Πολιτικό γεγονός η 4ησυνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για όλη τη μαχόμενη Αριστερά
Γιάννης Ελαφρός
Δεν είναι και μικρή υπόθεση, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, να συγκεντρώνονται πάνω από 900 αντιπρόσωποι, εκλεγμένοι από 80 και πλέον συνελεύσεις τοπικών και κλαδικών επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλη την Ελλάδα με τη συμμετοχή περίπου 3.000 αγωνιστών και αγωνιστριών. Η 4ηΣυνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που ολοκληρώνεται σήμερα Κυριακή στο κλειστό Ολυμπιακό Γυμναστήριο Πυγμαχίας στο Περιστέρι είναι ένα μεγάλο πολιτικό γεγονός. Δεν αντλεί την έμπνευσή του κυρίως από τις μάχες που δόθηκαν, αλλά από τις μεγάλες αναμετρήσεις που έρχονται. Η ζωτικότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που αποτελεί σήμερα μια πρωταγωνιστική δύναμη στον χώρο της μαχόμενης Αριστεράς, εκφράζει τη δυνατότητα να αναδειχθεί σε καταλύτη ανατρεπτικών εξελίξεων στο κίνημα και στην πολιτική διαπάλη.
Μπροστά μας υπάρχουν πολύ κρίσιμα μέτωπα: Πρώτο, το αμέσως επόμενο διάστημα θα εκδηλωθεί η προσπάθεια κυβέρνησης, κεφαλαίου και ΕΕ, διαφημίζοντας την περιλάλητη «έξοδο από τα μνημόνια», να επιβάλλουν το ευρω-μνημόνιο διαρκείας και μια «κανονικότητα» που θα στηρίζεται στην ανάπτυξη των κερδών μέσω αιματηρών περικοπών, καπιταλιστικής βαρβαρότητας και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων χωρίς τέλος. Δεύτερο, η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ΗΠΑ/ΝΑΤΟ-Ρωσίας και της άδικης και αντιδραστικής αντιπαράθεσης των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας φέρνει την απειλή του πολέμου στην πόρτα μας και γεννά εξοπλισμούς, πολεμική προετοιμασία, εθνικισμό και φασισμό. Είναι εποχή για καθαρές, για ανατρεπτικές απαντήσεις και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τις δίνει — όπως τις έδωσε και στην αντιπαράθεση για το Μακεδονικό. Αλλά πρέπει να τις βαθύνει, τεκμηριώσει καλύτερα, εκλαϊκεύσει και να τις δέσει με τις διεκδικήσεις εργαζομένων και νεολαίας.
Από αυτή την άποψη, είναι πολύ σημαντικό πως η 4ησυνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενισχύει και αναπτύσσει το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης ως ουσιαστική απάντηση και εναλλακτική στον αντιλαϊκό «μονόδρομο» (στον οποίο συγκλίνουν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κλπ.). Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σηκώνει ψηλά τη σημαία του αγώνα για ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, μείωση του χρόνου εργασίας, δουλειά με συλλογικές συμβάσεις και όλα τα δικαιώματα, προστασία των ανέργων και ξεκαθαρίζει πως γι’ αυτό απαιτείται ρήξη με το κεφάλαιο, διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για την ειρήνη των λαών απαιτούνται έξοδος από το ΝΑΤΟ, ξήλωμα των βάσεων, ήττα της πολιτικής των κυβερνήσεων, των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστών, του εθνικισμού και του φασισμού. Έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για να περάσει όλος ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.
Αφετηρία είναι η ξεκάθαρη αντικυβερνητική τοποθέτηση. Σε πολλές συνελεύσεις, μάλιστα, πέρασε τροπολογία που χαρακτηρίζει αστική την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θέτοντας ζήτημα μετωπικής αντιπαράθεσης μαζί της. Η εκτίμηση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς αντιπαλεύει την προσπάθεια ΣΥΡΙΖΑ να στήσει προεκλογικές παγίδες «για να μην έρθει η δεξιά» και θέτει ανώτερα καθήκοντα ανασυγκρότησης της μαχόμενης Αριστεράς σε αντικαπιταλιστική, επαναστατική και σύγχρονα κομμουνιστική βάση, μακριά από λογικές «ενιαίου μετώπου» με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα εξαπτέρυγά του.
Μετά την τραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο ως φάρσα ακούγονται πολιτικές προτάσεις «ενδιάμεσων λύσεων», «ανακούφισης και παραγωγικής ανασυγκρότησης», εξόδου καταρχήν από το ευρώ και δημοψήφισμα για την ΕΕ. Αλλά και λογικές συστράτευσης στην «υπεράσπιση της πατρίδας», που σήμερα δεν είναι παρά υπεράσπιση των αδηφάγων συμφερόντων του κεφαλαίου στις ΑΟΖ, σε συμμαχία με ΝΑΤΟ και ΕΕ. Ούτε βέβαια μπορούν να πείσουν οι κομματικές πομφόλυγες για «λαϊκή εξουσία», που μετατρέπονται σε κομματική περιχαράκωση και αναπαραγωγή της «εθνικής αφήγησης» περί μονόπλευρης επιθετικότητας των γειτονικών κρατών.
Σήμερα είναι ώρα για ισχυρό αντικαπιταλιστικό μέτωπο, για την πιο πλατιά συνεργασία των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών και αντιΕΕ δυνάμεων της Αριστεράς, όλων όσων ασκούν μαχητική αριστερή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και είναι σε ρήξη με τη διαχειριστική λογική και το ρεφορμισμό, αλλά και τη συστημική προσαρμογή που καλύπτεται από μεγαλόστομο σεχταρισμό. Η συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πάρει ενωτικές πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση, απορρίπτοντας λογικές «αντιμνημονιακού προοδευτικού πατριωτικού μετώπου». Είναι αξιοσημείωτο πως ήταν μαζική (από σαρωτικά πλειοψηφική έως ομόφωνη!) η υπερψήφιση σε δεκάδες συνελεύσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ της θέσης πως δεν υπάρχει δυνατότητα για εφ’ όλης της ύλης πολιτική και εκλογική συνεργασία με ΛΑΕ και ΚΚΕ. Ταυτόχρονα, τόσο οι Θέσεις όσο και η πρακτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα κοινής δράσης μέσα στο μαζικό κίνημα με ΚΚΕ, ΛΑΕ και τις άλλες αριστερές δυνάμεις για την αντεπίθεση των αγώνων.
Το δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναζητεί μια διαφορετική αντίληψη για την αριστερή πολιτική. Πέρα από λογικές προσωποπαγών κομμάτων, αστέρων ή πολιτικών γραφείων, κοινοβουλευτικού κρετινισμού και μιντιακού ακτιβισμού, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανοίγει δρόμο παρέμβασης στο εργατικό κίνημα και στον κόσμο της δουλειάς, στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς, για την ανάδειξη ανατρεπτικών υποκειμένων μέσα από τον ίδιο τον κόσμο που αγωνίζεται και αγωνιά. Είναι σημαντικός ο προβληματισμός που αναπτύσσεται για την ανάγκη ενίσχυσης της ενιαίας παρέμβασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κίνημα, για τη συμβολή στη δημιουργία συντονισμών και κέντρων αγώνα, κόντρα στον υποταγμένο αστικοποιημένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, για την ενίσχυση, ανάπτυξη και διεύρυνση με νέες δυνάμεις των ταξικών συσπειρώσεων και των αριστερών αντικαπιταλιστικών κινήσεων σε δήμους και περιφέρειες.
Η μαζικότητα και συχνά ο πλούτος των τοποθετήσεων των συνελεύσεων πριν τη συνδιάσκεψη, έφερε στο προσκήνιο την ανάγκη αναβάθμισης της ίδιας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ως ενιαίο μετωπικό πολιτικό οργανισμό, μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ των συνελεύσεων και της δημιουργίας, με μέλη πρωτοπόρους αγωνιστές ενάντια στο κεφάλαιο και στο σύστημα και σε ότι σάπιο και αντιδραστικό γεννούν. Μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θα δικαιώνει το όνομά της και θα ανοίγει τα φτερά των μελών της. Μια τέτοια ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όμως, δεν θα αναπτυχθεί στο θερμοκήπιο, θα πνιγεί από την εσωστρέφεια. Μπορεί να ανθίσει, μόνο εάν ποτιστεί από όλα τα ρυάκια της ζωντανής ταξικής πάλης.