Μπάμπης Συριόπουλος
Η 28η Οκτωβρίου ήταν μια ακόμα ευκαιρία για τα αστικά κόμματα και τους πολιτικούς να τοποθετηθούν για το σήμερα και να ξαναγράψουν την ιστορία. Ο πρόεδρος της δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, αφού ξεκίνησε με την 28η Οκτωβρίου ως «πράξη αντίστασης εναντίον του φασισμού», αναφέρθηκε στην «αυθαιρεσία της Τουρκίας», στην ενότητα που έχουν οι Έλληνες «ως λαός και ως έθνος», στα «εθνικά μας δίκαια» και στον «σεβασμό της διεθνούς και της ευρωπαϊκής νομιμότητας», δίνοντας έτσι τον κυρίαρχο τόνο για την επέτειο του «Όχι», τον συνδυασμό των «εθνικών δικαίων» με τον «ευρωπαϊκό» προσανατολισμό της χώρας.
Ο Κ. Μητσοτάκης και η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως δεν ανέφεραν ούτε μία φορά τη λέξη «φασισμός» στις δηλώσεις τους. Ο πρωθυπουργός από την Κίσσαμο Χανίων χάρηκε ιδιαίτερα για την επαναφορά «του προνομίου του σημαιοφόρου» στους άριστους μαθητές. Υπερθεμάτισε στη συνέχεια για «την ενότητα του ελληνισμού» και το «ένδοξο παρελθόν», συνδέοντάς τα με το δικαίωμα ψήφου «στους Έλληνες που κατοικούν μόνιμα εκτός των ελληνικών συνόρων». Η Νίκη Κεραμέως μίλησε για τις «δυνάμεις του μίσους και της βίας» του ‘40 και «για τις ακραίες φωνές του λαϊκισμού» του σήμερα. Στη συνέχεια, έκανε λόγο για την «έμφυτη τάση» των Ελλήνων να αντιμετωπίζουν κάθε δυσκολία, τη «συλλογική ταυτότητά» τους, τη «μακραίωνη ιστορία» τους και για τον ρόλο της εκπαίδευσης στη διατήρηση της «εθνικής μνήμης». Η υπουργός Παιδείας είναι αντίθετη σε κάθε λαϊκισμό — εκτός από τον εθνικιστικό.
Η δε υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου, ακολουθώντας τη γραμμή «εξαφάνισης» του φασισμού μίλησε μόνο για τις αξίες της κοινωνικής προσφοράς και του εθελοντισμού. Η εθελοντική απλήρωτη εργασία είναι σύμφωνα με την υφυπουργό το νόημα της 28ης Οκτωβρίου σήμερα. Ο Κυριάκος Βελόπουλος της Ελληνικής Λύσης, στο ακροδεξιό του παραλήρημα, καταδίκασε τον φασισμό και τον ρατσισμό αλλά κατά των Ελλήνων, την «ελληνοφοβία» όπως είπε. Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε πως «τίποτε και κανένας δεν ξεχάστηκε», θυμίζοντας την αντιφασιστική πάλη και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ εναντίον του «πάνοπλου κατακτητή». Για τους σύγχρονους «πάνοπλους κατακτητές» του πλανήτη, βέβαια, ούτε κουβέντα…