«Φιλοδοξούμε μέσα από το στίχο μας να εκφράσουμε τον κόσμο γύρω μας, τους “όμοιούς” μας. Να δώσουμε φωνή σε αυτούς με τους οποίους μοιραζόμαστε την ίδια καθημερινότητα και τραβάμε τα ίδια ζόρια», λένε οι Rationalistas-Ορθολογιστές, μιλώντας για το Hip Hop, τη μουσική σκηνή σήμερα και την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.
Πόσα χρόνια είστε συγκρότημα, τι επιδιώκετε να εκφράσετε με τη μουσική σας;
Είμαστε συγκρότημα από το 2004. Η αρχική σύνθεση ήταν οι Loop και Bayman στο ρόλο της μουσικής παραγωγής και οι SXO, TNT, Ζωγράφος στο ρόλο του rap. Μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν αποχώρησαν από το σχήμα ο Ζωγράφος και έπειτα ο Loop, για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους, με αποτέλεσμα η τωρινή σύνθεση να αποτελείται από τους Bayman, SXO, TNT και κατά τη δημιουργία του τελευταίου μας δίσκου (Vanguard) και έπειτα να μας συνοδεύει ως ο DJ Gzas. Για εμάς η μουσική είναι κυρίως αγχολυτική, μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για πράγματα που μας απασχολούν, να κάνουμε κριτική, να μοιραστούμε τις ανησυχίες μας. Φιλοδοξούμε μέσα από το στίχο μας να εκφράσουμε τον κόσμο γύρω μας, τους «όμοιούς» μας. Να δώσουμε φωνή σε αυτούς με τους οποίους μοιραζόμαστε την ίδια καθημερινότητα και τραβάμε τα ίδια ζόρια.
Πώς βλέπετε τη θέση του hip hip στο κοινωνικό γίγνεσθαι; Γιατί πιστεύετε ότι έχει ιδιαίτερη απήχηση στη νεολαία;
Ας απαντήσουμε λίγο αντίστροφα. Το Hip Hop ως μουσική ξεκίνησε από φτωχά κοινωνικά στρώματα, ως ανάγκη έκφρασης των μαύρων νέων στις γειτονιές της Νέας Υόρκης. Συνεπώς, μέσα στο DNA του γράφτηκαν δύο βασικά χαρακτηριστικά. Αφενός το hip hop δεν απαιτεί ιδιαίτερες μουσικές γνώσεις για να ασχοληθείς μαζί του και αφετέρου προορίστηκε ώστε να αποτελεί έναν τρόπο διασκέδασης και έκφρασης των «από κάτω για τους από κάτω». Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, αποτελούν και το βασικό λόγο που βρήκε τέτοια ανταπόκριση και κατάφερε να ριζώσει στα αστικά κέντρα παγκοσμίως. Παρ’ όλα αυτά, ακριβώς αυτή η μαζική απεύθυνση είναι και ο λόγος που η μουσική βιομηχανία έσπευσε να το εκμεταλλευτεί και κυριολεκτικά να το σαρώσει. Να το μετουσιώσει σε ένα είδος που δε θα προβληματίζει, δε θα λέει πολλά πολλά, θα είναι εύπεπτο από όσο το δυνατόν μεγαλύτερα ακροατήρια κλπ. Πολλοί καλλιτέχνες μπροστά στο όνειρο του πλουτισμού και στη δυνατότητα να ξεφύγουν από τη φτώχεια δεν έφεραν καμία απολύτως αντίσταση σε αυτή τη μεθόδευση και άρα το hip hop ανέπτυξε γρήγορα και μια νέα πλευρά εντελώς «ακίνδυνη». Το είδος αυτό όμως είναι καταδικασμένο να κουβαλάει μια «κατάρα» από την απαρχή του, να γεννάει συνεχώς καλλιτέχνες που θα μιλάνε εξ’ ονόματος και θα εκφράζουν τα φτωχά-καταπιεσμένα στρώματα των πόλεων.
Πείτε μας δυο λόγια για τη hip hop σκηνή σήμερα, υπάρχει πολιτικό hip hop;
Προφανώς και υπάρχει πολιτικό hip hop. Με την ενηλικίωση του Rap, ήρθε και η ενηλικίωση του στίχου. Τα τελευταία χρόνια ιδιαιτέρως, ακούς τραγούδια με αμιγώς πολιτικό στίχο από μεγάλο φάσμα της ενεργής hip hop σκηνής (βλ. Εισβολέας, Βέβηλος, social waste, Στίχοιμα, κ.α.) Αλλά δεν είναι μόνο τα γκρουπ. Υπάρχουν πλέον αρκετές αυτό-οργανωμένες μουσικοπολιτικές ομάδες που κάνουν σκηνικά κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (υπόγειος ήχος, hit n rap, souarap, sadetophobia κ.α.) εκφράζοντας τόσο μουσικά όσο και με δράσεις όλα αυτά που το Hip Hop εκπροσωπεί: τη φωνή των αδικημένων, θα λέγαμε λακωνικά. Ακόμα όμως και στα πιο «απολιτίκ» συγκροτήματα βλέπεις ότι υπάρχει διαφορά. Όλοι μετά τη δολοφονία του Αλέξη, και του Παύλου θα πουν κάτι γι αυτό, έστω κι αν είναι μόνο οργισμένο και υστερεί ανάλυσης. Θεωρούμε πως το ραπ είναι τουλάχιστον ως προς το μεγαλύτερο μέρος του, antifa και acab και στο πιο ειδικό μέρος, μέσο στρατευμένης πολιτικής έκφρασης.
Τι σχεδιάζουν αυτήν την περίοδο οι Ορθολογιστές;
Αυτή την περίοδο κάνουμε lives στην Αθήνα και σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας με υλικό από τον τελευταίο μας δίσκο το Vanguard. Παράλληλα δουλεύουμε πάνω σε νέα κομμάτια και clips από τα οποία εκτιμούμε πως θα έχουμε μια πρώτη γεύση πολύ σύντομα.
Ορόσημο στην ιστορία του τόπου η περίοδος του Δεκέμβρη
Ως γκρουπ σημαδευτήκαμε, δεν επηρεαστήκαμε απλώς
Σε λίγες ημέρες πλησιάζει η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, έχουν περάσει εννέα χρόνια από την νεολαιίστικη έκρηξη του 2008. Εσείς πως ζήσατε το κίνημα του Δεκέμβρη, σε προσωπικό και πολιτικό επίπεδο;
Σε προσωπικό επίπεδο όπως όλος ο κόσμος. Σοκαρισμένοι και οργισμένοι στο έπακρο από τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη από το μπάτσο Κορκονέα. Μπήκαμε άμεσα στο κλίμα εξέγερσης που γεννήθηκε. Προφανώς όλο αυτό αργότερα είχε και αρκετά μεγάλο αντίκτυπο στη μουσική μας. Και λέμε αρκετά αργότερα γιατί εκείνες τις μέρες μόνο μουσική δεν κάναμε. Σε πολιτικό επίπεδο τώρα, μιας και κάποιοι από εμάς ασχολούμασταν ήδη, ο καθένας πλάι πλάι με τον πολιτικό χώρο στον οποίο συμμετέχει, πήραμε μέρος τόσο σε πορείες και παρεμβάσεις στο δρόμο, όσο και σε παραγωγή και διακίνηση υλικού αντιπληροφόρισης (κείμενα, μπροσούρες) κλπ. Ως συγκρότημα σαφώς συμμετείχαμε και σε συναυλίες που γινόντουσαν εκείνες τις ημέρες σε όλη την Ελλάδα με αφορμή τη δολοφονία και το ξέσπασμα της νεολαίας.
Πώς επηρέασε ο Δεκέμβρης του 2008 κι όλες αυτές οι κοινωνικές εξεγερσιακές διαδικασίες τη hip hop σκηνή κι ειδικά το δικό σας συγκρότημα;
Υπάρχουν γεγονότα ορόσημα στην ιστορία του τόπου τα οποία αποτελούν σοκ για αυτούς που τα βιώνουν, όπως η δολοφονία Καλτεζά κλπ. Η περίοδος του Δεκέμβρη είναι κάτι αντίστοιχο και πόσο μάλλον όταν συμπίπτει με την απαρχή της κρίσης, με το φόβο της ανεργίας, τα αδιέξοδα να σε κοιτάνε κατάματα και την Ελλάδα να είναι ένα καζάνι που βράζει. Ήταν μια καμπή που επηρέασε ριζικά τους καλλιτέχνες της ελληνικής hip hop σκηνής και ειδικά τους πιτσιρικάδες, του νέους καλλιτέχνες δηλαδή που ζήσανε τη φωτιά της εξέγερσης και ταυτιστήκανε με τον Αλέξη. Κάτι ανάλογο συνέβη, με πιο ειδικά χαρακτηριστικά για τη σκηνή μας, με τη δολοφονία του Παύλου από τους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής. Είναι καταστάσεις και γεγονότα που σε βάζουν προ των ευθυνών σου, σε αναγκάζουν να διαλέξεις πλευρά, να αποφασίσεις εν τέλει με ποιους είσαι μαζί και ποιους έχεις απέναντί σου. Φυσικά όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε καλλιτεχνικό. Ως γκρουπ από όλα τα οποία βιώσαμε, όχι απλώς επηρεαστήκαμε, αλλά σημαδευτήκαμε. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο δεύτερος δίσκος μας ο οποίος γράφτηκε και προετοιμάστηκε την περίοδο του Δεκέμβρη και έπειτα –«Μια νύχτα μετά την τελευταία μέρα»– μεταφέρει το κλίμα εκείνης της περιόδου μέσα από τις εικόνες που βιώσαμε εμείς.