Δημήτρης Σταμούλης
Η ολοένα διογκούμενη κοινωνική δυσφορία μετατρέπεται σταδιακά σε μαχητική αμφισβήτηση του κυβερνητικού αφηγήματος. Αυτή η τάση αναδείχτηκε εμφατικά την Πέμπτη, με την 24ωρη απεργία των ναυτεργατών στον Πειραιά, αλλά και των γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία.
Η ανησυχία είναι έκδηλη στο αστικό στρατόπεδο, όχι κυρίως για την εξέλιξη της πανδημίας αλλά για το ξέσπασμα μιας πιθανής… επιδημίας αγώνων και απεργιακών γεγονότων. Η επόμενη περίοδος μπορεί να δρομολογήσει σημαντικές ανατροπές στο πολιτικό και κοινωνικό πεδίο. Το τοπίο μυρίζει «μπαρούτι». Η κοινωνική εύφλεκτη ύλη υπάρχει. Η κυβέρνηση δεν είναι τυχαίο ότι σπεύδει ταχέως να καταπνίξει τις μαθητικές καταλήψεις επιστρατεύοντας εισαγγελείς, αστυνομία, «πρόθυμους» διευθυντές. Θέλει με το ζόρι να επιβάλει την ελεγχόμενη ηλεκτρονική ψηφοφορία στα συνδικάτα με αφορμή τις εκλογές των αιρετών μελών υπηρεσιακών συμβουλίων στην εκπαίδευση. Ώστε το ίδιο να γίνεται και σε όλα τα σωματεία, με επιδίωξη την χειραγώγηση κάθε ανατρεπτικής τάσης στον εργατικό συνδικαλισμό, αλλά και το μπλοκάρισμα των απεργιών. Απαγορεύει τις «συναθροίσεις άνω των 9», αλλά επιβάλει συνωστισμούς στα σχολικά τμήματα, το μετρό και τα λεωφορεία. Ωστόσο η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και αγώνες, με τα πρώτα ξεσπάσματα να βγαίνουν ελπιδοφόρα στο προσκήνιο.
Την Πέμπτη, από τις 5 τα ξημερώματα, στο λιμάνι του Πειραιά, απεργοί ναυτεργάτες της ΠΕΝΕΝ και άλλων σωματείων που καλούσαν στην απεργία περιφρούρησαν αποφασιστικά τον αγώνα τους, με την αλληλεγγύη αγωνιστών της ΑΤΕ ΕΚΑ και του μαχόμενου ταξικού κινήματος, του ΝΑΡ, της νΚΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α. Δεν «κινήθηκε» κανένα πλοίο, σπάζοντας τους εργοδοτικούς σχεδιασμούς, ενώ το ίδιο συνέβη και στην πορθμειακή γραμμή Κέρκυρας-Ηγουμενίτσας – Διαποντίων νησιών μετά από απεργία που προκήρυξε το τοπικό σωματείο ναυτεργατών. Η απεργία ήταν μια πρώτη απάντηση στην επίθεση εφοπλιστών-κυβέρνησης, το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, την εκτίναξη της ανεργίας και την χειροτέρευση ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού.
▸ Αναπτύσσεται πολύμορφο ρεύμα αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική, απαιτείται συντονισμός για μαζικό κίνημα ανατροπής, για την επιβίωση του λαού
Οι νοσοκομειακοί γιατροί συγκεντρώθηκαν το μεσημέρι έξω από το υπουργείο Υγείας καταγγέλλοντας την οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται το δημόσιο σύστημα υγείας εν μέσω μάλιστα ραγδαίας αύξησης των κρουσμάτων και των διασωληνώσεων ασθενών με Covid-19, αλλά και την απύθμενη κυβερνητική υποκρισία όσον αφορά τα μέτρα θωράκισης των δημόσιων νοσοκομείων. «Ως εδώ με τον κυβερνητικό εμπαιγμό, τώρα μέτρα για την υγεία του λαού, κάτω από τη μάσκα έχουμε φωνή, δωρεάν υγεία για κάθε ασθενή», έγραφε χαρακτηριστικά το πανό της ΟΕΝΓE, ενώ οι συγκεντρωμένοι απαίτησαν: Επείγουσες μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, μονιμοποίηση όλων των επικουρικών και των συμβασιούχων, ανάπτυξη και στελέχωση 3.500 κλινών ΜΕΘ και ΜΑΦ, επίταξη των δομών υγείας του ιδιωτικού τομέα και άμεση πληρωμή του συνόλου των εφημεριών.
Την ίδια μέρα, στο δρόμο βρέθηκαν μαθητές από κατειλημμένα σχολεία της Αττικής με συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία στη βουλή. Μαθητικές πορείες έγιναν σε Θεσσαλονίκη και πολλές άλλες επαρχιακές πόλεις . Παράλληλα συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εργασίας πραγματοποίησαν καλλιτέχνες, ηθοποιοί και μουσικοί, διεκδικώντας το δικαίωμα στη δουλειά, αλλά και στην οικονομική τους στήριξη καθώς οδηγούνται στη φτωχοποίηση.
Καθώς αναπτύσσεται το πολύμορφο ρεύμα αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική είναι προφανές ότι απουσιάζει ο συντονισμός, η συνολική πάλη κατά της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου, το ανεξάρτητο κέντρο αγώνα, για να γίνει πράξη ένα απειλητικό για την κυρίαρχη πολιτική μαζικό κίνημα ανατροπής της, για την επιβίωση του λαού. Πλέον δεν αρκούν μόνο οι αποκαλύψεις ή οι καταγγελίες. Απαιτείται συνδικαλιστικό σχέδιο, που να το υπηρετήσουν ενιαία όλες οι αγωνιστικές δυνάμεις. Κόντρα στο παρατεταμένο συνδικαλιστικό lockdown που επιβάλλουν οι παρατάξεις του κυβερνητικού κρατικού συνδικαλισμού και της υποταγής στα συμφέροντα του ΣΕΒ και των επιχειρηματιών. Δε νοείται σήμερα πραγματικός αγώνας αν δεν είναι σε ρήξη με την αστικοποιημένη γραφειοκρατία. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ η κοινωνική πόλωση εντείνεται, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ αρνήθηκε να πάρει για άλλη μια φορά απόφαση απεργιακής απάντησης στην επίθεση της κυβέρνησης.
Επιτυχημένες απεργίες σε λιμάνι και νοσοκομεία, ζητούμενο ο πανεργατικός αγώνας
Οι ταξικές δυνάμεις των Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων και εργατικών σχημάτων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, όπως συζήτησαν και συναποφάσισαν την περασμένη Τρίτη σε σύσκεψή τους, τόσο στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ όσο και σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες όπου δρουν, προτείνουν ένα σαφές και συνεκτικό πλαίσιο αγώνα γιατί μόνο «ο λαός μπορεί να σώσει το λαό»! Πρότειναν γενική κινητοποίηση στο Δημόσιο στις 30/9 και τρίωρο αποκλεισμό στις πύλες νοσοκομείων, σχολείων, δημαρχείων και δημόσιας διοίκησης. Λαϊκές συγκεντρώσεις στις κεντρικές πλατείες των πόλεων, με κάλεσμα των σωματείων, για δημόσια υγεία και παιδεία, για την προστασία του εισοδήματος των εργαζομένων. Απεργιακές αποφάσεις συμμετοχής στη συγκέντρωση στο Εφετείο στις 7 Οκτωβρίου, για την καταδίκη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Και επόμενο βήμα κλιμάκωσης, γενική απεργία στα μέσα Οκτώβρη. Σε αυτό το σχέδιο αρνήθηκαν εμπράκτως να συμφωνήσουν, όχι μόνο η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην ΑΔΕΔΥ αλλά και το ΠΑΜΕ. Μάλιστα οι δυνάμεις του ΚΚΕ σε πολλούς κλάδους αρνούνται πεισματικά τη χάραξη ενός συγκεκριμένου αγωνιστικού και απεργιακού σχεδιασμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στους ναυτεργάτες, όπου τελικά τελευταία στιγμή και κάτω από την πίεση και την κριτική της βάσης, «μπήκε» στην απεργία που είχε προκηρύξει αρχικά η ΠΕΝΕΝ.