Από την Ματίνα Παπαχριστούδη*
Την Τρίτη 6/4 αναμένεται να πραγματοποιηθεί το διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ. Μετά τις αποκαλύψεις του “σκανδάλου Φουρθιώτη” από την εφημερίδα Documento, προκλήθηκε σάλος στο δημοσιογραφικό κλάδο που σωστά, ζητά απαντήσεις για τη στάση της συνδικαλιστικής ένωσης σε ότι αφορά στη χρησιμοποίηση πλαστής ταυτότητας μέλους από τον Μένιο Φουρθιώτη.
Στο επίκεντρο βρίσκεται μια “απόφαση” του ΔΣ στις 9 Φεβρουαρίου στην οποία καταγράφεται πως συμφωνήθηκε “ομόφωνα” να ανατεθεί στη νομική σύμβουλο να χειριστεί νομικά το θέμα με τους δικηγόρους του. Ήταν σε μια θυελλώδη συνεδρίαση στην οποία το κύριο ζήτημα που συζητήθηκε ήταν αν θα γίνει απεργιακή κινητοποίηση για το νομοσχέδιο Λιβάνιου που πετσοκόβει τις θέσεις εργασίας στα τηλεοπτικά κανάλια. Επιπλέον σε αυτή τη συνεδρίαση “έσπασε” η πλειοψηφία του προεδρείου-παρατάξεις “Ενωμένοι δημοσιογράφοι”, “Συσπείρωση”- με την πρόταση για κήρυξη 24ωρης απεργίας. Έτσι υπήρξε φροντίδα να τελειώσει όπως-όπως η συνεδρίαση για να μην καταγραφούν οι ψήφοι υπέρ της απεργίας! Επειδή στους πολλούς-με κύρια ευθύνη της ίδιας της ΕΣΗΕΑ- οι διαδικασίες που τηρούνται είναι άγνωστες, είναι πλέον αναγκαίο να ειπωθούν τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως ανασκευάζονται κατόπιν εορτής. Στη εν λόγω λοιπόν συνεδρίαση ΔΕΝ έγινε καμία ψηφοφορία για το “θέμα Φουρθιώτη”. Απόδειξη;
Το ίδιο το έγγραφο με τίτλο “ΕΓΚΡΙΣΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ Δ.Σ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Δ.Σ. ΑΡ. 63, 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021” που εστάλη “διορθωμένο” στις 8 Μαρτίου στα μέλη του ΔΣ για έγκριση (και ακόμη δεν εγκρίθηκε με ψηφοφορία). Οι διορθώσεις βέβαια αφορούν τον έντονο καυγά και τις προτάσεις που έγιναν στην πρόταση για την 24ωρη απεργία στους τηλεοπτικούς σταθμούς για το νόμο και τις αντιδράσεις στο γιατί δεν καταγράφονται οι προτάσεις της απεργίας.
Αποκαλύπτουν όμως και τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις. Μπαίνει το θέμα και ψηφίζεται με δήλωση ψήφου που ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ονομαστικά. Όπως συνέβη με το θέμα της απεργίας.
Καμία ψηφοφορία δεν έγινε λοιπόν στο ζήτημα του “Μένιου Φουρθιώτη”. Έγινε -όπως συμβαίνει σε εκατοντάδες θέματα από τον Σεπτέμβριο που συμμετέχω στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ-ενημέρωση με βάση μια πληροφορία από δημοσιογράφο γραφείου Τύπου σε υπουργείο ότι ο “Μένιος Φουρθιώτης ζήτησε διαπίστευση, από το υπουργείο του ζητήθηκε ταυτότητα και έστειλε μια ταυτότητα της ΕΣΗΕΑ!”. Εκφράστηκε η έντονη με έκπληξη των περισσοτέρων μελών, ζητήθηκαν εξηγήσεις, έγιναν τηλέφωνα. Τελικά εστάλη η φωτοτυπία της “ταυτότητας Φουρθιώτη”, επιδείχθηκε στην τηλεδιάσκεψη του ΔΣ επιβεβαιώνοντας ότι είναι “πλαστογραφημένη”. Ειπώθηκαν πολλά για το ποιον του συγκεκριμένου τύπου, ότι “εκβιάζει”, ότι στέλνει εξώδικα, κάνει αγωγές, κλπ.
Τέσσερα μέλη του ΔΣ, μεταξύ αυτών και εγώ από την “Πρωτοβουλία για την Ανατροπή”, εκφράσαμε την άποψη πως η ΕΣΗΕΑ πρέπει να παραπέμψει το ζήτημα στον εισαγγελέα. Με το γνωστό τρόπο που διεξάγονται συζητήσεις στα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, καταγράφηκε η ανησυχία με φράσεις: “που να πάμε να μπλέξουμε με τον Φουρθιώτη”, “αυτός εκβιάζει”, “να το ψάξουμε καλύτερα” κλπ , το θέμα “έκλεισε” με την ανάθεση στη νομική υπηρεσία να διερευνήσει την υπόθεση περαιτέρω, να κάνει επαφές και να γίνει εκ νέου ενημέρωση για αυτό. Ξαναλέω το θέμα δεν μπήκε σε ψηφοφορία ώστε να προκύψει κάποια “ομόφωνη απόφαση”, όπως γράφτηκε στο κείμενο που εστάλη προς έγκριση.
Για την επιστολή του Μένιου Φουρθιώτη στην ΕΣΗΕΑ με την οποία επιρρίπτει τις ευθύνες στη γραμματέα του, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ουδέποτε ενημερώθηκε. Ή για να το γράψω καλύτερα. Η επιστολή δεν τέθηκε ποτέ υπ’ όψιν όλων των μελών που συμμετέχουν στο ΔΣ. Το ποιος ακριβώς το γνώριζε, το προεδρείο, η πρόεδρος, η νομική υπηρεσία ή άλλος, πολύ θα ήθελα να το μάθω κι εγώ που ενημερώθηκα όπως όλοι, από το Documento. Όπου και διαπιστώνω πως η επιστολή Φουρθιώτη εστάλη στις 10 Φεβρυαρίου. Το δε κείμενο “αποφάσεων ΔΣ” εστάλη τουλάχιστον δέκα ημέρες μετά προς διόρθωση…
Για όλα τα παραπάνω αρκεί να δημοσιευτούν τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της συνεδρίασης ν.63, της 9η Φεβρουαρίου 2021. Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση δεν μετείχαν τρία μέλη του ΔΣ, είναι επίσης καταγεγραμμένο στο έγγραφο.
Είναι πια φανερό πως και με αυτό το “σκάνδαλο” αποδεικνύεται ο ξεπεσμός του γραφειοκρατικού εργοδοτικού συνδικαλισμού στον κλάδο μας. Εξηγείται η σιωπή και η έλλειψη αντίδρασης στην πλήρη υποταγή της δημοσιογραφίας στην κυβερνητική προπαγάνδα. Και φυσικά αναδεικνύεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η ανάγκη το σωματείο των δημοσιογράφων να λειτουργεί με αρχές και όχι να συμμετέχει σε παιχνίδια συμφερόντων. Να αντιστέκεται και να αντιπαλεύει τις απόπειρες κυβερνήσεων, εργοδοτών αλλά και των διαφόρων “ομιλούντων κεφαλών” και “παπαγάλων”, να επιβάλλουν το ψέμα τους ως αλήθεια. Αλλά αυτό θα γίνει μόνο εάν οι μαχόμενοι δημοσιογράφοι εγερθούν και πάρουν την υπόθεση της δημοσιογραφικής ελευθερίας και δεοντολογίας στα χέρια τους.
*Μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού σχήματος “Πρωτοβουλία για την Ανατροπή”