«Δεν θεωρώ ότι πρόκειται για μια προσπάθεια απλά να βρεθούν κάποιοι αγωνιστές στη φυλακή. Πρόκειται για μια συνολική προσπάθεια τρομοκράτησης του αγωνιζόμενου λαού, ώστε να σταματήσει να κατεβαίνει μαζικά και δυναμικά στον δρόμο. Φοβούνται τους κοινωνικούς αγώνες που είναι βέβαιο ότι θα ξεσπάσουν και προετοιμάζουν το έδαφος», δηλώνει στο Πριν ο 18χρονος Κώστας Καλαμπόκας, μέλος της νΚΑ ο οποίος είναι μεταξύ των δέκα συλληφθέντων της μεγαλειώδους διαδήλωσης της 9ης Ιουλίου. Στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ έμαθε ότι πέρασε στη Νομική.
Συνέντευξη στον Μιχάλη Ρόθο
▶ Κώστα, γιατί πήρες την απόφαση να κατέβεις στη διαδήλωση της περασμένης Πέμπτης;
Η διαδήλωση αφορούσε ένα ακραία αντιδραστικό νομοσχέδιο που ερχόταν προς ψήφιση και το οποίο μας αφορούσε όλους ανεξαιρέτως. Στην πράξη, ο συγκεκριμένος νόμος –πλέον– καταργεί το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συνέρχεσθαι και της ελεύθερης διαδήλωσης. Θεώρησα, λοιπόν, αυτονόητη και αναγκαία την παρουσία μου στη συγκεκριμένη διαδήλωση ώστε, και εγώ με την σειρά μου, να υπερασπιστώ τα δικαιώματα της πληττόμενης και αγωνιζόμενης νεολαίας, η διεκδίκηση των οποίων περιορίζεται σημαντικά με την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου.
▶ Περίγραψέ μας με δυο λόγια πώς συνέβη η σύλληψή σου;
Ήταν μία εντελώς αναίτια επίθεση της αστυνομίας σε βάρος του μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων, το οποίο βρισκόταν έξω από τη βουλή. Η σύλληψή μου έγινε τη στιγμή που προσπαθούσα να αμυνθώ σε μια ακόμη επίθεση διμοιρίας των ΜΑΤ εναντίον του οργανωμένου μπλοκ των φοιτητών. Πιο συγκεκριμένα, μετά από συνεχείς και βίαιες επιθέσεις της αστυνομίας σε βάρος μας, στη συμβολή των οδών Σταδίου και Ομήρου, με περικύκλωσαν δύο διμοιρίες ΜΑΤ και με συνέλαβαν, χωρίς βέβαια να… παραλείψουν να με χτυπήσουν. Μάλιστα, με γρονθοκόπησαν και μετά τη σύλληψή μου.
▶ Και τι ακολούθησε μετά; Πού σε πήγαν;
Μας είχαν σε αναμονή στη ΓΑΔΑ για πάνω από τρεισήμισι ώρες. Παρότι ήμουν χτυπημένος, δεν υπήρξε η παραμικρή κίνηση από την πλευρά της αστυνομίας, ώστε να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο για προληπτικές εξετάσεις. Τόσο εμένα όσο και τους υπόλοιπους προσαχθέντες μας άφησαν να περιμένουμε χωρίς να μας ενημερώνουν για το οτιδήποτε, αν δηλαδή πρόκειται τελικώς για σύλληψη ή προσαγωγή. Επίσης, δεν μας επέτρεψαν να πάρουμε τηλέφωνο τους δικούς μας ανθρώπους ή κάποιον δικηγόρο. Στη συνέχεια, η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν η συνηθισμένη. Μας κάλεσαν ένα-ένα ξεχωριστά για ανάκριση και μετά τελικώς μας άφησαν να κάνουμε κάποιο τηλέφωνο. Όλοι οι συλληφθέντες μείναμε στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ όλο Σαββατοκύριακο με τη δικαιολογία ότι τη Δευτέρα έπρεπε να παρουσιαστούμε στον ανακριτή.
Η νέα γενιά πρέπει να έχει πρωτοπόρο ρόλο, να εκφράζεται με μαχητικότητα στον δρόμο, να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων
▶ Το τελευταίο διάστημα, τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκόσμια, παρατηρούμε ότι τα φαινόμενά κρατικής καταστολής και αστυνομικής βίας εντείνονται συνεχώς. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
Καθημερινά βαδίζουμε προς μια νέα «κανονικότητα», όπως την έχουν βαφτίσει, όπου τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας πλήττονται ολοένα και περισσότερο. Οπότε, είναι λογικό να υπάρχει μία συντονισμένη προσπάθεια τόσο του ελληνικού όσο και των υπολοίπων αστικών κρατών με στόχο να περιορίσουν στο ελάχιστο όλες τις διαδικασίες και μορφές υπεράσπισης και διεκδίκησης συμφερόντων και κεκτημένων δικαιωμάτων από τον λαό, τους εργαζόμενους και την νεολαία. Μιλώντας τώρα πιο συγκεκριμένα για τη χώρα μας, σε αυτήν ακριβώς την προσπάθεια, εντάσσεται και το οργανωμένο σχέδιο εκφοβισμού και τρομοκράτησης των ανθρώπων που αγωνίζονται που έχει θέσει σε πλήρη εφαρμογή η κυβέρνηση της ΝΔ. Ένα σχέδιο το οποίο εκφράστηκε τόσο με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις και το βίαιο χτύπημα των συγκεντρώσεων την περασμένη Πέμπτη, όσο και με τα γενικευμένα φαινόμενα κρατικής καταστολής του τελευταίου διαστήματος. Δεν θεωρώ ότι πρόκειται για μια προσπάθεια απλά να βρεθούν κάποιοι αγωνιστές στη φυλακή. Πρόκειται για μια συνολική προσπάθεια τρομοκράτησης του αγωνιζόμενου λαού, ώστε να σταματήσει να κατεβαίνει μαζικά και δυναμικά στον δρόμο. Φοβούνται τους κοινωνικούς αγώνες που είναι βέβαιο ότι θα ξεσπάσουν και προετοιμάζουν το έδαφος, ώστε να μπορούν να πάρουν νέα πιο αντιδραστικά και αυταρχικά μέτρα, τα οποία θα περιορίζουν και θα καταπιέζουν ακόμη πιο πολύ τον λαό και τη νεολαία.
▶ Μιας και αναφέρθηκες στη νεολαία, τι ρόλο πιστεύεις ότι πρέπει να έχει στα κινήματα που ξεσπούν σε όλο τον πλανήτη;
Πρέπει να έχει πρωτοπόρο ρόλο, να εκφράζεται με μαχητικότητα στον δρόμο, να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι οι αλλαγές που έρχονται δεν αφορούν και όλες τις ηλικιακές ομάδες και την υπόλοιπη κοινωνία. Ωστόσο, πλήττουν ιδιαίτερα τη νεολαία, κάνουν την καθημερινότητά της αβίωτη και γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει να είναι πρωταγωνίστρια σε οποιαδήποτε διαδικασία διεκδίκησης και αγώνα. Η νεολαία είναι εκείνη που θα μπορέσει να δώσει το πολιτικό ερέθισμα συνολικά σε όλη την κοινωνία και να δείξει ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε και αλλιώς. Σε τελική ανάλυση, η νέα γενιά είναι αυτή που θα κρίνει το εάν η σημερινή κατάσταση μπορεί στο μέλλον να αλλάξει.
▶ Μια μέρα μετά τη σύλληψή σου, κατά τη μεταφορά σου στα δικαστήρια, έμαθες ότι μπήκες στο πανεπιστήμιο, έπειτα από έναν εξοντωτικό χρόνο προετοιμασίας για τις εξετάσεις. Ποια είναι η γνώμη σου για την κατάσταση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα;
Πιστεύω ότι οι δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν ήδη σε όλη συνολικά την εκπαίδευση θα οξυνθούν ακόμα περισσότερο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με την ψήφιση του νόμου Κεραμέως, την τράπεζα θεμάτων, τη βάση του 10 και όλες συνολικά τις αλλαγές που θέλει να περάσει, πάντα σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ και των διεθνών φορέων για την εκπαίδευση, θέλει να πετύχει ένα πράγμα. Να πετσοκόψει το δικαίωμα όλων των πολιτών στη μόρφωση, σε ένα δημόσιο και δωρεάν σχολείο και παράλληλα να τους ωθήσει στην ιδιωτική εκπαίδευση όλων των βαθμίδων. Γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρος ο ταξικός διαχωρισμός μεταξύ εκείνων που έχουν την οικονομική δυνατότητα για ανώτατες σπουδές και εκείνων που προέρχονται από τα κατώτερα κοινωνικά λαϊκά στρώματα και πρέπει να μετατραπούν στο νέο ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό — το οποίο θα πρέπει να είναι «διαθέσιμο» ανά πάσα στιγμή, ώστε να το εκμεταλλευτεί η αστική τάξη. Και όλα αυτά συμβαίνουν παράλληλα με τη συνεχιζόμενη και διαχρονική υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα συνολικότερο σχέδιο ιδιωτικοποίησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας.