του Γιάννη Αγγέλη
Τα επόμενα λίγα 24ωρα αναμένεται εκτός απροόπτου να ανοίξει η αυλαία για την τελευταία πράξη στο δράμα της κατάργησης του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικουρικής Ασφάλισης Περίθαλψης (ΕΔΟΕΑΠ), ενός από τα τελευταία αυτοδιοικούμενα ασφαλιστικά Ταμεία, που αφορά την επικούρηση και υγειονομική περίθαλψη των δημοσιογράφων και διοικητικών των ΜΜΕ Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
Ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της πράξης αυτής θα είναι και πάλι ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης και πρώην νομικός σύμβουλος των συνδικαλιστικών ενώσεων των δημοσιογράφων (!) Πετρόπουλος ο οποίος, εδώ και δύο περίπου χρόνια και με την συνεργασία των εκπροσώπων της εργοδοσίας της ιδιωτικής τηλεόρασης, έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας το έργο της εξαφάνισης των χρεών της εργοδοσίας στα ταμεία των ΜΜΕ και, τελικώς, των ίδιων των Ταμείων.
Αυτή η τελευταία πράξη που αφορά τον ΕΔΟΕΑΠ και θα έχει τη μορφή νομοθετικής ρύθμισης η οποία θα τον υποχρεώνει να αλλάξει το καταστατικό του, να πάψει να είναι αυτοδιοίκητο και να ενσωματωθεί στον ΕΟΠΥΥ, διατηρώντας για κάποιο διάστημα τον τίτλο του πάνω από την είσοδο του κτιρίου των ιατρείων του που θα μετατραπούν σε ένα ιδιότυπο πολυϊατρείο, στο οποίο θα μπορούν(;) να εξυπηρετούνται οι περίπου 50.000 ασφαλισμένοι του, παλιοί και νέοι, συν κάποια …εκατομμύρια ασφαλισμένοι στον ΕΟΠΥΥ. Στο έργο αυτό, ο κ. Πετρόπουλος είχε αγαστούς συνεργάτες για ενάμιση περίπου χρόνο το συριζο-νεοδημοκρατικό δίδυμο στην ηγεσία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών ΠΟΕΣΥ (Σαββίδης-Κουμπιάς) και την πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ (Καρούτζος-Τάτσης) με βοηθό σκηνοθέτη τον επικεφαλής καρεκλοκένταυρο της Ένωσης Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΠΗΕΑ) (Γκανάς). Όταν οι δυνάμεις αυτές απαξιώθηκαν, ανατέθηκε η συνέχιση της κοροϊδίας –που την αποκαλούσαν διαπραγμάτευση– στη νέα πλειοψηφία του ΔΣ της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) με επικεφαλής ένα δίδυμο που επίσης αντιπροσωπεύει τα δύο μεγάλα κόμματα (Αντωνιάδου-Καπάκος).
Όταν κι αυτό το σχήμα εξάντλησε τα όριά του και μετά την προσχηματική κήρυξη της 48ωρης απεργίας χωρίς καμία διάθεση κλιμάκωσης, η ευθύνη για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης ανατέθηκε απευθείας στην κυβέρνηση και την τρόικα (!), χωρίς ούτε καν τους εργοδότες.
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, όλο αυτό το διάστημα, αποκάλυψε αλλά δεν κατάφερε να ανατρέψει τη σκευωρία διαρκείας ενάντια στους εργαζόμενους. Όχι μόνο του κλάδου, αλλά στο σύνολό τους, καθώς υπερασπίσθηκε και συνεχίζει να υπερασπίζεται τον ΕΔΟΕΑΠ ως ένα πρότυπο ασφαλιστικής κάλυψης για το οποίο πρέπει και αξίζει να παλέψει το εργατικό κίνημα.
Η αγανάκτηση απέναντι στην κοροϊδία και η αδυναμία οργάνωσης μιας μαζικής αντίστασης μέσα στον κλάδο, οδήγησε σε μεμονωμένα ξεσπάσματα ενάντια στην κυβέρνηση, τη γραφειοκρατία και την εργοδοσία. Σε αυτά εντάσσεται και η απεργία πείνας συνταξιούχων συναδέλφων που εγκαταστάθηκαν με τις σκηνές τους έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ.
Ήταν μια κινητοποίηση που έφτασε τις 13 ημέρες και έκανε τους καρεκλοκένταυρους να ανησυχούν ότι μπορεί η κατάσταση πλέον να ξεφύγει από τον έλεγχο της διαπραγματευτικής κοροϊδίας. Και έτσι, …αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα της απεργίας, έστω για τα μάτια του κλάδου! Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ΔΣ που αποφάσισε την απεργία, οι προτάσεις ήταν δύο. Η μία της πλειοψηφίας (ΝΔ και κυβέρνηση) για 48ωρη απεργία χωρίς κανένα περαιτέρω σχεδιασμό και η άλλη για απεργία διαρκείας στην βάση της απόφασης της τελευταίας γενικής συνέλευσης των μελών του ΕΔΟΕΑΠ.
Η πλειοψηφία των «6» πέρασε την πρότασή της απέναντι στην μειοψηφία των «5» και ενώ δύο 24ωρα νωρίτερα, η ψηφοφορία για το ίδιο ζήτημα είχε αποφευχθεί με διακοπή του συμβουλίου από την πρόεδρο, λόγω συγκυριακής απώλειας της πλειοψηφίας που προκαλούσαν οι απουσίες των «πιστών» της από τον «μεγάλο συνασπισμό» που διοικεί την Ένωση.
Όπως καταγγέλθηκε και τότε και την Δευτέρα από την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, η πρόταση για 48ωρη δεν ήταν παρά το προπέτασμα καπνού ώστε να καλυφθεί η «διαπραγμάτευση» για τους όρους ένταξης του ΕΔΟΕΑΠ στον ΕΟΠΥΥ. Η πλειοψηφία, προκειμένου να αποφύγει κάθε συζήτηση για συνέχιση της απεργίας, απέφυγε κάθε ενδεχόμενο εκ νέου σύγκλισης του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και παρέπεμψε τη συνέχεια για την ερχόμενη Τρίτη.
Έτσι, η εξαρχής στόχευση της νεοδημοκρατικής-συριζαϊκής πλειοψηφίας σε ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ, ΕΔΟΕΑΠ και ΕΠΗΕΑ πρόκειται τα επόμενα 24ωρα να πάρει σάρκα και οστά με μία νομοθετική ρύθμιση που θα «συνδέει», δηλαδή θα ενσωματώνει, τα υπολείμματα του ΕΔΟΕΑΠ στον ΕΟΠΥΥ. Και κάπου εδώ και με αυτόν τον τρόπο, η πολύκροτη παράσταση θα λάβει ένα τραγικό τέλος για την πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου, προσθέτοντάς τους ένα ακόμη βαρίδι πλάι στη μαζική ανεργία, την ελαστική απασχόληση, την απληρωσιά, τους εκβιασμούς και την προκάτ ενημέρωση…