν βρίσκονται καν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Γιατί από τις τελευταίες εκλογές η συντριπτική πλειοψηφία των «ψηφοφόρων» στις κατεχόμενες περιοχές είναι παράνομοι Τούρκοι έποικοι. Και από τις τελευταίες εκλογές, δεκάδες χιλιάδες ακόμη παράνομοι Τούρκοι έποικοι έγιναν πολίτες της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».
Οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι αποτελούν σήμερα μόνο το 10 % του πληθυσμού στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου και το 35 % των «πολιτών» του ψευδοκράτους. Επομένως, οι τελευταίες εκλογές δεν ήταν πολωμένες στην τουρκόφωνη κυπριακή κοινότητα. Ήταν οι πρώτες εκλογές που οι τουρκόφωνες κυπριακές ψήφοι δεν είχαν σημασία.
Η Κύπρος είναι μια χώρα κατεχόμενη από το ΝΑΤΟ
Ως Ένωση Κυπρίων αγωνιζόμαστε και κάνουμε εκστρατεία ενάντια σε αυτήν την κατάσταση εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Και σήμερα όλη η τουρκόφωνη κυπριακή κοινότητα και οι σοσιαλιστές ήρθαν στο πλευρό μας. Η Κύπρος δεν είναι μια χωρισμένη χώρα μεταξύ Ελληνόφωνων Κυπρίων και Τουρκόφωνων Κυπρίων. Η Κύπρος είναι μια κατεχόμενη από το ΝΑΤΟ χώρα που υποφέρει επίσης από εθνοκάθαρση και δημογραφική μηχανική από τους κατακτητές για την προστασία του status quo.
▶ Πώς κρίνετε τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο και τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο;
Ως κίνημα, αναλύουμε την ιστορία του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού με διαφορετικό τρόπο. Πρόκειται για έναν ανταγωνισμό που τροφοδοτείται από τους ιμπεριαλιστές και η ελληνική και η τουρκική πολιτική ελίτ επωφελούνται από αυτό. Η ελληνική πολιτική ελίτ το χρησιμοποιεί για να αποσπάσει την προσοχή των Ελλήνων από όλη τη διαφθορά που συμβαίνει στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες. Και η τουρκική πολιτική ελίτ το χρησιμοποιεί επίσης για να αποσπάσει την προσοχή του τουρκικού λαού από την οικονομική καταστροφή που βιώνει. Μπορούμε να δούμε τη διαλεκτική σχέση σε αυτό το σημείο.
Ενώ συνέβαιναν και συμβαίνουν όλα αυτά το ΝΑΤΟ και ο ιμπεριαλισμός ενίσχυσαν και ενισχύουν τη θέση τους στην περιοχή. Αυτή δεν είναι μια νέα ιστορία. Η Κύπρος ήταν το μεγαλύτερο παράδειγμα αυτής της σχέσης. Αυτά που συμβαίνουν στην Κύπρο σήμερα είναι προϊόν της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας, Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και Ηνωμένου Βασιλείου στη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα το 1971.
Τώρα, ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ χρησιμοποιεί την ένταση μεταξύ δύο χωρών μελών του ΝΑΤΟ και χτίζει όλο και περισσότερες βάσεις σε μία από αυτές. Ο Έλληνας πρωθυπουργός μιλά για τη συμφωνία που έκανε με ένα άλλο μέλος του ΝΑΤΟ, τη Γαλλία, και μιλά για το πώς θα βοηθήσει την άμυνα του ελληνικού λαού απέναντι σε ένα άλλο μέλος του ΝΑΤΟ, την Τουρκία. Ενώ οι Έλληνες υποφέρουν οικονομικά, η πολιτική ελίτ ξοδεύει χρήματα για να αγοράσει όπλα από αυτές τις χώρες. Δυστυχώς, αυτοί οι παραλογισμοί και ακόμα περισσότεροι έχουν αποτελέσει την ιστορία αυτής της περιοχής για δεκαετίες.
Η απελευθέρωση της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Κύπρου από αυτόν τον φαύλο κύκλο είναι ο μόνος τρόπος για να απελευθερωθεί ο λαός όλης της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Και αυτό είναι το καθήκον των σοσιαλιστών αυτών των χωρών. Δυστυχώς, δεν έχουμε σωστή κατανόηση του τι πραγματικά συμβαίνει ο ένας στη χώρα του άλλου. Για να ξεπεραστεί αυτό, πρέπει να συντονιστούμε και να συνεργαστούμε περισσότερο.
▶ Ποια θα ήταν η ιδεατή λύση του Κυπριακού για εσάς;
Απορρίπτουμε κάθε αποσχιστική και διαχωριστική λύση, συμπεριλαμβανομένης της ομοσπονδιακής, που θα βοηθήσει μόνο τις ξένες δυνάμεις να κρατήσουν τα χέρια τους στην Κύπρο για πάντα. Ταυτόχρονα, δεν πιστεύουμε επίσης ότι μια λύση που θα παρέχει ανεξαρτησία στους Κύπριους θα προέλθει από ένα τραπέζι που περιλαμβάνει αποικιοκράτες και τους διεθνείς οργανισμούς τους. Ως Ένωση Κυπρίων, πιστεύουμε ότι η μόνη λύση μπορεί να έρθει μέσω μιας δημοκρατίας που βασίζεται στις αξίες μιας ενιαίας κρατικής οντότητας, οικοδομημένης από όλους τους Κύπριους, ώστε να καθορίσουν οι ίδιοι το πεπρωμένο τους. Επομένως, υποστηρίζουμε ότι το πρώτο βήμα για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να γίνει με την αναβίωση της διακοινοτικής συνταγματικής τάξης του 1960 και της ενδυνάμωσής της με την αρχή του «ένας λαός, μία σημαία, μία πατρίδα και ένα κράτος» με δημοκρατικό περιεχόμενο. Θεωρούμε ότι η προώθηση της ιδέας του «Κυπριωτισμού» είναι ο μοναδικός τρόπος να τερματιστεί η τακτική «διαίρει και βασίλευε» των ιμπεριαλιστών στο νησί μας.
