της Μαριάννας Τζιαντζή
Ένας νεαρός ηθοποιός, που παίζει σε ένα δημοφιλές σίριαλ, έγινε βασιλιάς μέσα σε μια νύχτα. Ωραίο παλικάρι, έκανε γκελ, άγγιξε το κοινό. Εκεί που στο φέισμπουκ είχε 150 φίλους, μόλις προβλήθηκε ένα νέο επεισόδιο της σειράς, οι ψηφιακοί του φίλοι έγιναν 5.000 σε μια νύχτα κι έτσι αναγκάστηκε να δημιουργήσει δεύτερο και τρίτο προφίλ, καθώς δεν χώραγαν όλοι στο αρχικό. Ενώ παλιά κάθε δικό του ποστ είχε μερικές δεκάδες λάικ, τώρα, μέσα σε λίγες ώρες από την ανάρτηση μιας φωτογραφίας του, τα λάικ γίνονται εκατοντάδες. Αναρίθμητες μαθητριούλες γράφουν στον «τοίχο» του ξελιγωμένα, σιροπιαστά μηνύματα: «Είσαι θεός, προχώρα».
Σήμερα η γοητεία όπως και η ερωτική επιτυχία είναι μετρήσιμη, όχι όμως με τον αριθμό των πραγματικών κατακτήσεων, αλλά με το πλήθος των κλικ που έκαναν κάποιοι για χάρη μας. Αστέρια γεννιούνται και σβήνουν με την ίδια ταχύτητα αφού όταν αραιώνουν τα κλικ, πεθαίνεις, δεν υπάρχεις.
Όλοι κατανοούμε το πόσο εφήμερα είναι όλα αυτά, πόσο περιορισμένης ευθύνης και διάρκειας είναι αυτές οι φιλίες. Όμως αυτά τα εφήμερα απασχολούν μιλούνια ανθρώπους, απορροφούν πραγματικό χρόνο, πραγματική ενέργεια και σκέψη. Μπορεί στην πραγματική ζωή να είμαστε ένα τίποτα, να μη μας ξέρει ούτε ο θυρωρός μας, που λέει ο λόγος, όμως στο σύμπαν των σόσιαλ μίντια, ο καθένας μπορεί να γίνει ένα μικρό κάτι.
Θρίαμβος! Μες στη λαίλαπα της ανεργίας, ο φίλος μας υπέγραψε συμβόλαιο με το κανάλι. Βέβαια, το πότε και το αν θα πληρωθεί είναι ένα άλλο πονεμένο ζήτημα.
«Έχω πιαστεί, πονάω παντού», παραπονέθηκε προχθές σ’ ένα φίλο του (διά ζώσης, όχι στο φέισμπουκ). Ένας από τους όρους του συμβολαίου είναι να πηγαίνει κάθε δεύτερη μέρα σε ένα ακριβό γυμναστήριο των νοτίων προαστίων για να χτίσει σώμα -με έξοδα του καναλιού. Οι απουσίες απαγορεύονται…
Oι μονομάχοι πρέπει να είναι γυμνασμένοι ώστε να μπορούν να ριχτούν στην αρένα. Αν όμως τα λάικ λιγοστέψουν, αν τα νούμερα τηλεθέασης πέσουν, τέρμα το γυμναστήριο, τέρμα το φίτνες και τότε το χαϊδεμένο παιδί του φέισμπουκ θα μοιάζει με λιονταράκι που γέρασε πρόωρα.
Μήπως είναι καιρός να πούμε «το λάικ σου με χόρτασε και το ψωμί σου φά’ το»;