Ροζάβα • του Αμπάς Μανσουράν*
Ηρθα στη Ροζάβα ως εθελοντής από τη Σουηδία, για να βοηθήσω τα θύματα του πολέμου και εντάχθηκα στο ιατρικό δυναμικό του κεντρικού νοσοκομείου της Χασάκα. Εδώ, συνάντησα πολλούς με σοβαρά εγκαύματα, τα οποία θεωρώ ασυνήθιστα με βάση την εμπειρία μου, που προέρχεται και από τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ, στη δεκαετία του ‘80. Η κλινική εικόνα των τραυμάτων διαφέρει με βεβαιότητα από τα τυπικά εγκαύματα. Ήταν από την πρώτη στιγμή προφανές για εμένα ότι προήλθαν από τη χρήση χημικών όπλων από τον τουρκικό στρατό. Τονίζω, λοιπόν, με έμφαση ότι βόμβες που περιείχαν λευκό φώσφορο και άλλα άγνωστα χημικά χρησιμοποιήθηκαν τον Οκτώβριο στην Ροζάβα. Συνολικά 30 θύματα, κυρίως πολίτες, εισήχθησαν στο νοσοκομείο της Χασάκα με αυτά τα ασυνήθιστα και σοβαρά εγκαύματα και τραύματα στο πρόσωπο, τα αυτιά και άλλα σημεία του σώματός τους. Σημειώνεται ότι ο λευκός φώσφορος μπορεί να απορροφηθεί από τα ρούχα και να διεισδύσει βαθιά στο δέρμα, προκαλώντας σοβαρά και συχνά θανάσιμα τραύματα στα οστά. Η διαδικασία καύσης συνεχίζεται ακόμη και απουσία ατμοσφαιρικού οξυγόνου, μέχρι την εξάντληση του φωσφόρου, που μπορεί να επιφέρει βλάβες σε καρδιά, συκώτι και νεφρά, ενώ η εισπνοή του ενδέχεται να έχει θανάσιμες επιπτώσεις στο αναπνευστικό.
Παράλληλα, ο τουρκικός στρατός είναι πιθανό να χρησιμοποίησε και άλλου είδους χημικές βόμβες. Κάποιες από αυτές αποτελούνται από μικρά θραύσματα μεγέθους 1-2 χιλιοστών, από κοβάλτιο ή άλλα βαρέα μέταλλα, βολφράμιο και σκόνη νικελίου. Το είδος των τραυμάτων που προκαλούν είναι παρόμοιο με εκείνων του λευκού φωσφόρου και συχνά αποδεικνύονται θανατηφόρα, ενώ συχνά προκαλούν καρκινογένεση.
Εξαιτίας της σοβαρότητας της κατάστασης πολλών τραυματιών, των οποίων απειλούνταν άμεσα η ζωή, αλλά και λόγω της έλλειψης ιατροφαρμακευτικού υλικού στη Ροζάβα, αναγκαστήκαμε να μεταφέρουμε τους περισσότερους σε νοσοκομεία του Ιρακινού Κουρδιστάν. Τα ονόματά τους, καθώς και οι συνθήκες του τραυματισμού τους είναι καταγεγραμμένα και διαθέσιμα.
(*) Γιατρός βακτηριολόγος και επιδημιολόγος στα πανεπιστήμια της Σιράζ (Ιράν) και της Στοκχόλμης (Σουηδία)