Μάκης Γεωργιάδης
Σαν σκηνή από άγριο γουέστερν, έφιπποι σερίφηδες αντιμετωπίζουν με λάσο και μαστίγια τους απελπισμένους μετανάστες από την Αϊτή και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, που επιχειρούν να διαβούν τον ποταμό Ρίο Γκράντε και να μπουν στις ΗΠΑ.
Ο ποταμός Ρίο Γκράντε δεν έχει αποτελέσει απλώς ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης ή το ντεκόρ για ταινίες γουέστερν βγαλμένες από την χρυσή εποχή του σινεμά. Ο Ρίο Γκράντε είναι και σήμερα ο μεγάλος ποταμός, ο «μεγάλος σύμμαχος» των κατατρεγμένων, των κυνηγημένων, των κάθε λογής και χρώματος παρανόμων. Μόνο που όλοι αυτοί ενσαρκώνονται σήμερα στα καραβάνια των κατατρεγμένων μεταναστών. Τα πλήθη των απόκληρων που συνωστίζονται κατά δεκάδες χιλιάδες κάτω από τα γεφύρια του ποταμού που ενώνουν τις ΗΠΑ με το Μεξικό, αλλά διαχωρίζουν βίαια και κάθετα τους ανθρώπους. Σήμερα οι παράνομοι και οι κυνηγημένοι είναι όλοι αυτοί που αναζητούν δυο πιθαμές ανέφελο ουρανό και ένα τόπο που θα βρουν ένα κομμάτι ψωμί να τους θρέψει.
Σαν να μην έχει περάσει ούτε χρόνος από το 19ο αιώνα, σερίφηδες και οπλισμένοι καουμπόηδες, έφιπποι, με περίστροφα οπλισμένοι και με το λάσο ανά χείρας ρίχνονται σε ένα σύγχρονο κυνήγι «παρανόμων κεφαλών». Είναι απλώς οι σύγχρονοι ένστολοι υπάλληλοι του κράτους που φοβάται τους μετανάστες και τους πρόσφυγες περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Το μεταναστευτικό ζήτημα και στις ΗΠΑ αντιμετωπίζεται με όρους κρίσης ή ακόμη και «μάστιγας» από τους πιο αντιδραστικούς και εξελίσσεται σε μέγιστο θέμα εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δέχεται ομοβροντία πυρών για τη μεταναστευτική του πολιτική. Παρά το γεγονός ότι μόνο μέσα σε δύο μήνες, δηλαδή Ιούλιο και Αύγουστο, η διοίκηση των Δημοκρατικών απέλασε με συνοπτικές διαδικασίες πάνω από 200.000 μετανάστες απορρίπτοντας τις αιτήσεις τους, οι επικρίσεις είναι έντονες. Το ίδιο και για τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, καθώς στην πόλη Ντελ Ρίο και στα σύνορα με το Μεξικό έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 14.000 μετανάστες προερχόμενοι κυρίως από την Αϊτή. Επισήμως η κυβέρνηση κάνει λόγο για απέλαση 500 ανθρώπων μόνο μέχρι τα μέσα της περασμένης εβδομάδας, ωστόσο οι πληροφορίες είναι αντικρουόμενες. Πηγές της συνοριακής φρουράς έκαναν λόγο σε ειδησεογραφικά πρακτορεία για χιλιάδες απελάσεις, ενώ έδιναν και έναν αριθμό περίπου 2.000 μεταναστών, οι οποίοι είχαν προωθηθεί στην ενδοχώρα του Τέξας ώστε να εξεταστούν τα αιτήματά τους. Όλα αυτά έχουν προκαλέσει την οξεία αντίδραση των Ρεπουμπλικάνων και του πρώην προέδρου Τραμπ, αλλά και σημαντικής μερίδας των Δημοκρατικών καθώς όλοι θεωρούν ότι η πολιτική Μπάιντεν δεν είναι όσο δυναμική και αποτρεπτική θα έπρεπε. Βεβαίως αυτό μπορεί να ακούγεται οξύμωρο καθώς ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ παραδέχεται ότι ο δημοκρατικός διάδοχός του ακολουθεί τη δική του γραμμή στο ζήτημα της μετανάστευσης. Αλλά προφανώς αυτό από μόνο του δεν είναι ικανό να καταλαγιάσει τα μισαλλόδοξα και αντιπροσφυγικά ένστικτα μιας υπερσυντηρητικής εκλογικής πελατείας.
Χιλιάδες Αϊτινοί μετανάστες διανυκτέρευαν για ημέρες με μοναδικά ημερήσια εφόδια ένα μπουκάλι νερό και λίγο ψωμί
Από την άλλη πλευρά φυσικά υπάρχει κατακραυγή και έντονη αντιπαράθεση για τις σκηνές βίας και τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών οι οποίοι στοιβάζονται σε παράτυπες και ανεπαρκείς δομές. Ειδικά στην τελευταία περίπτωση του προσφυγικού καταυλισμού του Ντελ Ρίο, χιλιάδες Αϊτινοί μετανάστες διανυκτέρευαν για ημέρες με μοναδικά εφόδια ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό και λίγο ψωμί για κάθε ημέρα παραμονής τους. Οι μετανάστες από το νησί της Καραϊβικής, το φτωχότερο κράτος του δυτικού ημισφαιρίου, έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός από την πολύπλευρη κρίση στη χώρα τους, τη βία, την ωμότητα και το κυνηγητό των διωκτικών αρχών τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο Μεξικό, καθώς και σε αυτή τη χώρα η αντιμετώπιση των απόκληρων δεν είναι και πολύ διαφορετική από τις ΗΠΑ. Επιπροσθέτως εκπορεύεται και από διμερείς συμφωνίες με την Ουάσιγκτον για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών. Το ζήτημα άλλωστε αγκαλιάζει ολόκληρη την κεντρική Αμερική. Το Μεξικό, εκτός από τις αποτρεπτικές επιχειρήσεις στα μήκους 3.200 χιλιομέτρων σύνορά του με το Τέξας, έχει αναλάβει κομβικό ρόλο αποτροπής μεταναστευτικών εισροών στα σύνορα με τη Γουατεμάλα, όπου μάλιστα ήταν το προηγούμενο «θερμό σημείο», στην μακριά αλυσίδα των μεταναστευτικών – προσφυγικών κρίσεων.
Μια αλυσίδα που δεν πρόκειται να σπάσει όσο δεν αίρεται η αδικία, η εκμετάλλευση και οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις…