Η φθορά της τέταρτης (!) κυβέρνησης από το 2010 που ξέσπασε η κρίση, η αδυναμία τους στην εκλογή προέδρου και η αποκάλυψη του σάπιου πολιτικού τους κόσμου προέκυψαν από την αλληλεπίδραση της δομικής καπιταλιστικής κρίσης, της εφαρμοζόμενης νεοσυντηρητικής, βάρβαρης πολιτικής που επιχειρεί να φορτώσει τα βάρη στις πλάτες του λαού καθώς και της πλατιάς και βαθιάς λαϊκής αγανάκτησης, της συνεχιζόμενης αντίστασης του λαού.
Το ΝΑΡ έχει απόλυτη επίγνωση πως αυτή η μάχη δίνεται σε αφάνταστα δύσκολο και εχθρικό έδαφος. Χαίρεται που η λαομίσητη κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έπεσε, αλλά δεν επιχαίρει με τον τρόπο που έπεσε. Θα ήταν χιλιάδες φορές προτιμότερο να πέσει από τη λαϊκή οργή, με κινητοποιήσεις και με χιλιάδες λαό στους δρόμους. Γιατί έτσι ο λαός θα αποκτούσε αυτοπεποίθηση και θα γινόταν καυτό το έδαφος κάτω από τα πόδια κάθε επίδοξου κυβερνητικού διαχειριστή.
Η επιμήκυνση, ύστερα από συμφωνία κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ κατά δύο τουλάχιστον μήνες του μνημονιακού καθεστώτος και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που τη συνοδεύουν, η μετάθεση ειδικά του άγριου νέου μνημονιακού «πακέτου» αμέσως μετά τις εκλογές, η ιδεολογική, πολιτική και οικονομική τρομοκρατία που συνοδεύει κάθε βήμα σχεδόν της πολιτικής τους και η οποία θα κορυφωθεί στις εκλογές, σκοπό έχουν να «επεξεργαστούν» παραπέρα τον ελληνικό λαό ώστε να μειώσει τις απαιτήσεις και διεκδικήσεις του και να προσαρμοστεί στα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Ορίζουν μια «φαστ τρακ» προεκλογική περίοδο λίγων ημερών, όπου αναγκαστικά θα κυριαρχήσει η τηλεοπτική χούντα της διαπλοκής.
Επιχειρούν να αναδιαμορφώσουν το αστικό κομματικό σύστημα, που έχει περιπέσει σε κρίση, ώστε το μαύρο μέτωπο κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ να συνεχίσει τον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα του.
Στις επικείμενες εκλογές ειδικά η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ, οι ντόπιοι αστικοί κύκλοι και τα καθεστωτικά ΜΜΕ επιδιώκουν: Να περιορίσουν την αναμενόμενη βαριά και μαζική πολιτική καταδίκη των κομμάτων στυλοβατών του συστήματος και των μνημονιακών κυβερνήσεων, να διασώσουν με τις αναγκαίες αναπροσαρμογές το αστικό πολιτικό σύστημα, την ώρα που κόμματα εμφανίζονται και εξαφανίζονται. Η ΝΔ προσπαθεί να αναδειχθεί σε βασικό πυλώνα της αστικής πολιτικής, με ένα συνδυασμό ακροδεξιάς αντιδραστικής παρέμβασης και απαρέγκλιτης όσον αφορά την ενσωμάτωση στην ΕΕ πολιτικής. Συνολικά, προωθείται μια ποικιλία επιλογών προσαρμογής, συνδιαχείρισης και υποταγής, μέσω αμφίπλευρων συμμαχιών με το Ποτάμι των εργολάβων και το αμερικανοκίνητο ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου στο ρόλο του μεσάζοντα με ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ ή τμήμα του, για ένα «πολύχρωμο συνασπισμό εξουσίας» που προαναγγέλλει ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ:
Να ενσωματώσουν βαθύτερα και μονιμότερα τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό ρόλο «συνέχειας του κράτους», εντός του πλαισίου της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των αγορών και της καπιταλιστικής κερδοφορίας, να περιθωριοποιήσουν τη μαχόμενη αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά.
Επιδιώκουν να δημιουργήσουν, με λίγα λόγια, το περιβάλλον ώστε να περάσουν σε μια ποιοτικά νέα πιο βάρβαρη επίθεση στο πλαίσιο της οποίας εντάσσεται και το νέο πακέτο αντιδραστικών αστικών αναδιαρθρώσεων: Ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, αντιαπεργιακός και αντισυνδικαλιστικός νόμος, εργοδοτικό λοκάουτ, χιλιάδες απολύσεις και μισθολόγιο – φτωχολόγιο στο Δημόσιο, παραπέρα μειώσεις μισθών, αύξηση ορίων ηλικίας και νέα μείωση συντάξεων, επιτάχυνση ιδιωτικοποιήσεων και νέα φοροληστεία, νομοθεσία για τους πλειστηριασμούς, αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος, ενίσχυση του άθλιου καθεστώτος της επιτροπείας – κηδεμονίας που καταργεί το δικαίωμα του λαού μας να αποφασίζει για τη ζωή και το μέλλον του.
Το πακέτο αυτό των μέτρων αποτελεί προϋπόθεση για την «προληπτική γραμμή πιστωτικής στήριξης» και την ενίσχυση της «ρευστότητας των τραπεζών από την ΕΚΤ».
Για τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, η κρισιμότητα των εκλογών της 25/1/2015 είναι διαφορετική: Στις εκλογές κρίνεται αν θα διαμορφωθούν, με την ψήφο και τη συμμετοχή τους, καλύτεροι πολιτικοί όροι και συσχετισμοί για τους αγώνες της «επόμενης μέρας». Όροι μαζικής λαϊκής αντεπίθεσης για την απόκρουση και ανατροπή του νέου Μνημονίου και συνολικά της βάρβαρης επίθεσης ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου. Η ίδια η πολιτική της αστικής τάξης και της ΕΕ θέτει με άμεσο και δραματικό τρόπο το ζήτημα:
Είτε αποδοχή των μέτρων και συνέχιση της μνημονιακής καπιταλιστικής βαρβαρότητας, είτε ρήξη με τις δανειστές και το μαύρο μπλοκ κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, είτε διαπραγμάτευση «χωρίς μονομερείς ενέργειες» και υποταγή στα συμφέροντα των δανειστών, είτε αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης και των αντιδραστικών αστικών αναδιαρθρώσεων.
Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, απευθυνόμενο στους εργαζόμενους και στις εργαζόμενες, στους νέους και τις νέες, κι ανταποκρινόμενο στις λαϊκές και νεολαιΐστικες ανάγκες και ελπίδες, προβάλλει και προωθεί στις εκλογές και στους αγώνες της «επόμενης μέρας» ένα συνολικό και συνεκτικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης με βασικούς πολιτικούς στόχους:
• Αντεπίθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος και την κλιμάκωση του πολιτικού αγώνα της εργατικής τάξης και του λαού, για δουλειά, ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και κάθε κυβερνητική λύση για συνέχιση της ίδιας πολιτικής: Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο διαχειριστής της, για να ξηλωθούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και οι αστικές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις της τελευταίας πενταετίας, να αποσπαστούν ουσιαστικές κατακτήσεις σε όφελος των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου, για να σπάσει «το πλαίσιο» του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού και της επιτροπείας, της λεηλασίας μέσω χρέους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
• Ανατροπή της σχέσης μισθών-κερδών υπέρ των μισθών. Μείωση του ποσοστού εκμετάλλευσης με ενίσχυση του μεριδίου του κοινωνικού πλούτου προς όφελος αυτών που τον παράγουν, από τη σκοπιά της κατάργησης του κέρδους, της εκμετάλλευσης και της ατομικής ιδιοποίησης του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου.
Διεκδικούμε άμεσα μέτρα για τους ανέργους και τη μάστιγα της ανεργίας: Προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες για να καλυφθούν οι κοινωνικές ανάγκες που καταρρέουν, μείωση των ωρών δουλειάς (με πρώτο βήμα το 35ωρο, 5ήμερο, 7ωρο) και των χρόνων συνταξιοδότησης.
• Άμεση εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση όλων των επιχειρήσεων που έχουν εγκαταλείψει οι ιδιοκτήτες τους και επαναλειτουργία με εργατικό έλεγχο, μεγάλο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων για τις κοινωνικές λαϊκές ανάγκες, ενάντια στο σύμφωνο σταθερότητας και τις επιλογές τρόικας-κυβέρνησης.
• Επίδομα ανεργίας για την κάλυψη της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανέργων, με πρώτο βήμα τον διπλασιασμό του επιδόματος ανεργίας και γενίκευσή του σε όλους τους ανέργους χωρίς περιορισμούς, διαγραφή των χρεών τους σε τράπεζες, εφορία, Δημόσιο, εξασφάλιση πλήρους, δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών (ηλεκτρικό, νερό, θέρμανση, συγκοινωνίες).
• Συνολική υπεράσπιση της ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για την επιβίωση και τις ανάγκες τους, ενάντια σε κάθε είδους οικονομική βία σε βάρος κάθε εργαζόμενου. Ενάντια στους πλειστηριασμούς, τις κατασχέσεις, τις διακοπές ρεύματος και νερού, την τοκογλυφία, το μαυραγοριτισμό, τα ενεχυροδανειστήρια, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
• Κανένας άνθρωπος πεινασμένος και χωρίς στέγη, άμεση κάλυψη των αναγκών από το κράτος και τους δήμους, δημόσιες, φτηνές, δωρεάν για τους άνεργους και του φτωχούς, συγκοινωνίες.
• Αυξήσεις στους μισθούς που θα καλύπτουν τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής, ανατροπή των περικοπών που έγιναν στους μισθούς από το 2009.
• Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που θα κατοχυρώνουν τα παραπάνω, δικαίωμα στη συλλογική διεκδίκηση των εργαζομένων.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια στην ευέλικτη εργασία, ενάντια σε όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης, την εντατικοποίηση, το σφετερισμό των δικαιωμάτων και την καθήλωση του ρόλου της ζωντανής εργασίας από το κεφάλαιο.
• Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς, ενάντια στον εργοδοτικό δεσποτισμό και την απόλυτη εξουσία του κεφαλαίου πάνω στην εργασία με ορίζοντα την εξάλειψη κάθε αποξενωτικής και αλλοτριωτικής μορφής εργασίας, την κατάργηση της ίδιας της μισθωτής δουλειάς, της εργατικής δύναμης σαν εμπορεύματος.
• Παλεύουμε ενάντια στη βαριά φοροεπιδρομή των λαϊκών στρωμάτων, για τη κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, τη μείωση των συντελεστών φορολογίας στην εργατική τάξη τους αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες. Αφορολόγητο όριο στο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης.
• Δραστική μείωση της έμμεσης φορολογίας, και κατάργησή της για τα είδη πρώτης ανάγκης, βαριά φορολογία του κεφαλαίου, των εφοπλιστών και της εκκλησίας, κατάργηση των εξωχώριων εταιρειών και των φορολογικών παράδεισων, φορολόγηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
• Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα. Άμεση μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης (60 άνδρες, 58 γυναίκες), με κατάργηση όλων των μορφών μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας (μπλοκάκια, voucher, κουπόνια, πρακτική άσκηση κ.λπ). Να μην καταργηθούν οι «εισφορές υπέρ τρίτων» που αποτελούν σήμερα μορφή εργοδοτικών εισφορών αναγκαίων για την επιβίωση των ταμείων. Αποζημίωση από τον κρατικό προϋπολογισμό των ταμείων. Σκληρή τιμωρία των κυβερνώντων και των υπεύθυνων που λήστεψαν τα ταμεία μέσω PSI.
• Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους. Ενιαίο 12χρονο σχολειό για όλους, ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση με ελεύθερη πρόσβαση, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς, στην αμορφωσιά, στο σχολείο της αγοράς.
• Δημόσια δωρεάν υγεία και περίθαλψη για όλους. Να καταργηθεί άμεσα κάθε είδους πληρωμή στα δημόσια νοσοκομεία, καμία μονάδα υγείας κλειστή. Eθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και ένταξη στο δημόσιο σύστημα των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων, των διαγνωστικών αλυσίδων και γενικά του ιδιωτικού κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στο χώρο. Εθνική φαρμακοβιομηχανία.
• Για μια «άνοιξη» των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, ενάντια στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, στην αντιδραστική αναμόρφωση του κράτους, στην προληπτική καταστολή και την πολύμορφη καταπίεση. Κατάργηση των δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ, ΔΕΛΤΑ), της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας και του Καλλικράτη. Πάλη για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών και του ρατσισμού, για το ξήλωμα των φασιστικών δικτύων μέσα στο «βαθύ κράτος», για την αποκάλυψη και τιμωρία όσων στήριξαν (και από την ολιγαρχία) τους νεοναζί της ΧΑ και το φασισμό.
• Μονομερής κατάργηση των Μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των εφαρμοστικών νόμων που τις συνοδεύουν.
• Μη αναγνώριση, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.
• Εθνικοποίηση όλων των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση και λειτουργία τους με εργατικό – λαϊκό έλεγχο. Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και των ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας.
• Αντικαπιταλιστική διεθνιστική αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ, συμβολή στη διάλυση της ΕΕ, από τη σκοπιά της δημιουργίας μιας εργατικής διεθνοποίησης, με σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική, στην περιοχή μας, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.
• Κλείσιμο των βάσεων, έξοδος από το ΝΑΤΟ και από όλους τους υπερεθνικούς καπιταλιστικούς οργανισμούς (ΔΝΤ, ΠΟΕ, ΟΟΣΑ). Διάλυση του επικίνδυνου άξονα Ισραήλ – Ελλάδας – Κύπρου. Καμιά συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές εκστρατείες και πολέμους. Ριζική μείωση δαπανών για πολεμικούς εξοπλισμούς. Διεθνιστικός αγώνας μαζί με τα κινήματα και τους λαούς της περιοχής.
Τα μέτρα που προτείνει το πρόγραμμα είναι δίκαια και αναγκαία.
Το ίδιο το πρόγραμμα και ο αγώνας γι’ αυτό συνδέουν την αγωνία των λαϊκών στρωμάτων που συνθλίβονται από την κρίση και τους αγώνες του σήμερα με την προσέγγιση του στόχου της επανάστασης και της σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής προοπτικής
Το πρόγραμμα αυτό στο σύνολο του μπορεί να εφαρμοστεί μόνον αν ο ίδιος ο λαός πάρει τη ζωή του συνολικά στα δικά του χέρια: Δηλαδή μόνον αν η εργατική τάξη ανυψωθεί σε τάξη για τον εαυτό της και μαζί με τα φτωχά μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού πραγματοποιήσει αυτό που τρομάζει τους αστούς, την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την εργατική εξουσία.
Ψήφος για τη μετωπική αντικαπιταλιστική Αριστερά του 21ου αιώνα
Η έμπρακτη προώθηση και επιβολή του αντικαπιταλιστικού προγράμματος: Απαιτεί τη δύναμη του εργατικού – λαϊκού κινήματος και του πανεργατικού – παλλαϊκού ξεσηκωμού.
Απαιτεί ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Προϋποθέτει και συνεπάγεται την κοινή δράση, μέσα σ’ αυτό, των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς. Και πάνω από όλα ένα ευρύ, μαζικό αντικαπιταλιστικό μέτωπο και μια σύγχρονη επαναστατική Αριστερά. Αριστερά, εργατική, μαζική, βαθιά δημοκρατική, επαναστατική. Αριστερά που έχει επίγνωση των δυνατοτήτων της εποχής αλλά και γνώση της κρισιμότητας των στιγμών που κρύβουν η κρίση και η βάρβαρη αστική πολιτική που τη συνοδεύει. Γι’ αυτό και ως σταθερή πολιτική έχει τη συγκέντρωση ανάλογων ισχυρών δυνάμεων από το χώρο της εργασίας και του πνεύματος που να μπορούν, άμεσα αλλά και με προοπτική, να αναμετρηθούν νικηφόρα με την υπεραντιδραστική αστική επίθεση προτού αυτή οδηγήσει τη χώρα σε νέο Μεσαίωνα. Αριστερά που να διαχωρίζεται επομένως από την ενσωμάτωση στο αστικό σύστημα εξουσίας και την κυβερνητική διαχείριση μέσα στο πλαίσιο ΕΕ – ΔΝΤ – ΝΑΤΟ όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αριστερά που διαχωρίζεται και από τη λογική του ΚΚΕ, το οποίο αρνείται να χαράξει μετωπική πολιτική όταν ακριβώς είναι αναγκαία με αποτέλεσμα να ξεκόβει αντί να συνδέει την τακτική από τη στρατηγική. Αρνείται το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ανατροπής και την κοινή δράση της μαχόμενης Αριστεράς, με αποτέλεσμα να χωρίζει αντί να ενώνει, να καθηλώνει αντί να εμπνέει.
Να συγκροτήσουμε την Αριστερά που δεν κρύβει το σκοπό της: Τη σταθερή επιδίωξη μιας ιστορικά πρωτόγνωρα δημοκρατικής κοινωνίας, μιας κοινωνίας της δυνητικής ευτυχίας του ανθρώπου: Αυτής της εργατικής δημοκρατίας, του κομμουνισμού του 21ου αιώνα. Η κοινωνία αυτή στον νέο αιώνα του διάχυτου φόβου και της αναγεννημένης ελπίδας μπορεί να έρθει με την αντικαπιταλιστική επανάσταση-δημιούργημα του ίδιου του μαχόμενου Λαού!
Ως ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρση, με συνείδηση των αναγκαιοτήτων της εποχής μας και συναίσθηση των ορίων και των δυνατοτήτων μας, απευθυνόμαστε στις οργανώσεις και κινήσεις της επαναστατικής Αριστεράς, σε κάθε αντικαπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική, αντιΕΕ δύναμη, στους αγωνιστές του κινήματος και της τολμηρής, δημιουργικής αναζήτησης, στους εργαζόμενους και στη νεολαία και τους καλούμε όχι απλά και μόνο να ενισχύσουν, αλλά ισότιμα και δημοκρατικά να συνδιαμορφώσουμε τη μετωπική αντικαπιταλιστική Αριστερά του 21ου αιώνα. Την Αριστερά που απαιτούν οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας, η ίδια η εποχή μας των μεγάλων κινδύνων και των εκρηκτικών δυνατοτήτων, την Αριστερά που θα συμβάλλει σε μια εργατική-λαϊκή αριστερή αντιπολίτευση αρχών σε περίπτωση κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Αντιπολίτευση λαϊκών απαιτήσεων και διεκδικήσεων με βάση το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και το πολιτικό πλαίσιο συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Μετωπικής Αριστερής Συμπόρευσης.
Γι’ αυτή την Αριστερά, για τον πόλο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και σύγχρονα κομμουνιστικής Αριστεράς, γι’ αυτό το αναγεννημένο σύγχρονο εργατικό κίνημα, παλεύουμε. Γι’ αυτόν το σκοπό και από αυτή τη σκοπιά κατατίθεται και το πρόγραμμα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης.
Βήμα σε αυτή την κατεύθυνση αποτελεί η πολιτική κι εκλογική συνεργασία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τη Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση.
Η ψήφος των εργαζομένων και της νεολαίας στους ενωτικούς συνδυασμούς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Μετωπικής Αριστερής Συμπόρευσης είναι πολλαπλά ωφέλιμη: Εκφράζει την πιο βαθιά πολιτική καταδίκη της πολιτικής ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ – ΔΝΤ.
Επιστρέφει την άλλη μέρα κιόλας στους εργάτες, στους βιοπαλαιστές, στη νεολαία σαν ενίσχυση αγώνων στα χέρια των ίδιων των αγωνιζόμενων (αιτήματα, συντονισμός, έναρξη, λήξη).
Ενισχύει την αυτοπεποίθηση για τη οργάνωση των καθημερινών αγώνων άμεσης στόχευσης και βαθύτερης προοπτικής, για να βγει η χώρα από την παρακμή και τη σήψη όπου την τραβά ο αστικός πολιτικός κόσμος, από τη δίνη των κρίσεων οι οποίες ξεσπούν κατά καιρούς στον καπιταλιστικό κόσμο της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Υπηρετεί την υπόθεση της ενότητας δράσης όλων των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς.
Είναι ένα μεγάλο «ναι» στη δημιουργία, καθώς ενισχύει πολιτικά την ενεργητική συμμετοχή και συμβολή στη συγκρότηση της Αριστεράς του 21ου αιώνα, της μετωπικής Αριστεράς της ανατροπής, της ελπίδας, της νίκης, της απελευθερωτικής κομμουνιστικής προοπτικής.
Είναι ψήφος απαίτησης και υπόσχεσης πως θα πάρουμε πίσω ό,τι μας έκλεψαν, πως θα διεκδικήσουμε συλλογικά ό,τι μας ανήκει!
Είναι με λίγα λόγια ψήφος για μια άλλη πολιτική, τη δικιά μας, την εργατική πολιτική, σε αυτή την εποχή του αμύθητου πλούτου και της καταθλιπτικής φτώχειας, των πρωτόγνωρων κινδύνων και των εκπληκτικών δυνατοτήτων!
