Γιώργος Παπανικολάου
Την ώρα που τίποτα δεν έμοιαζε ικανό να διαταράξει την κινηματική νηνεμία που επικρατεί στις αρχές του 2020, οι μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις των δύο τελευταίων εβδομάδων διαψεύδουν τους τελάληδες της «κανονικότητας». Το κίνημα των μαθητών κινητοποιείται κυρίως λόγω της εξίσωσης των πτυχίων των ιδιωτικών κολλεγίων με εκείνα των δημόσιων πανεπιστημίων: φαίνεται πως το ζήτημα της εργασιακής προοπτικής ανησυχεί έντονα, έστω κι αντανακλαστικά, όσους και όσες δεν έχουν ακόμα μπει στην αγορά εργασίας. Μπροστά σ’ αυτήν την κίνηση, η κυβέρνηση αντιδρά, με τα πρώτα περιστατικά καταστολής των καταλήψεων να έχουν ήδη καταγραφεί.
Μαθητές και γονείς καταγγέλλουν προσπάθειες τρομοκράτησης από τους διευθυντές των σχολείων, με περιστατικά να έχουν λάβει χώρα σε Πεντέλη, Πικέρμι, Βριλήσσια και Νέα Ιωνία. Ειδικά στην τελευταία περίπτωση, στο 6ο Γενικό Λύκειο (ΓΕΛ) Ν. Ιωνίας, η διευθύντρια απείλησε ότι θα κινηθεί νομικά ενάντια σε γονείς μαθητών που προχωρούν σε καταλήψεις για… παραμέληση ανηλίκου! Ωστόσο, οι προσπάθειες αυτές έπεσαν στο κενό, με τις διαδηλώσεις και τις καταλήψεις να πολλαπλασιάζονται.
Οι κινητοποιήσεις άρχισαν πρώτα σε τοπικό επίπεδο, έχοντας πολύ αυθόρμητα χαρακτηριστικά. Στο Γαλάτσι, διαδήλωσαν περίπου 500 μαθητές, κυρίως από το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας. Στη συνέχεια, ακόμα περίπου 500 μαθητές από τα Δυτικά συγκεντρώθηκαν έξω από τη διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Περιστέρι. Ακολούθησαν τοπικές κινητοποιήσεις σε Κερατσίνι και Πειραιά, ενώ και σχολεία από τα Βόρεια συγκεντρώθηκαν έξω από το υπουργείο Παιδείας.
Τα τοπικά αυτά σκιρτήματα του μαθητικού κινήματος συνενώθηκαν τη Δευτέρα 9/2 σε ένα μεγάλο συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας. Περίπου 2.500 μαθητές και μαθήτριες διαδήλωσαν από τα Προπύλαια προς τη Βουλή, αντιδρώντας στα σχέδια της Κεραμέως και της κυβέρνησης και διεκδικώντας ένα καλύτερο σχολείο. Το μπλοκ της Πρωτοβουλίας για τον Συντονισμό Σχολείων και Μαθητών Αθήνας ήταν ιδιαίτερα μαζικό, συσπειρώνοντας 200 μαθητές και μαθήτριες από σχολεία όλης της Αθήνας. Την Πέμπτη 13/2 έγινε νέα μεγάλη μαθητική πορεία στον Πειραιά, με 500 μαθητές από σχολεία της περιοχής να διαδηλώνουν στο κέντρο της πόλης, με κεντρικό σύνθημα «με 7-8 δε μπαίνεις, εκτός κι αν είναι χιλιάρικα!».
Τα ζητήματα τα οποία κυρίως κινητοποιούν τους μαθητές και τις μαθήτριες είναι η επαναφορά της τράπεζας θεμάτων, της βάσης του «10», η εξίσωση των πτυχίων δημόσιων πανεπιστημίων και ιδιωτικών κολεγίων και γενικότερα η διάλυση κι η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων σχολείων και πανεπιστημίων. Παράλληλα, διεκδικούν την κατάργηση του νόμου Γαβρόγλου και όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων, αύξηση του προϋπολογισμού και της χρηματοδότησης για την παιδεία, ενώ εναντιώνονται στο εθνικό απολυτήριο, την περικοπή των εισακτέων στα πανεπιστήμια, στο κλείσιμο των ολιγομελών τμημάτων σε ΓΕΛ και Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ). Αγωνίζονται για ενιαίο υποχρεωτικό δωδεκάχρονο δωρεάν και δημόσιο σχολείο, που θα προσφέρει σφαιρική μόρφωση κι ελεύθερη είσοδο στα πανεπιστήμια, ενάντια και στο σύγχρονο σκοταδισμό και τη διάδοση εθνικών και θρησκευτικών μύθων, τον οποίο επιχειρεί η κυβέρνηση της ΝΔ και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.
Κλιμάκωση του αγώνα με πρώτο σταθμό την διοργάνωση πορείας στις 24/2 στο υπουργείο Παιδείας
Μετά την πορεία της Δευτέρας ακολούθησε σύσκεψη σχολείων στη Νομική. Εκεί, άνοιξε ένας ουσιαστικό διάλογο για τα προβλήματα που υπάρχουν, αλλά και για τις δυνατότητες το μαθητικό κίνημα να γίνει ακόμα πιο μαχητικό, μαζικό και νικηφόρο. Οι μαθητές αποφάσισαν να προχωρήσουν σε κλιμάκωση του αγώνα τους, με πρώτο σταθμό την διοργάνωση πορείας στις 24/2 στο υπουργείο Παιδείας και την προετοιμασία εκ νέου πανεκπαιδευτικής διαδήλωσης με φοιτητικούς συλλόγους και εκπαιδευτικά σωματεία στις 6/3 στο κέντρο της Αθήνας.
Τέλος σήμερα, Κυριακή 16/2, καλείται νέα συνέλευση μαθητών στις 5 το απόγευμα στο αμφιθέατρο Γκίνη του Πολυτεχνείου ώστε να ληφθούν αποφάσεις για την συνέχιση του αγώνα τους, για τα αναγκαία αιτήματα και τους στόχους του μαθητικού κινήματος. Οι μαθητές και οι μαθήτριες καλούν όλους και όλες σε νέες γενικές συνελεύσεις, σε περισσότερες και μαζικότερες καταλήψεις, ώστε όλοι μαζί να κλιμακώσουν τον αγώνα για την παιδεία που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας.