της Μαριάννας Τζιαντζή
Σε μια θάλασσα νομιμότητας κολυμπά από προχθές η Ελλάδα. Τέσσερις καναλάρχες θα φέρουν την πολυφωνία, τον πλουραλισμό και την αντικειμενική ενημέρωση. Η νομιμότητα έχει τιμή: 246 εκατ. ευρώ, όσα πλήρωσαν και οι τέσσερις μαζί για τις τέσσερις άδειες.
Πλην της κυβέρνησης και των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, δεν είδαμε πολλούς να πανηγυρίζουν για το υψηλό, όπως χαρακτηρίστηκε, τίμημα. Δεν είδαμε να πανηγυρίζουν ούτε καν οι «ευπαθείς ομάδες» οι οποίες, όπως δήλωσε ο Αλέξης Τσίμπρας, θα στηριχτούν με αυτά τα έσοδα μέσω «έκτακτων δράσεων».
Προς το παρόν, οι περισσότερες κοινωνικές ομάδες, ευπαθείς και λιγότερο ευπαθείς, εισπράττουν τη μια έκτακτη καρπαζιά μετά την άλλη: ΕΝΦΙΑ, περικοπές στις επικουρικές συντάξεις, διαρκής εργασιακή και υγειονομική ανασφάλεια, πλειστηριασμοί.
Η αλήθεια είναι ότι τα πιο δυναμικά κομμάτια του πληθυσμού εγκαταλείπουν την τηλεόραση ως πηγή ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, όπως προ πολλού έχουν εγκαταλείψει την εφημερίδα. Είτε μας αρέσει είτε όχι, τα σόσιαλ μίντια γίνονται ο κόσμος τους. Ωστόσο, η τηλεόραση παραμένει ισχυρός διαμορφωτής της κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης και γι’ αυτό έφτασε τόσο ψηλά η τιμή της νομιμότητας. Οι τέσσερις μιντιακοί παίχτες δεν αγόρασαν απλώς το δικαίωμα της χρήσης των συχνοτήτων, αλλά το δικαίωμα της πλύσης εγκεφάλων. Ας σημειωθεί ότι κανείς από τους «νόμιμους» δεν έχει διακριθεί για τη συμβολή του στον πολιτισμό ή ως μαικήνας των γραμμάτων και των τεχνών: το ποδόσφαιρο, τα δημόσια έργα, η εμπορική ναυτιλία είναι τα πεδία όπου δραστηριοποιήθηκαν.
Τίποτα πιο νόμιμο από την εκμετάλλευση. Μήπως και τα μνημόνια δεν είναι νόμιμα; Μήπως και τα 400 ευρώ (μεικτά) το μήνα δεν είναι νόμιμα; Άλλο νομιμότητα, άλλο δικαιοσύνη.