του Γιώργου Παυλόπουλου
Λυσσαλέα συνεχίζει να επιτίθεται το κράτος της Μαδρίτης στους Καταλανούς, που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι και να αμφισβητήσουν την εξουσία του. Εκμεταλλευόμενο δε τις ρωγμές που υπάρχουν στο απέναντι στρατόπεδο και τις διαρκείς ταλαντεύσεις στις τάξεις των πρωταγωνιστών του, χτυπά στο ψαχνό, με πρόθεση να το «αποκεφαλίσει» και να το αφήσει χωρίς «στρατηγούς» ενόψει των εκλογών της 21ης Δεκεμβρίου — οι οποίες, αντικειμενικά, αποκτούν χαρακτήρα ενός δεύτερου δημοψηφίσματος.
Έτσι, όχι απλώς κήρυξε έκπτωτους τον Πουτζδεμόντ και την κυβέρνησή του, αλλά έσπευσε να βάλει φυλακή τα 8 από τα 9 μέλη της που παρέμειναν στην Ισπανία. Όσο για το ένατο, που είχε παραιτηθεί πριν την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας εκφράζοντας διαφωνίες, αναγκάστηκε να πληρώσει εγγύηση 50.000 ευρώ για να αφεθεί ελεύθερο, καθώς η δήλωση μετάνοιας φαίνεται πως δεν θεωρήθηκε επαρκής για να αθωωθεί πλήρως. Παράλληλα, φρόντισε ώστε να εκδοθεί πανευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης για τον εκλεγμένο πρόεδρο της Καταλονίας και τους τέσσερις υπουργούς του που παραμένουν στις Βρυξέλλες όπου κατέφυγαν μετά την ενεργοποίηση του Άρθρου 155 — για να ανακαλύψουν, όμως, ότι έφυγαν από το στόμα του λύκου και έπεσαν σε εκείνο της ύαινας, καθώς η ΕΕ στηρίζει χωρίς δεύτερη κουβέντα τον Ραχόι. Το ίδιο κάνουν φυσικά Βερολίνο και Παρίσι, συνεχίζοντας να τηρούν απαρέγκλιτα τη γραμμή ότι το Καταλανικό είναι ένα εσωτερικό ζήτημα της Ισπανίας και η καταστολή είναι αποδεκτή εφόσον παραβιάζεται το σύνταγμά της.
Έτσι, 40 και πλέον χρόνια μετά το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο, ο φρανκισμός δείχνει και πάλι τα δόντια του και το φαινόμενο των πολιτικών κρατουμένων επιστρέφει στην καρδιά της Ευρώπης, προσφέροντάς μας μία ακόμη απόδειξη για την ακραία και επικίνδυνη αντιδραστική στροφή που συντελείται στο σύνολο της ΕΕ. Άλλωστε, ό,τι και να έχει κανείς να προσάψει στον Πουτζδεμόντ για την μέχρι σήμερα στάση του στο επίμαχο ζήτημα της ανεξαρτησίας, δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι είναι ένας πολιτικός κρατούμενος, ο οποίος διώκεται για τις απόψεις του.
Πλέον, η σκυτάλη περνά στα χέρια του ίδιου του καταλανικού λαού. Αυτός είναι που με τη στάση του, με την αποφασιστικότητά του ή με την ατολμία του, θα καθορίσει τις επόμενες εξελίξεις στην Καταλονία και θα αποδείξει κατά πόσο αυτή η ρωγμή που έχει ανοίξει μπορεί να διευρυνθεί ή θα κλείσει, αργά ή γρήγορα. Ήδη, την Πέμπτη, πραγματοποιήθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις κατά της φυλάκισης του Πουτζδεμόντ και των άλλων ηγετών της περιφέρειας, ενώ το συνδικάτο CSC καλεί σε γενική απεργία για την ερχόμενη Παρασκευή, 8 Νοεμβρίου. Ο αναβρασμός και οι καταλήψεις συνεχίζονται και στις περισσότερες πανεπιστημιακές σχολές, καθώς η νεολαία έχει δώσει μέχρι σήμερα δυναμικό παρών στις κινητοποιήσεις.
Η δική του στάση θα αποτελέσει τον καταλύτη και για το αποτέλεσμα των εκλογών, καθώς όλα τα κόμματα που ανήκουν στο στρατόπεδο της ανεξαρτησίας (πλην του CUP, που για την ώρα δεν έχει πάρει σαφή θέση) έχουν αποδεχθεί τη διεξαγωγή των εκλογών που προκηρύχθηκαν μετά την πραξικοπηματική καθαίρεση της εκλεγμένης κυβέρνησης από τον Ραχόι — ενώ το ίδιο έκανε και η δήμαρχος της Βαρκελώνης, Άντα Κολάου, που έχει εκλεγεί με τη στήριξη των Ποδέμος, η οποία κινείται διαρκώς στη …διπλή γραμμή του δρόμου, λέγοντας «όχι» τόσο στη μονομερή ανεξαρτησία όσο και στην καταστολή και τη φυλάκιση του Πουτζδεμόντ και των συνεργατών του.