του Θανάση Σκαμνάκη
Ακόμα δεν μαζέψαμε τα καλοκαιρινά, καρεκλάκια, μαγιό, πετσέτες, βατραχοπέδιλα, μάσκες, κυρίως τις μάσκες, και την ανέμελη διάθεση. Σα να μη θέλουμε να παραδεχτούμε τη λήξη και να παρατείνουμε την εντύπωση, τουλάχιστον όσο μας ευνοεί η αιθρία.
Πώς μου φάνηκε πως αυτή τη φορά είναι σαν να φύγαμε για να μη γυρίσουμε; Και τώρα που γυρίσαμε σαν να μην είμαστε εδώ; Σαν να μην είχαμε αφήσει εκκρεμότητες κι υποχρεώσεις, συγγενικές, εργασιακές, και άλλες… Σαν εδώ να μη μας περίμενε κανείς, να μη μας χρειαζόταν..!
Δεν ξέρω αν οφείλεται στη σιωπή που περίσσεψε αυτό το καλοκαίρι και που ευνόησε τις αποσκιρτήσεις ή αν είναι οι ευτελείς τόκοι από το κεφάλαιο του προηγούμενου άνυδρου χειμώνα που εισπράτταμε. Δεν ξέρω αν είναι η απουσία συμβάντων, που μας διατήρησε χαλαρούς και που μας υποδέχτηκε στην επιστροφή. Δεν ξέρω αν είναι οι πολλές ανέξοδες λέξεις που συσσωρεύουμε καιρό τώρα και που εξαερώνονται χωρίς ίχνη και με αστραπιαία ταχύτητα. Δεν ξέρω αν είναι η κούραση της αναμονής, όλο να περιμένεις, όλο να έρχεται κι όλο να χάνεται μετά η προσδοκία σου, ένας έρωτας ή μια φαντασία, ή μια …ρεαλιστική δυνατότητα.
Εκείνο που ξέρω είναι εκείνο που βλέπω, και πολύ περισσότερο εκείνο που αισθάνομαι.
Συναντώ στο δρόμο φίλους, πώς πήγε; τι γίνεται; ρωτώ, τίποτα, απαντούν, το ίδιο τίποτα απαντώ κι εγώ στην ερώτηση των άλλων, κι αραδιάζουμε εν συνεχεία προσωπικά συμβάντα, κάποιος αρρώστησε, κάποιος χώρισε, κάποιος χάθηκε και λοιπά παρόμοια.
Έχω κατά καιρούς διασχίσει διάφορες ερήμους κι έχω μια εμπειρία σχετικά. Φυσικά κάθε φορά είναι άλλη, και κάθε έρημος εκτός από διαφορετική φύση έχει και διαφορετική έξοδο. Αλλά είμαι πεισμένος πως η έρημος πάντα έχει και οάσεις και διέξοδο, αρκεί να μην παραπλανηθείς και προλάβει να σε στεγνώσει.
Δεν ξέρω που θα βγάλει η τωρινή, κι αν θα αποφύγουμε τον κίνδυνο, αν όμως τον αποφύγουμε έχω την ελπίδα, περισσότερο την πεποίθηση, πως στην έξοδο μας περιμένουν πολλές άγραφες σελίδες, λευκές, παρθένες, κι αυτό είναι που προκαλεί την τόση αμηχανία. Σαν να μας ειδοποιούν πως οι προηγηθείσες εξηγήσεις δεν ήσαν επαρκείς για να υποστηρίξουν νέα σχέδια. Πως μας δίνουν την ευκαιρία να ξαναδιαβάσουμε και να ξαναγράψουμε τα μελλοντικά.
Καλώς ήρθατε και ήρθαμε!