του Γιώργου Κρεασίδη
Κομμάτι του προβλήματος και όχι της λύσης, που είναι η συμβολή σε ένα συντροφικό διάλογο, είναι το δημοσίευμα με τίτλο «Ξάνθη» στην εφημερίδα του ΣΕΚ Εργατική Αλληλεγγύη (15/11/16). Στο κείμενο της Κατερίνας Θωίδου επιχειρείται να παρουσιαστεί η άποψη του ΣΕΚ για τη συζήτηση σχετικά με τη στάση απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ τόσο γενικά, όσο και στα πλαίσια της αντιφασιστικής πάλης, με αφορμή την πετυχημένη κινητοποίηση στην Ξάνθη στις 5/11 ενάντια στη φιέστα της Χρυσής Αυγής.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει σαφή θέση, αποτυπωμένη στην Πολιτική Απόφαση της 3ης Συνδιάσκεψης (Μάρτης 2016), για την συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σαν «το κύριο κέντρο προώθησης της επίθεσης για την επιβολή των μνημονίων». Αντίστοιχα η Απόφαση για το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ θέτει σαν ανάγκη «την αποκάλυψη των ελιγμών της ηγεσίας του, τον πλήρη διαχωρισμό από τα πολιτικοσυνδικαλιστικά του μορφώματα, την άρνηση για οποιαδήποτε συμμαχία σε οποιοδήποτε επίπεδο με την ηγεσία του ή τμήματά της».
Δεδομένου ότι το ΣΕΚ διαφωνεί με αυτά, είναι αναμενόμενη και θεμιτή η συμβολή του στη σχετική συζήτηση. Είναι όμως απαράδεκτο και αντισυντροφικό να προβοκάρεται η δημόσια παρέμβαση τριών μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ξάνθης που υπερασπίζονται την Πολιτική Απόφαση, επειδή τάχα αξιοποιούνται από την ακροδεξιά! Τόσο σίγουρη είναι η Εργατική Αλληλεγγύη ότι δεν αξιοποιείται η στάση του ΣΕΚ, όταν λχ εμφανίζεται με πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ, παρά τις αντίθετες αποφάσεις των συλλογικών οργάνων; Βοηθά τη συζήτηση η λαθροχειρία να καταγράφονται τα τρία μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ξάνθης σαν μέλη του ΝΑΡ, ενώ είναι γνωστό ότι δεν ισχύει για όλους, ώστε να εμφανιστεί η διαφοροποίηση του ΣΕΚ σαν καυγάς οργανώσεων; Παραπέρα είναι απαράδεκτη η επίκληση σαν απόφαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ξάνθης ενός κειμένου που απηχεί θέσεις ΣΕΚ και δε συζητήθηκε σε συλλογικές διαδικασίες.
Σε κάθε περίπτωση ο διάλογος θα συνεχιστεί με την απαίτηση για συντροφικούς τόνους και σεβασμό των συλλογικών διαδικασιών και αποφάσεων, με κριτήριο την αποτελεσματική παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ως δύναμη ανατροπής και συμβολής στην αντεπίθεση του κινήματος.