του Γιάννη Φωτίου
Από 30 Μαρτίου έως 2 Απριλίου 2017 θα διεξαχθεί το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ. Οι θέσεις του κόμματος δίνονται στη δημοσιότητα σήμερα ως ένθετο στον κυριακάτικο Ριζοσπάστη.
Αυτό που κυριαρχεί για άλλη μια φορά είναι η γραμμή ισχυροποίησης και θωράκισης του ίδιου του κόμματος.
Όπως αναφέρεται στο χθεσινό φύλλο του «Ρ», «προϋπαντούμε το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ, με ένα ολόπλευρο και πολύπλευρο ιδεολογικό-πολιτικό-οργανωτικό ατσάλωμα του Κόμματος, ως κόμματος της επαναστατικής ανατροπής, ικανού να ανταποκριθεί στο άμεσο καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και της οικοδόμησης της κοινωνικής συμμαχίας εργατών, αυτοαπασχολουμένων αγροτών και ΕΒΕ, καθώς και των οικογενειών τους, σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, ικανού να ηγηθεί στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία. Μας απασχολεί συγκεκριμένα, πώς δρούμε για την προετοιμασία και του ίδιου του Κόμματος στην κατεύθυνση αυτή, αλλά κυρίως των ίδιων των εργατικών λαϊκών μαζών».
Το βασικό περιεχόμενο του θέματος του 20ού Συνεδρίου συμπυκνώνεται στο εξής, σύμφωνα με τον πρόλογο του κειμένου των Θέσεων:
«Ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ μπροστά στο καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και της ανάπτυξης της κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία».
Από τα προηγούμενα χρόνια ο Ριζοσπάστης παρατηρεί ότι «συσσωρεύθηκε πολύτιμη πείρα από την πολιτική και ιδεολογική παρέμβαση του Κόμματος».
Σημαδιακός αριθμός το «20», αφού φέρνει στο νου μας το ιστορικό 20ο Συνέδριο «αποσταλινοποίησης» του ΚΚΣΕ και τα όσα εγκαινίασε, όπως και τα όσα αποσιώπησε ή συνέχισε. Ωστόσο, η αναλογία σταματά στο νούμερο. Είναι προφανές ότι το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ δεν θα αποτελέσει σημείο ρήξης με το πρόσφατο παρελθόν, αλλά δικαίωσης και ενίσχυσης της γραμμής που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια το κόμμα με επίκεντρο την «κοινωνική λαϊκή συμμαχία» αλλά και τη συστηματική αποφυγή κάθε, έστω και προσωρινής συμμαχίας, με πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που δεν εντάσσονται στο στενό έλεγχό του. Είναι αυτονόητο ότι οι θέσεις του ΚΚΕ για το 20ο Συνέδριο δεν θα απασχολήσουν μόνο τα μέλη και τους οπαδούς του κόμματος, αλλά κάθε κοινωνικό αγωνιστή, ανένταχτο και μη ― και όχι από τη σκοπιά της αποδόμησης αλλά της αναζήτησης κάποιων σημείων που να ενθαρρύνουν την κοινή αντικαπιταλιστική δράση, εφόσον υπάρχουν (κι ευχόμαστε να υπάρχουν) τέτοια σημεία.