της Νατάσας Κεφαλληνού
Πέρασαν κιόλας έξι χρόνια. Ήταν 6η Δεκέμβρη 2008. Εκείνο το σαββατόβραδο στα Εξάρχεια ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός από την ευθεία βολή του ειδικού φουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα. Η εξέγερση μιας ολόκληρης γενιάς μετρούσε ήδη τα πρώτα της λεπτά.
Οι οργισμένες αυθόρμητες διαδηλώσεις του Σαββάτου, οι καταλήψεις του Πολυτεχνείου και της Νομικής, ήταν οι πρώτες πράξεις μιας νεολαιΐστικης εξέγερσης που κράτησε ένα μήνα και τα είχε όλα: καθημερινές μαζικότατες πορείες στην Αθήνα αλλά και σε διάφορες επαρχιακές πόλεις ή προάστια της πρωτεύουσας, καταλήψεις πανεπιστημίων, σχολείων αλλά και δημόσιων κτηρίων, οργισμένες διαδηλώσεις μαθητών σε αστυνομικά τμήματα, εκτεταμένες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, οργή, πείσμα, αποφασιστικότητα.
Εκείνες οι μέρες ήταν του Αλέξη και των χιλιάδων νέων που κατέκλυζαν σαν ορμητικός χείμαρρος την πόλη, αντιστεκόμενοι στον εκφοβισμό των δεκάδων συλλήψεων και προφυλακίσεων που ακολούθησαν. Πέντε χρονιά τώρα κάθε 6η Δεκέμβρη και μια πορεία μνήμης, μαζί και υπόμνησης πως δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς του δολοφονημένου μαθητή, δεν λησμονούμε τη λάμψη της εξέγερσης. Η φετινή 6η Δεκέμβρη όμως είχε μια ζωντάνια αλλιώτικη, καθώς τροφοδοτούνταν από έναν ηρωικό αγώνα ήδη σε εξέλιξη: την 25ήμερη απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού –για τη διεκδίκηση εκπαιδευτικών αδειών– και το πολύμορφο μαζικό κύμα αλληλεγγύης που είχε ήδη ξεσπάσει. Έξι χρόνια μετά ο Δεκέμβρης του 2008 είναι εδώ. Και δεν μιλώ για το φάντασμα του, που πλανιόταν απειλητικό στα δελτία των 8, σε μια καλά μεθοδευμένη προσπάθεια να σκιαχτούν οι νοικοκυραίοι. Αλλά για την αίσθηση που είχαν χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως νέοι, ότι οι αγώνες για αξιοπρέπεια και ελευθερία δεν έχουν τελειώσει, ότι ο τσαμπουκάς της κυβέρνησης πρέπει να σπάσει και θα σπάσει.
Μια αίσθηση που γοργά μετατράπηκε σε μαζική πολύμορφη δράση: με την πορεία της Τρίτης 2/6 στην Αθήνα, που συμμετείχαν 10.000, με τις συγκεντρώσεις έξω από το Γεννηματά και τις δεκάδες διαδηλώσεις σε επαρχιακές πόλεις, με τις καταλήψεις δημαρχείων και Εργατικών Κέντρων από την Πέμπτη, με τα χιλιάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης (δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, εργατικά σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι). Μα ήταν ένας ακόμη λόγος που ο Δεκέμβρης του 2014 έφερνε διαρκώς, συνειρμικά στο νου τα Δεκεμβριανά του 2008: η πεισματική αδιαλλαξία της κυβέρνησης στην υπόθεση Ρωμανού, την εβδομάδα πριν από την 6η Δεκέμβρη δημιουργούσε την εντύπωση ότι θέλουν να ολοκληρώσουν το έργο του Κορκονέα, δολοφονώντας έξι χρόνια μετά τον επιστήθιο φίλο του, στα χέρια του οποίου ψυχορράγησε ο 15χρονος μαθητής. Αυτό δεν θα περνούσε.
Σχέδιο προληπτική τρομοκράτησης
Μέσα σε αυτό το τεταμένο κλίμα, τέσσερεις μέρες πριν από την πορεία, η κυβέρνηση έβαλε σε εφαρμογή ένα σχέδιο προληπτικής τρομοκράτησης: «Προσαγωγές στο σωρό», 12 συλλήψεις, φασόν κατηγορητήρια, ξυλοδαρμοί των συλληφθέντων, το βράδυ της Τρίτης 2/12, έπειτα από περιορισμένες συγκρούσεις στα Εξάρχεια, όταν διέρρευσε (όλως τυχαίως εκείνο το βράδυ της μεγάλης πορείας, και όχι το επόμενο πρωί!) η απόρριψη του αιτήματος του Ρωμανού από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ πιάνουν κατευθείαν δουλειά, μιλούν για νύχτα τρόμου επιστρατεύοντας πλάνα αρχείου καθώς, όπως φαίνεται, τα γεγονότα δεν ήταν αρκετά για να εκφοβίσουν και να βάλουν σε λειτουργία τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Την Πέμπτη, και αφού έχει καλλιεργηθεί κλίμα έκρυθμης κατάστασης, η κυβέρνηση παρουσιάζεται ως εγγυητής της τάξης. Απαγορεύει πορείες και συναθροίσεις, με υποτιθέμενη αφορμή την επίσκεψη Αχμ. Νταβούτογλου, από την Παρασκευή μέχρι και το μεσημέρι του Σαββάτου, που είχαν εξαγγελθεί οι πορείες. Παράλληλα δημοσιοποιούνται οι εντολές του αττικάρχη στις αστυνομικές δυνάμεις που κάνουν λόγο για «μηδενική ανοχή» και «αυτοσυγκράτηση». Το σενάριο διάχυσης του φόβου επεισοδίων κορυφώνεται την Παρασκευή. Το μεσημέρι προσάγονται 41 φοιτητές (ανάμεσα τους μέλη της ΕΑΑΚ, της ΑΡΕΝ και της ΠΚΣ) και μέλη της ΚΕΔΔΕ επειδή πήγαν να επιδώσουν ψήφισμα στον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου, οδηγούνται με κλούβες στη ΓΑΔΑ γιατί αμφισβήτησαν την απαγόρευση των συναθροίσεων (αφήνονται τελικά ελεύθεροι δύο ώρες μετά). Το μήνυμα έχει παραλήπτες κυρίως τους διαδηλωτές που θα θελήσουν να αμφισβητήσουν την απαγόρευση των πορειών το Σάββατο (ήδη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε ανακοινώσει ότι θα σπάσει την απαγόρευση και καλούσε σε προσυγκέντρωση στη 1 μ.μ.).
Ταυτόχρονα η εικόνα μιας πόλης σε αστυνομική κατοχή, με εκτεταμένη παρουσία αστυνομικών σε τεράστια έκταση, είχε στόχο να εμπεδωθεί ο φόβος από κάθε πολίτη της πρωτεύουσας. Ήταν σαφές ότι στόχος της κυβέρνησης ήταν να αποτρέψει τη συμμετοχή στις πορείες.
Το Σάββατο μια σειρά μαθητές, φοιτητές, δάσκαλοι, εργαζόμενοι, συλλογικότητες της Αριστεράς, σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, συνελεύσεις κατειλημμένων χώρων, όπως του ΕΜΠ, καλούν σε πορεία αμφισβητώντας την απαγόρευση. Οι διαδηλωτές άρχισαν να συγκεντρώνονται από τη 1 το μεσημέρι στα Προπύλαια. Οι 7.000 αστυνομικοί που έχουν επιστρατευτεί ήταν αποτραβηγμένοι αρκετά ώστε να μη γίνονται ορατοί, με εξαίρεση μια μόνο στιγμή που προκλητικά γειτνίασαν με την πορεία στα Προπύλαια. Στις 3 μ.μ. ξεκίνησε η διαδήλωση στην οποία συμμετείχαν περίπου 8.000. Προπορεύεται το μαύρο πανό των μαθητών που γράφει «Εκδίκηση». Ακολουθεί το τεράστιο πανό των φοιτητικών συλλόγων του Πολυτεχνείου (Μεταλλειολόγων, Ναυπηγών, Ηλεκτρολόγων κ.ά.). Τα γράμματα φωνάζουν «Το κράτος συνεχίζει να δολοφονεί. Δεν θα δεχτούμε άλλο νεκρό. Κόντρα σε απαγορεύσεις και τρομοκρατία. Ήρθε η ώρα να τους ανατρέψουμε», ακολουθούν εκατοντάδες φοιτητές με συνθήματα και παλμό. «Αγώνας ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την καταστολή» γράφει το πανό του φοιτητικού συλλόγου τουρκικών σπουδών, που έπεται, και το οποίο έχει κατεβεί στην πορεία μετά από υπερψήφιση πλαισίου της ΠΣΚ, πλαισιωμένο και από μέλη της Πανσπουδαστικής άλλων σχολών. Ακολουθεί το πανό του συλλόγου Καλών Τεχνών, έπειτα το ενιαίο πανό του Φυσικού, Μαθηματικού, Πληροφορικής, Παντείου, Πολιτικού, Νομικής, ΤΕΑΠΗ: «Στις τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες. Ενάντια σε κυβέρνηση και αυταρχισμό. Η νεολαία να ζήσει αλλιώς» γράφει.
Η παρουσία των φοιτητών είναι εξαιρετικά αισθητή, αποτελώντας το μεγαλύτερο τμήμα της πορείας. «Αλληλεγγύη το όπλο του λαού, νίκη στον αγώνα του Νίκου Ρωμανού» δονείται η Σταδίου. Άλλο ένα πανό μαθητών ακολουθεί με δεκάδες έφηβους, σε πλήρη στοίχιση και περιφρούρηση: «Κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ. Εξέγερση για να ζήσουμε ελεύθερα. Νίκη στο αγώνα του Ρωμανού» με την υπογραφή Ανυπότακτος Μαθητής. Δύο έφηβες κρατούν ένα πλακάτ με τα λόγια του Τάσου Λειβαδίτη: «Φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί».
Οι μαθητές δεν σταματούν να φωνάζουν συνθήματα σε όλη τη διάρκεια της πορείας: «Η δολοφονία δεν είναι μια στιγμή είναι του συστήματος η πολιτική». Πίσω τους οι δάσκαλοι με το πανό των πρωτοβάθμιων συλλόγων-ΕΛΜΕ, και ένα μεγάλο «No Pasaran». Ακολουθεί το μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ένα από τα μεγαλύτερα της πορείας, με πανό που γράφει «Όχι στο νέο Μνημόνιο. Ανατροπή της κυβέρνησης-ΔΝΤ. Όχι στην υποταγή και το συμβιβασμό». Από το μπλοκ ακούγονται δυνατά «Εμπρός, λαέ, έξω από την ΕΕ». Στην ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που μοιράζεται, αναφέρει: «Έξι χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου ζούμε μια νέα δολοφονία, αυτή τη φορά σε αργή κίνηση, αλλά με το ίδιο αποτέλεσμα, του Ν. Ρωμανού. Να τη σταματήσουμε. Και μαζί με αυτή η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει ήδη συμφωνήσει το νέο Μνημόνιο σπρώχνοντας στην απόγνωση και το θάνατο (εργασιακό, κοινωνικό, ηθικό ακόμα και βιολογικό) χιλιάδες ανθρώπους, μια ολόκληρη γενιά. Να την ανατρέψουμε!» Η πορεία συνεχίζει σε μια ηλιόλουστη Αθήνα, τα μπλοκ φτάνουν στο Σύνταγμα. «Ληστές, ληστές, καπιταλιστές, τα κέρδη σας κοστίζουνε ανθρώπινες ζωές» ακούγεται από την ντουντούκα, μπροστά μας περνούν τα μπλοκ του ΣΕΚ, της Εργατικής Αλληλεγγύης, των μαθητών Αντικαπιταλίστα. «Ο δρόμος του Δεκέμβρη αντικαπιταλιστικός. Λεφτά για την παιδεία όχι τους τραπεζίτες» γράφει το τελευταίο πανό. Πολλές ακόμα οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς βρίσκονται εκεί με τα πανό τους: «Αλληλεγγύη στους απεργούς πεινάς – ΕΚΚ», «Κάτω τα χέρια από τη νεολαία – ΟΚΔΕ», «Να μην περάσει ο αυταρχισμός – Ξεκίνημα», «Κάτω η κρατική τρομοκρατία – Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συνεργασία», «Θέλουμε τις ζωές μας και τη χώρα μας – Αριστερή Συμπόρευση». Συγκινητικό και το πανό με τα πρόσωπα του Μπερκίν Ελβάν και του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, υπόμνηση των κοινών αγώνων και της καταστολής που βιώνουν τα κινήματα και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου.
Η πορεία βρίσκεται στη Βουλή – κλούβες παρατεταγμένες στα λουλουδάδικα. Στην «ουρά» το μπλοκ της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ με ένα μαύρο πανό που γράφει «Φύγετε», το πανό του Κόκκινου, του Δικτύου για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, και του Δικτύου Μαθητών ΣΥΡΙΖΑ, που αναφέρει «Κάτω από το πλακόστρωτο εμείς θα φτιάξουμε παραλία». Οι διαδηλωτές φτάνουν μέχρι την Ομόνοια χωρίς αστυνομικές παρενοχλήσεις κι εκεί διαλύονται. Πορεία πραγματοποιήθηκε και το απόγευμα με καλέσματα από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση και άλλες αναρχικές συλλογικότητες. Μάλιστα πολύς κόσμος που συμμετείχε στην πρωινή πορεία πήρε μέρος και στην απογευματινή. Χιλιάδες διαδηλωτές βρέθηκαν στο δρόμο αψηφώντας το φόβο και τις δυσκολίες στην προσέγγιση του σημείου συγκέντρωσης, καθώς οι σταθμοί του μετρό ήταν κλειστοί, ενώ δυνάμεις της αστυνομίας (κυρίως με πολιτικά) είχαν καταλάβει όλα σχεδόν τα σημεία εισόδου στα Προπύλαια. Η πορεία ξεχώρισε για τη μαχητικότητα και τον δυνατό παλμό της, με πολλές έντονες στιγμές, όπου μεγάλοι κεντρικοί δρόμοι, όπως η Πανεπιστημίου και η Σταδίου σείονταν από παρατεταμένα συνθήματα αλληλεγγύης στον αγώνα του Ρωμανού αλλά και αντικατασταλτικά – αντιφασιστικά. «Η δημοκρατία σας βρομάει φασισμό, λευτεριά στο Νίκο Ρωμανό», «ΕΛΑΣ Ελλήνων Αστυνομικών, ρουφιάνων, δολοφόνων και βασανιστών», «Λευτεριά σε όσους είναι στα κελιά», «Κράτα γερά, Νίκο Ρωμανέ, κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ», ήταν ορισμένα από τα συνθήματα που ηλέκτριζαν την ατμόσφαιρα και φωνάχτηκαν μαζικά. Μεμονωμένες επιθέσεις σε τζαμαρίες τραπεζών και πολυεθνικών έλαβαν χώρα από τη Σταδίου.
Οι αστυνομικές δυνάμεις, που αρχικά επιτηρούσαν εκ του μακρόθεν, έκαναν περιορισμένη χρήση χημικών και κρότου λάμψης κάτω από το Σύνταγμα στην «ουρά» της πορείας. Ωστόσο η πλειοψηφία των διαδηλωτών κατόρθωσε να φτάσει από το Σύνταγμα στα Προπύλαια χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Η αστυνομία δεν χτύπησε σε αυτή τη φάση το κύριο σώμα της διαδήλωσης, αλλά το κατασταλτικό της πογκρόμ θα εξελίσσονταν λίγο αργότερα. Πορείες πραγματοποιήθηκαν και σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας, με μεγαλύτερη εκείνη της Θεσσαλονίκης, που οι διαδηλωτές έκαναν λόγο για 6.000 συμμετέχοντες. Μαζικότατες πορείες έγιναν στα Γιάννενα (περίπου 1.500 άτομα κατανεμημένα σε πανό σωματείων, συλλογικοτήτων της Αριστεράς, την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Ρωμανό και αναρχικές συλλογικότητες) και τον Βόλο. Αξιοσημείωτο είναι ότι διαδηλώσεις έγιναν και σε δεκάδες ακόμα μικρότερες πόλεις όπως Βέροια, Καβάλα, Σπάρτη, Χαλκίδα, Τρίκαλα, Αλεξανδρούπολη, Ξάνθη, Πύργο, Αγρίνιο, Λάρισα, Καστοριά, Καρδίτσα, Άρτα κ.λπ.
Αναίτιες συλλήψεις στο σωρό, σε παράκρουση ΜΑΤ και ασφαλίτες
Στην Αθήνα δεν χτυπήθηκε ο κύριος όγκος των διαδηλώσεων, πιθανώς για να μην υπάρξει καταιγισμός εικόνων με αστυνομικές παρεκτροπές (κάτι που είδαμε στο τριήμερο της 17ης Νοέμβρης, όταν η κάμερα έπιανε τα ΜΑΤ να ξυλοκοπούν έντρομα κλαμένα κορίτσια προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα). Ωστόσο στο τέλος της απογευματινής διαδήλωσης, και ενώ τα μπλοκ των διαδηλωτών διαλύονταν στο ύψος της Ομόνοιας, η αστυνομία εξαπέλυσε αγριότατο κατασταλτικό πογκρόμ. Μια στρατιωτικού τύπου πομπή, αποτελούμενη από δύο αύρες με αντλίες νερού μπροστά, διμοιρίες των ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ πίσω κατέφθασε στην Ομόνοια και επιτέθηκε αναίτια και απρόοπτα στους διαδηλωτές, που διαλύονταν εισερχόμενοι, οι περισσότεροι, στο σταθμό του μετρό. Έγινε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, ρίψεις νερού (πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιακά η αύρα) και κρότου λάμψης, ενώ τα ΜΑΤ δεν δίστασαν να μπουν ακόμα και στο μετρό κυνηγώντας και χτυπώντας κόσμο.
Δεκάδες συλλήψεις «στο σωρό» πραγματοποιήθηκαν σε αυτή τη φάση, ενώ ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το βίντεο με τον ξυλοδαρμό συλληφθέντα, ο οποίος ήταν ακινητοποιημένος με τις χειροπέδες στα χέρια. Ενδεικτικά της αγριότητας της επίθεσης είναι και τα όσα καταμαρτυρεί η Πόπη Φ., μια εκ των τραυματιών: «Στις 6/12 μετά τη λήξη της πορείας, περικυκλώθηκα, μαζί με πενήντα ακόμη συντρόφους, στην Ομόνοια από την ομάδα Δέλτα. Δέχτηκα χτυπήματα από κλομπ στην πλάτη και στο πρόσωπο με αποτέλεσμα να χάσω ακαριαία τέσσερα δόντια. Μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο Γεννηματά όπου έγιναν 17 ράμματα και διαπιστώθηκε πως εκτός από τα τέσσερα μπροστινά δόντια είχαν σπάσει και ακόμη τέσσερα».
Στη συνέχεια οι αύρες και τα ΜΑΤ έφτασαν μέχρι την πλατεία Εξαρχείων. Έγινε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και ακολούθησαν συγκρούσεις μεταξύ συγκεντρωμένων και αστυνομίας. Η περιοχή έμοιαζε υπό στρατιωτική κατοχή, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις τα ΜΑΤ επιχείρησαν να εισβάλλουν ακόμα και σε σπίτια, προκαλώντας τις σφοδρές αντιδράσεις των κατοίκων. Οι αύρες και τα ΜΑΤ καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας είχαν αποκλείσει και πάλι το ΕΜΠ, ενώ έγιναν δεκάδες προσαγωγές και από τη γύρω περιοχή.
Επιθέσεις από την αστυνομία πραγματοποιήθηκαν και στον κόσμο που ήταν συγκεντρωμένος έξω από την κατειλημμένη ΓΣΕΕ περιφρουρώντας την Μάλιστα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, δεκάδες ασφαλίτες προσέτρεξαν να συνδράμουν τα ΜΑΤ στην Πατησίων, εφορμώντας, χτυπώντας και συλλαμβάνοντας για άλλη μια φορά αναίτια. Ακολούθησε μάλιστα ξυλοδαρμός των συλληφθέντων, σύμφωνα με καταγγελίες, ενώ τους φορτώθηκαν ανυπόστατες κατηγορίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι ένας εκ των συλληφθέντων, από την εφόρμηση στη ΓΣΕΕ, κατηγορείται με «κουκουλονόμο», παρά το γεγονός ότι υπάρχει βίντεο της σύλληψης, στο οποία δεν καλύπτει τα χαρακτηριστικά με κανέναν τρόπο. Στο ίδιο σημείο συνελήφθη και ο ΗλίαςΤσόπελας, εργαζόμενος στο υπουργείο Πολιτισμού. Όπως καταγγέλλει το ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου Αττικής – Στερεάς και Νήσων του υπουργείου: «Ο συνάδελφος συνελήφθη στη συμβολή 3ης Σεπτεμβρίου και Ιουλιανού, χωρίς καμία απολύτως αφορμή. Παραπέμπεται σε δίκη με κατηγορίες που δεν έχουν καμία σχέση μαζί του, αν και αυτόπτες μάρτυρες (ανάμεσά τους και άλλοι συνάδελφοί μας), ήδη από τη στιγμή της σύλληψης ενημέρωναν τις αστυνομικές δυνάμεις ότι ήταν μαζί τους. Παρά την αθωότητά του, ο συνάδελφος κινδυνεύει να βρεθεί και σε αργία έως ότου εκδικαστεί η υπόθεση, με βάση το κατάπτυστο νέο πειθαρχικό δίκαιο».
Από την κατασταλτική μανία των ΜΑΤ δεν γλύτωσε ούτε η πορεία στη Θεσσαλονίκη, που δέχτηκε επίθεση κατά τη διάρκεια αλλά και κατά τη λήξη της. Εντύπωση προκάλεσε και η επέμβαση από τα ΜΑΤ στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης αλλά και στο κατειλημμένο δημαρχείο της Μυτιλήνης. Ο συνολικός απολογισμός της ημέρας είναι τουλάχιστον 300 προσαγωγές πανελλαδικά και 50 συλλήψεις αλλά και δεκάδες τραυματίες, ενώ για άλλη μια φορά ο τηλεοπτικός φακός έπιασε ΜΑΤατζή να φυτεύει μολότοφ σε τσάντα συλληφθέντα. Εκτεταμένη ήταν και η χρήση βίας ενάντια σε φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφους.
Πάντως αξίζει να σταθούμε σε δύο πρωτοφανή σημεία του σχεδίου της ΕΛΑΣ: Στην πλήρη αξιοποίηση ασφαλιτών με καλυμμένα χαρακτηριστικά στις επιχειρήσεις της. Μάλιστα αξιωματικοί της ΕΛΑΣ απροκάλυπτα παραδέχτηκαν στην ελληνική Χάφινγκτον Ποστ ότι πρόκειται για… ομάδες προελέγχου, που απαρτίζονταν από 300 άνδρες, οι οποίοι είχαν επιστρατευτεί για να κάνουν ελέγχους και προσαγωγές προτού ξεκινήσει η πορεία! Προληπτικές προσαγωγές από εκατοντάδες ασφαλίτες που είχαν από νωρίς περικυκλώσει τα Προπύλαια καταγγέλλουν και οι διαδηλωτές, αναφέροντας και περιπτώσεις αρπαγής πανό, υλικών και προκηρύξεων. Αυτή η ομάδα απαθανατίστηκε και στις επιχειρήσεις των ΜΑΤ στη ΓΣΕΕ.
Εντύπωση προκάλεσε και «η προσπάθεια να στηθεί σκηνικό νέας Μαρφίν», όπως καταγγέλλει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης, αναφερόμενη στην απόπειρα εμπρησμού πολυκαταστήματος εν ώρα λειτουργίας. Την ενέργεια αυτή καταδίκασαν και οκτώ συλλογικότητες του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου αναφέροντας ότι η εμπρηστική επίθεση έγινε «λίγο προτού φτάσει η διαδήλωση στην πλατεία Αριστοτέλους από ομάδα άγνωστων ατόμων, κινούμενων στις παρυφές της πορείας». Τελικά η φωτιά σβήστηκε με την έγκαιρη και ψύχραιμη παρέμβαση διαδηλωτών από οργανωμένα μπλοκ, όπως παραδέχτηκαν και οι εργαζόμενοι του καταστήματος, αποσοβώντας τα χειρότερα. «Αντίθετα η αστυνομία την ίδια στιγμή επιτέθηκε στη διαδήλωση με χημικά και κρότου-λάμψης χτυπώντας και συλλαμβάνοντας στο σωρό» αναφέρει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
