του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Αιφνιδιασμοί και αντιπερισπασμοί. Αυτά θα είναι τα δύο στοιχεία που θα χαρακτηρίσουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να κλείσει την τρίτη (και φαρμακερή) αξιολόγηση από τους δανειστές. Η πρόσφατη πρωτοβουλία για την αιφνιδιαστική τροπολογία για τις απεργίες μόνο τυχαία δεν ήταν. Αποδεικνύει τις κυβερνητικές προθέσεις να περάσουν όλα γρήγορα, αφού είναι σαφές ότι δεν είναι εφικτή μια ευθεία πολιτική διαχείριση των όσων έχουν συμφωνήσει. Μόνο η «θολούρα», η απογοήτευση σε συνδυασμό με αφηγήματα περί «καθαρών εξόδων» και «ηθικών πλεονεκτημάτων» μπορεί να αποτελέσει καταφύγιο. Παράλληλα, όπως ξεκαθάρισε και ο ίδιος ο Αλέξη Τσίπρας, δεν υφίσταται πλέον ο στόχος της ένταξης της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση και αυτό που πριν λίγο καιρό παρουσιαζόταν ως πανάκεια τώρα …δεν είναι απαραίτητο. Τα εργασιακά, οι νέες περικοπές σε συντάξεις και επιδόματα, η τραπεζική επέλαση στα κόκκινα δάνεια και η φορο-επιδρομή είναι τα στοιχεία της διαπραγμάτευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη και θα επιχειρηθεί να καλυφθούν με παράλληλη ατζέντα.
Η κυβέρνηση θα εστιάσει τόσο στις μικρο-παροχές που έχει ανακοινώσει μέσω του κοινωνικού μερίσματος και στην ανάδειξη της σκανδαλολογίας όσο και στη γνωστή αφήγηση περί προοδευτικής διαχείρισης των μνημονίων. Αυτά, την ίδια στιγμή που είναι ξεκάθαρο ότι έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές ένα πλαίσιο αφοπλισμού του εργατικού κινήματος μέσω της αλλαγής του 1264/82. Θεωρείται προϋπόθεση για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την προώθηση συγκεκριμένων επενδυτικών σχεδίων, δίχως τον αστάθμητο παράγοντα πρωτοβάθμιων συνδικάτων που τυχόν ξεφεύγουν από τις νόρμες του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού. Παράλληλα, στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, έχουν τεθεί τα θέματα της μείωσης των οικογενειακών επιδομάτων. Η μορφή που θα πάρει η μείωση είναι η ενιαιοποίηση των επιδομάτων με το πρόσχημα της απλοποίησης της νομοθεσίας. Επίσης, οι δανειστές ζητούν επανεξέταση των παροχών αναπηρίας, των πρόωρων αναπηρικών συντάξεων και μάλιστα για την πιστοποίησή τους απαιτούν την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα. Στον τομέα των συντάξεων του Δημοσίου, απαιτούν την άμεση εφαρμογή των ψηφισμένων από την κυβέρνηση νόμων και κυρίως την άμεση περικοπή της λεγόμενης «προσωρινής διαφοράς». Από την άλλη, οι κυβερνώντες επιχειρούν να «χρυσώσουν το χάπι» με την αποδοχή των 120 δόσεων για τις εξοφλήσεις οφειλών, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να ανταπεξέλθουν στην κριτική που ασκείται από τη ΝΔ περί «καταστροφής της μεσαίας τάξης». Στο θέμα της φορολογίας, χαμένη υπόθεση θεωρείται ο ΦΠΑ στα νησιά και τα κυβερνητικά επιτελεία αναζητούν τρόπους διαχείρισης του συγκεκριμένου θέματος. Καθόλου τυχαία, άλλωστε, δεν ήταν η συνάντηση που είχαν οι βουλευτές των νησιών του Αιγαίου του ΣΥΡΙΖΑ με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο για το θέμα, ενώ θα γίνει συνάντηση και με τον Αλέξη Τσίπρα. Τέλος, το θέμα των κόκκινων δανείων είναι και αυτό αντικείμενο των επαφών, με γνώμονα τα συμφέροντα του τραπεζικού κεφαλαίου και τη γενίκευση της επίθεσης στα λαϊκά στρώματα μέσω των αναμενόμενων ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
Στο εσωκομματικό πεδίο είναι σαφές ότι …δεν υπάρχει ζήτημα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Στη συνεδρίασή του, το Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος, έκρινε ως θετικό στοιχείο τους γρήγορους ρυθμούς κλεισίματος της 3ης αξιολόγησης. Επίσης, είναι φανερό ότι οι όποιες γκρίνιες ακούγονται, αφορούν μάλλον το πολιτικό προφίλ των φορέων τους και όχι την ουσία του πολιτικού στόχου. Ενδεικτική, άλλωστε, ήταν και η τοποθέτηση του Νίκου Φίλη, ο οποίος αναρωτήθηκε «γιατί δεν υπάρχει μια πρωτοβουλία από όλες τις δυνάμεις, εθνική πρωτοβουλία, που να πάνε και να πουν στους δανειστές βγαίνουμε από το μνημόνιο τώρα, από τη δανειακή σύμβαση για να είμαι πιο ακριβής, αλλά δεν μπορούμε να βγούμε με 3,5% πλεονάσματα, αυτό μας κόβει τα πόδια». Πρόσθεσε όμως πως «έχει λάβει δεσμεύσεις η χώρα, τις οποίες υλοποιεί χωρίς χρονοτριβή ο κ. Τσακαλώτος. Τώρα μπορεί κάποιοι να έχουν αντιρρήσεις γι’ αυτές τις δεσμεύσεις. Έχω αντιρρήσεις, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία».