Γιώργος Μιχαηλίδης Μετά την ουγγρική κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπάν και η πολωνική του Γιάροσλαβ Κατσίνσκι φαίνεται πως αντιλαμβάνεται την πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα που έχουν επιβληθεί ως ευκαιρία να εδραιώσει την εξουσία της και να περάσει μία σειρά νόμους για τους οποίους έβρισκε σημαντική αντίσταση το προηγούμενο διάστημα. Ας ξεκινήσουμε με την απόφασή της να διεξάγει κανονικά τις προεδρικές εκλογές στις 10 Μάη, γεγονός που έχει καταγγελθεί από σύσσωμη την αντιπολίτευση. Πρώτον, υπό τις δεδομένες συνθήκες, ουδείς εγγυάται την ισότιμη προβολή μεταξύ των κομμάτων και τη δυνατότητα προπαγάνδισης των ιδεών με ελεύθερο τρόπο, αφού ισχύουν περιορισμοί κίνησης και μαζικών συγκεντρώσεων. Δεύτερον, ο τρόπος ψηφοφορίας που προτείνει η κυβέρνηση (ταχυδρομικά) αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο παραβίασης της μυστικότητας , καθώς δεν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές κι η τεχνογνωσία για τη διαφανή διαχείριση εκατομμυρίων ψήφων. Σίγουρα, πάντως, αν η κυβέρνηση καταφέρει και επιβάλει τις εκλογές στις 10 Μάη, τότε θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα εκλέξει και πρόεδρο της αρεσκείας της, αποκτώντας σχεδόν απόλυτο έλεγχο πάνω στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Παράλληλα, ομοίως ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι προσπαθεί να περάσει πακέτο μέτρων, με το οποίο επιτυγχάνεται στενός έλεγχος της δικαστικής εξουσίας. Σε αυτόν τον τομέα έχει δεχτεί την ισχυρή κριτική ακόμα και της ΕΕ, η οποία με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ζήτησε να ακυρωθούν όλα τα σχετικά μέτρα που έλαβε ή σχεδιάζει να λάβει η πολωνική κυβέρνηση στον συγκεκριμένο τομέα. Κι αυτή, από την πλευρά της, ισχυρίζεται ότι η δημιουργία νέων δομών ελέγχου των δικαστών είναι απαραίτητη, καθώς ορισμένοι που είχαν διοριστεί προ του 1989 συχνά μπλοκάρουν τις κυβερνητικές αποφάσεις. Φυσικά, η σύγκρουση ΕΕ-Πολωνίας έχει πολιτικό βάθος και δεν αφορά τις ευαισθησίες της πρώτης περί ελευθεριών, αλλά την προσπάθεια ελέγχου των πολιτικών εξελίξεων στη δεύτερη. Αλλά και η πολωνική κυβέρνηση επιδιώκει τη δημιουργία ενός αυταρχικού πλαισίου διακυβέρνησης. Δεν είναι τυχαίο ότι, πρόσφατα, φεμινιστικές και άλλες οργανώσεις προχώρησαν σε ευφάνταστες διαδηλώσεις με απόσταση ή μέσα από τα αυτοκίνητα, κρατώντας πλακάτ και μαύρες ομπρέλες, καθώς ετοιμάζεται ένα σκοταδιστικό πακέτο μέτρων, με το οποίο δημιουργείται ένα αντιδραστικό και περιοριστικό πλαίσιο για τις αμβλώσεις, απαγορεύεται η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία και εξισώνεται η ομοφυλοφιλία με την παιδοφιλία. Όλα, φυσικά, υπό το σύνθημα «ενωμένοι ενάντια στην πανδημία».
Να κάνουμε τον κομμουνισμό ορατό πολιτικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία
Νίκος Πελεκούδας
Συνεχίστε