του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Η κυβέρνηση που δρα κάθε μέρα ενάντια στην εκφρασμένη θέληση του ελληνικού λαού προτείνει δημοψηφίσματα και κατοχύρωση δικαιωμάτων …αργότερα. Στην συνταγματική αναθεώρηση.
Όχι» του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου μετατράπηκε σε ένα ακόμη σκληρό μνημόνιο. Eτοιμάζονται το φθινόπωρο ακραίες αντιλαϊκές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις ενώ συνεχίζεται η εφαρμογή των μνημονιακών νόμων όπως και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Όμως τα εργατικά, λαϊκά και δημοκρατικά δικαιώματα που καταπατώνται και θα καταπατηθούν το 2016, θα …αποκατασταθούν στη συνταγματική αναθεώρηση που θα ολοκληρωθεί το 2021! Με αυτό το αποπροσανατολιστικό, επικοινωνιακό κόλπο της «Νέας Μεταπολίτευσης», επιχειρεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να «μαζέψει» όσο μπορεί τη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια από την πολιτική που εφαρμόζει συμπαρασύροντας στην ίδια λογική τις υπόλοιπες δυνάμεις του ευρώ-μονόδρομου. Αυτές που επιθυμούν επίσης τη μεταφορά της πολιτικής ατζέντας μακριά από τις βασικές επιδιώξεις του κεφαλαίου που καλούνται να υπηρετήσουν.
Πρωταγωνιστής της συγκεκριμένης καμπάνιας ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, με το τηλεοπτικό σόου που έδωσε με το ξεκίνημα της εβδομάδας που εκπνέει, στον προαύλιο χώρο της βουλής. Στην ομιλία του υποσχέθηκε δημοψηφίσματα επί παντός επιστητού και συνταγματική κατοχύρωση των συλλογικών συμβάσεων και της διαιτησίας όπως και του δημοσίου ελέγχου κοινωνικών αγαθών όπως το νερό και η ηλεκτρική ενέργεια. Την ίδια στιγμή, άνοιξε τη συζήτηση των νέων πολιτικών συναινέσεων που διακαώς επιδιώκει με την έναρξη της συζήτησης περί απευθείας εκλογής προέδρου της δημοκρατίας.
Όπως διευκρίνισε ο πρωθυπουργός, οι συγκεκριμένες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα «περάσουν» από μία διαδικασία συνελεύσεων ανά περιφέρεια καλώντας τον λαό να συμμετάσχει στην όλη διαδικασία. Επί της ουσίας ανήγγειλε ένα ευρύ όσο και οργανωμένο πρόγραμμα δικαιολόγησης των πολιτικών που ασκούνται …προκειμένου να αναδειχθεί η «καλή ψυχή» της υποτιθέμενης κυβέρνησης της αριστεράς, εάν δεν έπρεπε να ασκεί την πολιτική που ασκεί. Αυτά την ίδια στιγμή που στη συζήτηση στη Βουλή για τον νέο εκλογικό νόμο είχε δημοσίως παζαρέψει με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας τη συζήτηση περισσότερων άρθρων του Συντάγματος, ενώ οι ΑΝΕΛ έχουν ταχθεί υπέρ της αναθεώρησης και του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Να σημειωθεί ότι αν και αρχικά η συζήτηση της αναθεώρησης είχε οριστεί να ανοίξει τον Σεπτέμβρη, τελικά μεταφέρεται για την άνοιξη του 2017 με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τις πολιτικές εξελίξεις. Ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε ότι στόχος των προωθούμενων αλλαγών «είναι η εμβάθυνση της δημοκρατίας και του ρόλου του λαϊκού παράγοντα σε κάθε πτυχή της πολιτικής ζωής και της λαϊκής ετυμηγορίας στη διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων», λες και η πολιτική που ασκεί να έχει την …λαϊκή στήριξη. Επίσης, ζήτησε την θεσμοποίηση των ψευτοδιλλημάτων του δικοματισμού προτείνοντας την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό, όμως μόνο αν αποβούν άκαρπες οι σχετικές ψηφοφορίες στην Βουλή. Όπως είπε, «τότε η τρίτη ψηφοφορία θα ανήκει στο εκλογικό σώμα, που θα αποφασίζει την εκλογή του Προέδρου με καθολική ψηφοφορία που θα διεξάγεται ανάμεσα στους δύο πλειοψηφήσαντες υποψηφίους της τελευταίας ψηφοφορίας στο Κοινοβούλιο».
Η όλη αυτή συζήτηση συνδέεται εμφανώς και με τις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για τους νέους όρους λειτουργίας του αστικού πολιτικού σκηνικού που συνοψίζονται στην δήλωση του Α. Τσίπρα για πέρασμα «από τον δικομματισμό στον διπολισμό». Είναι έντονη τις τελευταίες ημέρες, άλλωστε, η κόντρα και οι πιέσεις που ασκούνται προς το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι για την αναγκαιότητα πλειοψηφιών με «κεντροαριστερό πρόσημο» στον αντίποδα του «νεοφιλελευθερισμού» που εκπροσωπεί η ΝΔ. Με τις προτάσεις για τη συνταγματική αναθεώρηση αλλά και τα ψίχουλα για τους συνταξιούχους που χάνουν το ΕΚΑΣ, ολοκληρώνεται η κυβερνητική προσπάθεια για «αντισταθμιστικά» μέτρα στα όσα ψήφισε ως προαπαιτούμενα για την τελευταία συμφωνία στο Eurogroup. Τελευταίο στάδιο αναμένεται να είναι η αλλαγή του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου με την οποία η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πείσει ότι πραγματοποιεί «δημοκρατικές» αλλαγές.
Στην πραγματικότητα όμως ολοένα και περισσότερο ενισχύει τα καθεστωτικά χαρακτηριστικά της, την ίδια στιγμή που έχει παραδώσει τους βασικούς πυλώνες της οικονομικής διακυβέρνησης στους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μια συνθήκη που πιστοποιεί το αληθές της εκτίμησης ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιλέχθηκε ώστε να είναι ο πιο αποτελεσματικός διαχειριστής της αντιλαϊκής επίθεσης.
