του Μάκη Γεωργιάδη
Μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει σχετικά με την υποψηφιότητα της χώρας και πιο συγκεκριμένα των επονομαζόμενων και «ηρώων του Αιγαίου» για το Νόμπελ Ειρήνης. Η υποψηφιότητα, που έχει την αρωγή της κυβέρνησης αλλά και των επίσημων φορέων που συγκροτούν την ελληνική επιτροπή διεκδίκησης του βραβείου, η οποία περιλαμβάνει τόσο την Ακαδημία Αθηνών όσο και τριτοβάθμια ιδρύματα, αναδεικνύει και τη σύγχυση που επικρατεί γύρω από το θέμα. Αποτυπώνει ακόμη μια εναγώνια προσπάθεια κάλυψης των αδυναμιών της κυβέρνησης πίσω από ένα ανθρωπιστικό προσωπείο το οποίο εξάλλου χρησιμεύει ως μάσκα στην ξενοφοβική και υστερική αντιπολίτευση για να κρύψει τον πυρήνα της μισανθρωπικής και μισαλλόδοξης αντίληψής της για το Προσφυγικό, που σε πολλές πτυχές της ταυτίζεται με τις απόψεις του Βερολίνου μέχρι και τις πρακτικές της Ουγγαρίας και της Πολωνίας.
Υπό αυτή την έννοια, είναι απλώς όνειδος ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ να επιχαίρουν με την προοπτική απονομής ενός Νόμπελ στους έλληνες νησιώτες όταν ταυτόχρονα οι ίδιοι εξαπολύουν μύδρους για καλύτερη φύλαξη των συνόρων και αποτροπή με κάθε μέσο της εισόδου προσφύγων και μεταναστών στη χώρα. Και, για να μην ξεχνιόμαστε, αυτοί μαζί με το ΠΑΣΟΚ ήταν οι εμπνευστές, οι θεμελιωτές και οι διαφημιστές της χρησιμότητας του φράχτη στον Έβρο, του πρώτου που υψώθηκε στη Βαλκανική χερσόνησο. Σύμφωνα με μια αντίληψη υποβόσκοντος εθνικισμού, οι ήρωες είναι αυτοί που από καθήκον ή μεγαλοψυχία σώζουν έναν, πέντε ή παραπάνω πρόσφυγες και μπορεί να είναι ο ψαράς ή οι δύο γιαγιάδες της Λέσβου και, για το ξεκάρφωμα φυσικά, προτείνεται και η ηθοποιός Σούζαν Σάραντον που βρέθηκε στα νησιά του του Αιγαίου» και στα κέντρα υποδοχής για ένα 24ωρο συμβάλλοντας στην προβολή της ανθρωπιστικής εικόνας της χώρας!
Αν αναλογιστεί κανείς ποιες προσωπικότητες και θεσμοί έχουν βραβευθεί κατά καιρούς με Νόμπελ Ειρήνης, θα διαπιστώσει το μέγεθος της υποκρισίας και της κοροϊδίας. Ακόμη και αυτοί οι «ήρωες του Αιγαίου» θα ήταν ντροπή να πάρουν το ίδιο βραβείο που έχει δοθεί στον Ομπάμα, τον Κίσινγκερ ή την ΕΕ! Η ΕΕ των κλειστών συνόρων και των εκβιαστικών προτάσεων για στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων, όπως τις διατύπωσε ο Βέλγος υπουργός Εσωτερικών. Η ΕΕ της βίαιης απώθησης, της επαναπροώθησης και της Φρόντεξ. Πραγματικά αγγίζει τα όρια του γελοίου όταν η πολιτική που σώζει χιλιάδες πρόσφυγες βαφτίζεται εγκληματική και απορρίπτεται από τα ευρωπαϊκά κατεστημένα. Είναι τραγικό ήρωες να θεωρούνται αυτοί που σώζουν, με ανθρωπισμό και μεγαλοψυχία ασφαλώς, πρόσφυγες, αλλά οι χιλιάδες ανώνυμοι και ξεχασμένοι από όλους πνιγμένοι στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου να θεωρούνται απλώς στατιστική…. Αυτή η ντροπή δεν ξεπλένεται με κανένα Νόμπελ…