Απλόχερα μας πρόσφερε τις συγκινήσεις και τα εύσημα ο Ομπάμα στην Αθήνα. Κι εμείς καταλάβαμε ότι εκτός από λίκνο της δημοκρατί ας και πρότυπο αν(τ)οχής στη λι τότητα, είμαστε και παράδεισος για τις ανά τον κόσμο πολεμικές βιομηχανίες. Βλέπετε, δεν είναι μικρό πράγμα για την Ελλάδα της κρίσης, στην οποία νοσοκο μεία και σχολεία καταρρέουν, φτώχεια και ανεργία σαρώνουν, ενώ χιλιάδες πρόσφυγες συνω στίζονται σε άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης, να διατίθεται το 2,4% του ΑΕΠ για στρατιωτι κές δαπάνες. Με άλλα λόγια, το μεγαλύτερο ποσοστό από όλες τις ευρωπαϊκές χώρεςμέλη του ΝΑΤΟ, πλουτίζοντας τους Αμερι κανούς, Γερμανούς και λοιπούς εμπόρους όπλων, οι οποίοι με τον τρόπο αυτό μας χώνουν ακόμη πιο βαθιά στην κινούμενη άμμο του χρέους. Αυτή την περί οδο, μάλιστα, υπάρχουν πιέσεις για μια νέα «αγορά του αιώνα», με στόχο την προμήθεια υπερ σύγχρονων μαχητικών αερο σκαφών και επιχείρημα —τι άλ λο;— τον υπερεξοπλισμό και τις επιθετικές διαθέσεις του Ερντο γάν. Στην ουσία, όμως, αυτό που θέλουν είναι να «ρουφήξουν» όσο πλούτο έχει απομείνει.
Δυναμικά στον δρόμο για το δικαίωμα στη στέγαση
Κώστας Βουρεκάς Κινητοποίηση το Σάββατο 26/4 στις 5 μ.μ. στο άγαλμα Κολοκοτρώνη Η στεγαστική κρίση, με την έννοια των υψηλών ενοικίων, του μεγάλου...
ΣυνεχίστεDetails
