ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη, λέει το παλιό και πασίγνωστο σύνθημα. Οι μπάτσοι, όμως, αγαπάνε και την Χρυσή Αυγή -αν και, για να λέμε την αλήθεια, ούτε αυτό αποτελεί είδηση της τελευταίας στιγμής. Αν πρόκειται δε για την αφρόκρεμά τους, τα ΜΑΤ, τότε όχι απλώς την αγαπούν, αλλά σε σημαντικό ποσοστό της ανήκουν! Και γι’ αυτό, τους έρχεται κάπως δύσκολο να διαλύσουν ή να συλλάβουν τους ομοϊδεάτες τους, ακόμη κι όταν αυτοί περνούν από δίπλα τους οπλισμένοι για πόλεμο, βρίζοντας και απειλώντας τους πάντες, ρίχνοντας πού και πού προειδοποιητικές «ψιλές». Όταν, δηλαδή, διαπράττουν αδικήματα που εμφανέστατα εμπίπτουν στο κοινό ποινικό δίκαιο, όπως συνέβη πρόσφατα στα δικαστήρια, με την ομάδα κρούσης που συνόδευε τον μπράβο και πρωτοπαλλήκαρο του Μιχαλολιάκου ο οποίος χτύπησε άνανδρα και τραυμάτισε σοβαρά φοιτητή.
Βλέπετε, οι ασφαλίτες την στήνουν σε σταθμούς μετρό και γειτονιές πριν από κάθε εργατική, νεολαιίστικη ή αντιπολεμική διαδήλωση, μπαγλαρώνοντας όποιον «μαλλιά» τους φαίνεται ύποπτος. Οι δε ΜΑΤατζήδες δέρνουν διαδηλωτές ή και φωτορεπόρτερ όταν τους αποθανατίζουν, όπως έκαναν με τον Μάριο Λώλο πριν πέντε χρόνια, χτυπώντας τον τόσο βάναυσα ώστε να κινδυνεύσει με παραλυσία (ο ένοχος δεν έχει βρεθεί ακόμη…). Όμως, δεν κάνουν το ίδιο με τους ακροδεξιούς μποντιμπιλντεράδες και τους νεοναζί, ούτε αναζητούν τα στέκια και τις γιάφκες τους, παρά το ότι τις ξέρουν …από τα μέσα.
Είναι γεγονός, βεβαίως, ότι τίποτε από όλα αυτά δεν θα έκαναν «του Αδόλφου τα εγγόνια» εάν δεν αισθάνονταν ότι αφενός έχουν γερές «πλάτες» και, αφετέρου, ότι η κυβέρνηση δεν δείχνει ιδιαίτερη διάθεση να τους μαζέψει ή, πολύ περισσότερο, να τους διαλύσει. Γι’ αυτό και τρισήμιση χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι πρωτεργάτες της εγκληματικής οργάνωσης κυκλοφορούν ελεύθεροι, προκαλούν τη μάνα του στο δικαστήριο και το Διαδίκτυο και οργανώνουν ανενόχλητοι τα νέα τους χτυπήματα. Γι’ αυτό και κανείς δεν μιλά πια για τους ακροδεξιούς «πυρήνες» στην αστυνομία και τον στρατό, λες και έπαψαν να υπάρχουν, με κάποιο μαγικό τρόπο. Γι’ αυτό και, σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, συνήθως αντιμετωπίζονται γαλαντόμα και με το γάντι από τα κρατικά και αστικά ΜΜΕ.
Ακόμη και εκείνους που κάποτε τους …συμβούλευαν να γίνουν ένα σοβαρό κόμμα, αποβάλλοντας τα ακραία στοιχεία προκειμένου να γίνουν αποδεκτοί στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, δεν δείχνουν να τους υπολογίζουν ιδιαιτέρως. Βλέπετε, η Χρυσή Αυγή δεν έχει ανάγκη να μετατραπεί σε μια Ακροδεξιά των σαλονιών, όπως τα κόμματα της Λεπέν και του Βίλντερς, καθώς αυτή η Ακροδεξιά έχει ήδη βρει στέγη και έκφραση σε άλλους χώρους. Της ΝΔ συμπεριλαμβανομένης, προφανώς, όπως δείχνει η παρουσία στις τάξεις της του Γεωργιάδη και του Βορίδη, του Δένδια, του Αθανασίου και του Κικίλια, των άλλων «καλόπαιδων» -όπως δείχνουν, όμως, και οι επίσημες θέσεις που κατά καιρούς εκφράζει η ηγεσία της.
Ούτε το σύστημα μοιάζει να έχει σήμερα ανάγκη μια τέτοια «σοβαρή» Χρυσή Αυγή. Στην Ελλάδα της κρίσης και των αλλεπάλληλων σοκ, στην Ελλάδα των μνημονίων και του Σώρρα, στην Ελλάδα του «όλοι οι πολιτικοί ίδιοι είναι», αυτό που έχουν ανάγκη το κεφάλαιο και η αστική τάξη είναι ένας εθνικιστικός, ξενοφοβικός και λαϊκιστικός κυματοθραύστης της λαϊκής οργής. Και ταυτόχρονα, ένα παρακρατικό σύστημα που θα είναι εκπαιδευμένο και έτοιμο να χτυπήσει καίρια όταν και όπου κριθεί αναγκαίο. Γι’ αυτό και τους ανέχονται, τους συντηρούν, ενίοτε τους προστατεύουν -ακόμη και τώρα, που είναι αναμφισβήτητο ότι οι εντολές για εγκληματική δράση έρχονται από τα ανώτατα κλιμάκια.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το μοναδικό αντίπαλο δέος που μπορεί να υπάρξει και υπάρχει απέναντι στους νεοναζί εγκληματίες είναι το οργανωμένο κίνημα του λαού, στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, στα προσφυγικά γκέτο. Αυτό που το τελευταίο διάστημα, με τη πρωτοπόρα δράση του, βάζει δύσκολα τόσο στο κράτος και τους κυβερνώντες όσο και στους Χρυσαυγίτες, κάνοντάς τους να σκυλιάζουν από το κακό τους. Αυτό που δεν έχει επιτρέψει στα κηρύγματα μίσους να κυριαρχήσουν, που δεν αφήνει τους φασίστες να αλωνίζουν στις περισσότερες γειτονιές, που δεν δίνει χώρο στα συσσίτια και τις αιμοδοσίες «μόνο για Έλληνες», που άνοιξε και θα ξανανοίξει τις πόρτες της μεγάλης πλειοψηφίας των σχολείων για να μπουν τα προσφυγόπουλα, που συνεχίζει να αγωνίζεται ακάματα και να δίνει τόνο, διέξοδο και κατεύθυνση αντικαπιταλιστικής ανατροπής στην κοινωνική αγανάκτηση.
Αυτό το κίνημα φοβούνται και αυτό θα επιχειρήσουν να χτυπήσουν με κάθε μέσο, μαζί και με τη Χρυσή Αυγή. Ειδικά εφόσον γίνει απειλητικό για το σύστημά τους, όπως επιδιώκουμε. Ας είμαστε έτοιμοι.