Ενισχύεται το «δεν έχει νόημα» μπροστά στα μεγάλα κοινωνικά εμπόδια
Ολοκληρώθηκαν και φέτος οι φοιτητικές εκλογές σε ένα πλαίσιο συνεχούς όξυνσης της επίθεσης από μεριάς κυβέρνησης, ΕΕ και κεφαλαίου απέναντι στη νεολαία. Συγκεκριμένα, οι φετινές φοιτητικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν μόλις λίγες μέρες μετά την ψήφιση στη Βουλή του νέου σκληρού πακέτου μέτρων που έφερε προς ψήφιση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέτρων που περιγράφουν με ακόμα χειρότερο τρόπο το μέλλον της νέας γενιάς. Αποτελούν χτύπημα στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα μιας γενιάς που προσπαθούν να την καταδικάσουν σε μια κανονικότητα ευελιξίας, κατακερματισμένων δεξιοτήτων, εργασιακής περιπλάνησης, υπό τη συνεχή αγωνία της πολεμικής απειλής. Σε αυτό το πλαίσιο, οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ σε αυτήν την εκλογική μάχη καλούσαν σε ψήφο-μήνυμα αγώνα και ανατροπής, σε ψήφο που θα χαλούσε την ησυχία των κάθε λογής συστημικών που κάθε μέρα βιάζονται να πανηγυρίσουν για το πόσο ευχαριστημένος είναι ο λαός με τα “δίκαια μνημόνια”.
Τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών αποτελούν ένα σοβαρό δείγμα γραφής για τα μεγάλα ερωτήματα και τις απαιτητικές προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα, ιδιαίτερα εν όψει των πολύ κρίσιμων μαχών που έπονται. Υπό αυτό το πρίσμα καλούμαστε να αξιολογήσουμε και τα φετινά αποτελέσματα, με ιδιαίτερη προσοχή στα ρεύματα που είδαμε να διαμορφώνονται όλη τη χρονιά στους κόλπους της νεολαίας.
Πολύ κρίσιμο στοιχείο και της φετινής χρονιάς αποτελεί η ιδιαίτερα μεγάλη αποχή, μέσω της οποίας εκφράστηκε το ρεύμα απάθειας και αποσυγκρότησης των φοιτητικών συλλόγων, ένα ρεύμα που δεν είναι συμπαγές και a priori αντιδραστικό. Περισσότερο αποτυπώνει μια δυσπιστία απέναντι στις συλλογικές διαδικασίες και στη συλλογική διεκδίκηση, την ίδια στιγμή που ενισχύεται η στροφή στον ατομικό δρόμο στη λογική της επιβίωσης. Για την αντικαπιταλιστική Αριστερά αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις η πάλη για εμπλοκή της πληττόμενης πλειοψηφίας μέσα στα πανεπιστήμια, που ασφυκτιά από τους ταξικούς φραγμούς και το ανύπαρκτο εργασιακό μέλλον, με τους συλλόγους και την οργανωμένη πάλη για το μέλλον της. Αποτελεί μια κρίσιμη μάχη καθώς το ρεύμα αυτό της απογοήτευσης και του «δεν έχει νόημα» οδηγεί με γοργούς ρυθμούς στην αποσυγκρότηση των συλλογικών διαδικασιών και στη διάλυση των συλλόγων, του οχήματος υπεράσπισης της πληττόμενης πλειοψηφίας.
Στην τρίτη θέση η ΕΑΑΚ, αλλά με σημαντική πτώση σε ψήφους
ΝΙΚΟΣ ΣΑΚΑΛΗΣ
Θα ήταν λάθος να υποτιμηθεί η διεργασία που αυτή τη στιγμή λαμβάνει χώρα στους κόλπους της νεολαίας. Μια διεργασία που χαρακτηρίζεται από μια υπόκωφη ριζοσπαστικοποίηση που όμως προς το παρόν δεn μεταφράζεται σε συλλογικό αγώνα. Οι παράγοντες που διαμορφώνουν αυτή την κατάσταση είναι από τη μια η σκληρή συνέχιση της επίθεσης από τις δυνάμεις του κεφαλαίου και από την άλλη το γεγονός ότι στην προηγούμενη φάση των αγώνων υπήρξε ένα κομμάτι της νεολαίας που δεν ενσωματώθηκε σε λογικές διαχείρισης και ήττας. Η ανώτερη συγκρότηση αυτού του όχι τόσο μαζικού αλλά κρίσιμου κομματιού της νεολαίας καθώς και η προσπάθεια ανώτερης επαφής με τα ρεύματα βουβής διαμαρτυρίας που υπάρχουν στις σχολές θα παίξει καθοριστικό ρόλο για την πορεία του φοιτητικού κινήματος και της ΕΑΑΚ το επόμενο διάστημα.
Σε αυτό το φόντο, η κατοχύρωση της τρίτης θέσης πανελλαδικά από τις δυνάμεις της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής πτέρυγας στα πανεπιστήμια είναι ιδιαίτερα σημαντική, αλλά τα καθήκοντα της ΕΑΑΚ είναι πολύ μεγαλύτερα. Για ακόμη μια χρονιά αποτυπώνεται ένα ρεύμα που δηλώνει πως δεν ανέχεται τους εκβιασμούς και το παζάρεμα του μέλλοντός του, που θα συνεχίσει να παλεύει μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και τις συλλογικές διαδικασίες για μόρφωση, αξιοπρεπή δουλειά , ειρήνη και ελευθερίες, κόντρα στο ρεαλισμό των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Αυτό το ρεύμα εμφανίστηκε με ιδιαίτερη μαχητικότητα φέτος στο τριήμερο του Πολυτεχνείου, στις αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις (βλ. έλευση Ομπάμα) και σε επιμέρους σημαντικούς αγώνες που είχαν να κάνουν με το χτύπημα του δικαιώματος σε μόρφωση και εργασία με βάση τις ανάγκες μας. Αποτελεί μια πρώτη μαγιά στην αναγκαία διαδικασία ανασυγκρότησης των φοιτητικών συλλόγων και του φοιτητικού κινήματος.
Παρόλα αυτά, η σημαντική πτώση των δυνάμεων της ΕΑΑΚ αναδεικνύει τη σοβαρή αδυναμία της να αναμετρηθεί και να επιδράσει ουσιαστικά σε αυτό το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στις σχολές και συνδέεται με την κατάσταση γενικότερης νηνεμίας που υπήρξε φέτος στο φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα. Αυτή η τάση αποτυπώνεται και στον κοινωνικά νευραλγικό χώρο των ΤΕΙ, όπου εξακολουθεί να υπάρχει εκκωφαντική απουσία αντικαπιταλιστικής πολιτικής πρότασης και αριστεράς παρά την ενθαρρυντική καταγραφή νέων σχημάτων της ΕΑΑΚ σε μια σειρά από ΤΕΙ πανελλαδικά. Προφανώς, αυτή η υποχώρηση συνδέεται και με τα πρόσφατα εκφυλιστικά φαινόμενα που υπήρξαν στο εσωτερικό της ΕΑΑΚ και που φέρνουν στο προσκήνιο με εκκωφαντικό τρόπο τις αδυναμίες της. Τίθενται σοβαρά καθήκοντα όσον αφορά την επόμενη μέρα για την ΕΑΑΚ, για το πώς θα καταφέρει τις αδυναμίες και τις ελλείψεις της να τις αναγνωρίσει και να τις υπερβεί σε μια διαδικασία ανασυγκρότησης και επανίδρυσης. Μια αναγκαία διαδικασία που αφενός θέτει στο επίκεντρο προγραμματικές και οργανωτικές ανεπάρκειες και αφετέρου συνδέεται στενά και με την ανασυγκρότηση του κινήματος.
Η συνολική πτώση της συμμετοχής επηρέασε σημαντικά και τις καθεστωτικές δυνάμεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, με την πρώτη να αναδεικνύεται ξανά πρώτη δύναμη αλλά με σημαντική πτώση και φέτος. Αυτό δείχνει και την αδυναμία από πλευράς κεφαλαίου να εμπνεύσει τη νεολαία με ένα σχέδιο που προωθεί για διάλυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου, τη μετατροπή του σε αποστειρωμένο ίδρυμα για λίγους, που θα παρέχει κατακερματισμένες γνώσεις και θα προωθεί την αριστεία και την παροχή δεξιοτήτων.
Πτώση σημείωσαν και οι δυνάμεις της ΠΚΣ, που αδυνατεί να περιγράψει στην περίοδο που διανύουμε ένα δρόμο νίκης και ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος και να προωθήσει την κοινή δράση απέναντι στην αστική στρατηγική και τις αναδιαρθρώσεις από τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος που έχει ανάγκη η εποχή.
Συνολικά από τα αποτελέσματα των φετινών φοιτητικών εκλογών βγαίνουν κάποια κρίσιμα συμπεράσματα όσον αφορά την κατάσταση του φοιτητικού και ευρύτερα νεολαιίστικου κινήματος. Η ηγεμονία των τάσεων υποταγής στη νεολαία οδηγούν στη συνεχή υποτίμηση των συλλόγων και των διαδικασιών τους και αυτό αποτελεί μια ιστορικής σημασίας μάχη για το φοιτητικό κίνημα, που αποτελεί το πιο οργανωμένο συνδικαλιστικά κομμάτι της νεολαίας. Θέτει ως πρώτιστο καθήκον την πάλη για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος σε περιεχόμενο, αιτηματολογία και δομές, διαδικασία στην οποία εν τέλει θα δοκιμαστούν και θα κριθούν όλες οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος.
Το μεγάλο ερώτημα που ακόμα χρήζει απάντησης, όχι μόνο για το λαϊκό εργατικό κίνημα, είναι η αντεπίθεση απέναντι στο κεφάλαιο που κλιμακώνει συνεχώς την επίθεση και ακόμη μια φορά βιάζεται να γράψει το τέλος της ιστορίας. Σε αυτό το ερώτημα καλείται να απαντήσει και το φοιτητικό κίνημα που κόντρα σε κάθε υπερασπιστή της υπάρχουσας κατάστασης, δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσσει!
*Τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών ανά σύλλογο και συγκεντρωτικά στην ιστοσελίδα www.nka.gr
Φοιτητικές εκλογές με σεκιούριτι και κάμερες!
Η κατάσταση εκφυλισμού στον φοιτητικό σύλλογο ΑΣΟΕΕ μάλλον δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη. Οι φοιτητές δεν συνεδριάζουν σχεδόν ποτέ από τα κάτω σε διαδικασίες βάσης, η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ μιλούν και δρουν εν ονόματι αυτών, ενώ τα τελευταία χρόνια ακόμη και η διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών αντιμετωπίζει προβλήματα. Μεμονωμένες ομάδες -που αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου- έχουν επιβάλει καθεστώς τρομοκρατίας στη σχολή, με τις τραμπούκικες επιθέσεις που εξαπολύουν τη μέρα των εκλογών, γεγονός που βέβαια, εξυπηρετεί τις καθεστωτικές δυνάμεις και αξιοποιείται από αυτές. Και αξιοποιείται, ακριβώς γιατί τους προσφέρει αφορμή να μεταφέρουν την εκλογική διαδικασία εκτός του χώρου της ΑΣΟΕΕ και να τη διεξάγουν με τους δικούς τους όρους.
Αυτό έγινε και φέτος, με την ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ να αποφασίζουν εν αγνοία του συλλόγου τη διεξαγωγή των εκλογών στο Ζάππειο, υπό πλήρη αστυνόμευση, παρακολούθηση από κάμερες και σεκιούριτι. Aποκορύφωμα ήταν η άφιξη του προέδρου Προκόπη Παυλόπουλου και η απαγόρευση από τις δυνάμεις της αστυνομίας της συνέχισης της διαδικασίας στο μισό χώρο, με εκδίωξη ακόμα και των ίδιων των φοιτητών από εκεί. Είναι ξεκάθαρο πως καμία δύναμη της αριστεράς και του κινήματος δεν έπρεπε να λάβει μέρος σε μια τέτοια διαδικασία και να τη νομιμοποιήσει. Σίγουρα η αποχή από μόνη της δεν είναι απάντηση. Η απάντηση βρίσκεται στην ανασυγκρότηση του συλλόγου της ΑΣΟΕΕ. Ας στραφούμε λοιπόν εκεί!
Οι εκλογές στα Χανιά
Οι φοιτητικές εκλογές διεξήχθησαν φέτος στο φόντο της επίθεσης που δέχεται η νεολαία με σημαντικό κομμάτι φοιτητών να δίνει την ανάλογη απάντηση στηρίζοντας την ΕΑΑΚ. Στο Πολυτεχνείο Κρήτης η απάντηση στην κάλπη θα δοθεί στις 30 του Μάη λόγω απουσίας φοιτητών σε υποχρεωτικές εκπαιδευτικές εκδρομές δύο σχολών. Θεωρώντας ζήτημα δημοκρατίας το δικαίωμα όλων να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία των συλλόγων τους ,εξαντλήσαμε κάθε πιθανότητα να μεταφερθούν τα μαθήματα αυτά ώστε η εκλογική μάχη να δοθεί στην ίδια ημερομηνία με όλους τους συλλόγους πανελλαδικά. Θέλουμε να αποτελεί άλλωστε μία ενιαία μάχη του φοιτητικού κινήματος και να δίνουμε ως ΕΑΑΚ μία συνολική απάντηση απέναντι στην κυβέρνηση και τις πολιτικές που ακολουθεί.
ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΤΥΦΛΗ ΒΙΑ-ΣΧΟΛΙΟ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ νΚΑ
Προσπάθεια χτυπήματος των συλλογικών διαδικασιών
«Το φαινόμενο της εξαιρετικά μειωμένης συμμετοχής για μια ακόμα συνεχή χρονιά αποτελεί μία από τις ανώτερες προκλήσεις για την επόμενη μέρα, πέρα και πάνω από τα όποια “κομματικά μαγαζιά“ και την ενίσχυση ή αποσταθεροποίης;h τους. Η αποτύπωση αυτή είναι για εμάς το κύριο μήνυμα των εκλογών, μια κατάσταση που θα πρέπει να ιεραρχηθεί ψηλά από τις δυνάμεις μας και να αντιμετωπιστεί, ώστε η απογοήτευση και η αποχή να μετατραπούν σε δύναμη ανατροπής και οργανωμένης πάλης». Αυτό τονίζει μεταξύ άλλων το Γραφείο Τύπου της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση στο πρώτο του σχόλιο για τις φοιτητικές εκλογές (βλέπε ολόκληρο www.nka.gr).
«Οι τάσεις αυτές της αποσυγκρότησης των συλλογικών διαδικασιών ενισχύθηκαν από τις επιθέσεις τυφλής βίας παρακρατικών ομάδων στην Αθήνα, με πρακτικές ποιοτικής κλιμάκωσης της βίας που καμία σχέση δεν έχουν με το μαζικό κίνημα και τις διαδικασίες του. Η αποφασιστική παρέμβαση των αγωνιστών της ΕΑΑΚ και των φοιτητικών συλλόγων αποσόβησαν τα χειρότερα. Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι και η τροπή που πήρε η διεξαγωγή των εκλογών στην ΑΣΟΕΕ. Με ευθύνη των καθεστωτικών δυνάμεων της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ, οι εκλογές διεξήχθησαν σε ένα κλίμα βίας και νοθείας, με κηδεμόνευση της διαδικασίας των εκλογών από τις δυνάμεις καταστολής. Η εικόνα από τη μία του “σπασίματος’’ των εκλογών από τις δυνάμεις του παρακράτους και από την άλλη της διεξαγωγής τους σε ένα κλίμα ελέγχου και αστυνόμευσης με ΜΑΤ, ασφάλεια, security και κάμερες να ελέγχουν κάθε κίνηση των φοιτητών αποτελεί νέο ιστορικό δεδομένο. Αποτελεί τον διακαή πόθο των καθεστωτικών δυνάμεων, της Ε.Ε. και των επιχειρήσεων. Απέναντι σε αυτό απαιτείται η διαρκής επαγρύπνηση των δυνάμεων του κινήματος και η επιβολή της a priori δυνατότητας των φοιτητών να διεξάγουν ανεμπόδιστα τις συλλογικές τους διαδικασίες σε ανεξαρτησία από το κράτος και τους μηχανισμούς του», σημειώνει η νΚΑ.
Όσο για τις ψήφους που συγκέντρωσε η ΕΑΑΚ, η ανακοίνωση σημειώνει πως «η σημαντική εκλογική υποχώρηση των δυνάμεων της ΕΑΑΚ αποτυπώνουν την αδυναμία της ΕΑΑΚ να επικοινωνήσει και να παρέμβει με αναβαθμισμένο τρόπο στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται στα ελληνικά πανεπιστήμια, και σχετίζεται και με το γενικότερο κλίμα νηνεμίας του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος την χρονιά που μας πέρασε. Αυτή η τάση αποτυπώνεται και στον κοινωνικά νευραλγικό χώρο των ΤΕΙ, όπου εξακολουθεί να υπάρχει εκκωφαντική απουσία αντικαπιταλιστικής πολιτικής πρότασης και αριστεράς παρά την ενθαρρυντική καταγραφή νέων σχημάτων της ΕΑΑΚ σε μια σειρά από ΤΕΙ πανελλαδικά. Η υποχώρηση αυτή της ΕΑΑΚ δεν είναι ξέχωρη από τα πρόσφατα εκφυλιστικά φαινόμενα στο εσωτερικό της που την ταλάνισαν. Σε κάθε περίπτωση το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα υπογραμμίζει την ανάγκη βαθύτερης ανασυγκρότησης του νεολαιίστικου κινήματος και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, και μας πεισμώνει σε σχέση με τα αναβαθμισμένα καθήκοντα της νΚΑ».
