Με ένα μαζικό ρεύμα αλληλεγγύης με δεκάδες ψηφίσματα εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, κινήσεων πόλης, συλλογικοτήτων του αντιμιλιταριστικού-αντιπολεμικού κινήματος και σχεδόν του συνόλου της Αριστεράς απαντάει το κίνημα στη δίωξη του Νίκου Αργυρίου, μέλους της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων και του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων «Σπάρτακος».
Συνέντευξη στον Κυριάκο Νασόπουλο
– Πότε ξεκινάει η συγκεκριμένη υπόθεση για την οποία οδηγείστε στα δικαστήρια την ερχόμενη Πέμπτη 23/10; Ποιος ο ρόλος της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος;
– Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο Νίκος Αργυρίου είχε προεπιλεγεί να χτυπηθεί. Στην Επιτροπή Αλληλεγγύης και στο Δίκτυο «Σπάρτακος» αποφάσισαν να στείλουν μήνυμα… Αιχμή του δόρατος της δίωξής μας από έναν ολόκληρο μηχανισμό που συμπεριλαμβάνει τη δικαστική εξουσία, την Ασφάλεια και την Υπηρεσία Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είναι ο τότε αντισυνταγματάρχης και επιτελάρχης της 34ης Μ/Κ Ταξιαρχίας Δημήτριος Βούτσης. Ο εν λόγω αξιωματικός κατέθεσε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση στην Εισαγγελία Γρεβενών, γιατί εκτελώντας καθήκοντα διοικητή στο ΚΕΝ Γρεβενών αντιμετώπισε τις καταγγελίες των νεοσύλλεκτων στρατιωτών που υπηρετούσαν υπό τις διαταγές του και τον έλεγχο του ΓΕΣ. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, όπως είχε καθήκον και υποχρέωση προς τα στρατευμένα παιδιά, δημοσίευσε τις καταγγελίες τους (Δεκέμβριος 2009) αλλά και την απόπειρα του διοικητή που αποσκοπούσε στη συγκάλυψη των αυθαιρεσιών-παρανομιών.
– Τι στόχο έχει η δίωξη εναντίον της Επιτροπής Αλληλεγγύης αλλά και εναντίον σου προσωπικά;
– Η δίωξη της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων και του εκπροσώπου της που επανήλθε στο προσκήνιο μετά τις κινήσεις της Εισαγγελίας Γρεβενών τον Απρίλιο του 2012 είναι πολιτική. Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ενορχήστρωσε μια συμπαιγνία συνταιριάζοντας αυθαίρετα σειρά γνωστών στοιχείων σε αυτή (τόπος κατοικίας, εργασίας, παρακολούθηση ηλεκτρονικών μέσων κ.λπ.), «για να αποδείξει» ότι ο συγγραφέας των καταγγελιών (ο διαχειριστής του μπλογκ κ.λπ.) είναι το ίδιο πρόσωπο, αποκρύπτοντας τη συλλογική και μαζική υπόσταση-λειτουργία μας.
– Υπήρξε το προηγούμενο διάστημα κίνημα αλληλεγγύης και στήριξης;
– Μέχρι τώρα έχει εκφραστεί τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης με δεκάδες ψηφίσματα εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, κινήσεων πόλης, συλλογικοτήτων του αντιμιλιταριστικού-αντιπολεμικού κινήματος, σχεδόν του συνόλου της Αριστεράς. Είναι συναγωνιστές που μας συνδέει μια μακρόχρονη διαδρομή κοινών αγώνων. Εξάλλου η πολιτική μας πρόταση επιδιώκει την ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη αγώνων από κοινού από τη σκοπιά της αναβαθμισμένης παρέμβασης ενός αντιπολεμικού κινήματος εργατικής κατεύθυνσης που πρέπει να συναντηθεί με την αποφασιστική υιοθέτηση αντίστοιχων στόχων-αιτημάτων από το εργατικό κίνημα.
– Δυο δεκαετίες αγώνα της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων για τα δικαιώματα των φαντάρων: Ποιος είναι ο απολογισμός που κάνετε;
– Η διαδρομή του Δικτύου «Σπάρτακος» αποτελεί συνέχεια της δράσης της Αριστεράς στο στρατό στο μικρασιατικό μέτωπο που είπε «όχι» στον κατακτητικό πόλεμο, του κινήματος της Μέσης Ανατολής που έβαλε το ζήτημα σε ποιον λογοδοτεί ο Στρατός, των επιτροπών φαντάρων της δεκαετίας του 1980, που αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα του φαντάρου-πολίτη με στολή. H δημιουργία του Δικτύου «Σπάρτακος» εντοπίζεται την περίοδο 1994-1996 και συνδέεται με την κρίση στα Ίμια, όταν με αφορμή δύο βραχονησίδες, αλλά επί της ουσίας τον έλεγχο του Αιγαίου, την εξυπηρέτηση γεωστρατηγικών συμφερόντων των αντίστοιχων αρχουσών τάξεων, που συνδέονται με ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, οι δύο λαοί απειλήθηκαν με αφανισμό. Το Δίκτυο «Σπάρτακος» και ακολούθως η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση αποτελούν μια τεράστια τομή για την Αριστερά, καθώς επιχειρούν να αναδείξουν μια ταξική οπτική για τον πόλεμο και το στρατό ξεπερνώντας τις εθνικές αγκυλώσεις, θέτοντας με όρους κινήματος, μέσα και έξω από τις μονάδες, το «δεν πολεμάμε για ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, ελληνική ολιγαρχία.
Δρώντας εντός του σκληρότερου μηχανισμού ταξικής κυριαρχίας εντοπίζουμε τη στάση των αγωνιστών και των συνολικών εγχειρημάτων για τη βελτίωση των συνθηκών, την πάλη ενάντια στα καψόνια, τον εθνικισμό-ρατσισμό και ολοένα περισσότερο τα τελευταία χρόνια τη μάχη κατά του φασισμού, το πελατειακό κράτος και τα βύσματα, τις αυτοκτονίες και τα ατυχήματα. Το Δίκτυο «Σπάρτακος» έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μείωση της θητείας και το μπλοκάρισμα μετέπειτα των σχεδιασμών αύξησης αυτής και στράτευσης στα 18 χρόνια για άνδρες και γυναίκες. Επίσης, αναμετράται με τη συμμετοχή του ελληνικού στρατού στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (Σομαλία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, Ευρωπαϊκό Στρατηγείο της Λάρισας κ.λπ). Με κείμενα εκατοντάδων φαντάρων που αρνούνται οποιαδήποτε συμμετοχή, με επώνυμες δηλώσεις και συμμετοχή στρατιωτών με στολή στις αντιπολεμικές πορείες, αποτελεί την αιχμή του δόρατος της λαϊκής εναντίωσης στους πολέμους της νέας τάξης πραγμάτων. Το κίνημα Μέσα στον Στρατό μπλοκάρει τις επιχειρήσεις καταστολής πλήθους (η επιστολή «Αρνούμαι» εκατοντάδων φαντάρων και η δράση τους στις μονάδες εμπόδισαν την κυβέρνηση να κατεβάσει το στρατό στο δρόμο εναντίον της εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008 ή να δράσει απεργοσπαστικά κατά των απεργών ΟΤΑ το 2011). Ωστόσο η συνολική υποχώρηση του κινήματος και οι αδυναμίες-επιλογές της καθεστωτικής Αριστεράς δεν επιτρέπουν την αντίστοιχη κινηματική απάντηση που απαιτούν οι συνθήκες όταν η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ κατεβάζει την 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία εναντίον των αντικυβερνητικών διαδηλωτών στη στρατιωτική παρέλαση το 2012 ή όταν οι φαντάροι ουσιαστικά μένουν μόνοι τους να παλεύουν ενάντια στον Ευρωστρατό και την επέμβαση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία!
– «Κίνημα μαζικό, μέσα και έξω από τον στρατό», λοιπόν;
– Το Δίκτυο «Σπάρτακος» αποδεικνύει ότι η ατομική λύση είναι φενάκη. Ότι ο αγωνιστής, ο αριστερός δεν έχει δικαίωμα να πει «άσε να περάσει η στρατιωτική θητεία». Τα διλήμματα είναι σκληρά, οι επιλογές που πρέπει να κάνει κι από αυτό το μετερίζι της ταξικής πάλης απόλυτες. Το ΓΕΣ και η κυβέρνηση ακολουθούν την τακτική «καρότο και μαστίγιο». Ο ΥΕΘΑ Δ. Αβραμόπουλος διαβεβαίωσε δημόσια το Δίκτυο «Σπάρτακος» ότι δεν θα αυξήσει τη θητεία, ενώ το ΓΕΣ άφησε να διαρρεύσει ότι παρακολουθεί τις καταγγελίες των φαντάρων και δρα βελτιωτικά. Μέχρι εκεί φτάνει η γραμμή ενσωμάτωσης. Όταν όμως τίθεται θέμα όχι εκδημοκρατισμού αλλά ρόλου του στρατού, ε τότε περιμένεις την ύβρη, τη συκοφαντία, την απειλή, τη χειροβομβίδα, το δικαστή.
Προσπάθειες τρομοκρατίας – Πιο δραστήρια εμπλοκή σε πολεμικές συγκρούσεις
– Τις τελευταίες μέρες το δίκτυο «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης καταγγέλλουν την εκδήλωση συντονισμένης επίθεσης σε βάρος τους. Τι συμβαίνει;
– Σκοτεινές Υπηρεσίες και τα άθλια υποκείμενά τους επιχειρούν να κάμψουν το ηθικό μας και να τρομοκρατήσουν τα μέλη μας με επαναλαμβανόμενες τηλεφωνικές κλήσεις και αποστολή μηνυμάτων πορνοδιαστροφικού περιεχομένου. Όχι μόνο απασχολούν το χρησιμότατο μέσο επικοινωνίας με τους συναδέλφους φαντάρους και τις λαϊκές τους οικογένειες, αλλά επιχειρούν να μας εμπλέξουν, με προβοκατόρικο τρόπο σε βρόμικα «κόλπα». Παράλληλα, έγινε και κακόβουλη επίθεση στο λογαριασμό του Δικτύου «Σπάρτακος» στο Facebook! Οι κινήσεις έχουν σύστημα και συνδέονται με τρία γεγονότα: την ανάπτυξη της δράσης των φαντάρων μέσα στο στρατό με απόδειξη τις συνεχείς καταγγελίες, την παρέμβαση του Δικτύου «Σπάρτακος» στο θέμα της δολοφονίας των τριών πεζοναυτών στον Βόλο, αλλά και τη διεξαγωγή της δίκης, από την οποία μας χωρίζει λιγότερο από μια βδομάδα.
– Με αφορμή το πρόσφατο «ατύχημα» στο στρατό, με το θάνατο τριών ακόμη οπλιτών, ποιους βαραίνουν οι ευθύνες για τα συνεχή θανατηφόρα περιστατικά στο στράτευμα;
– Όπως θα διαβάσατε σε επιστολή φαντάρων «το φονικό στον Βόλο ήταν –τόσο κυνικά, όσο φαίνεται– αναμενόμενο αργά ή γρήγορα να συμβεί. Αποτελεί συνέχεια πολλών θανατηφόρων και μη ατυχημάτων μέσα στο στρατό που έχουν την ίδια αιτία: τη συνειδητή υποβάθμιση της ασφάλειας προσωπικού στο όνομα του «αξιόμαχου» του ελληνικού στρατού. Αλλά τα ατυχήματα και η κατάσταση που βιώνουν καθημερινά οι φαντάροι μέσα στις μονάδες είναι συνέπεια και κατάληξη των προτεραιοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων μπροστά στα νέα καθήκοντα που αναλαμβάνουν. Σημειώνονται περικοπές στο λειτουργικό κόστος, ενώ δίνονται 16 δισ. ευρώ στο ΝΑΤΟ (2011-2013), αυξάνονται οι ασκήσεις με δυνάμεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ευρωστρατού-Ισραήλ, διατηρούνται στρατεύματα-μονάδες του στόλου και μέσα της ΠΑ σταθερά στο εξωτερικό ή δεσμευμένα σε ιμπεριαλιστικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς. Επίσης πραγματοποιήθηκε προμήθεια πολεμικού υλικού 2 δισ. ευρώ και σχεδιάζονται νέες αγορές όπλων 10 δισ. ευρώ!
Το ελληνικό κεφάλαιο έχει κάνει την επιλογή να αναβαθμίσει την εμπλοκή του σε στρατιωτικές συγκρούσεις (επιχειρησιακή αναβάθμιση των ΝΑΤΟικών βάσεων επί ελληνικού εδάφους, συμμετοχή Πολεμικού Ναυτικού στην επέμβαση σε Λιβύη, Λίβανο, Σομαλία, ανάληψη αστυνόμευσης του βουλγαρικού εναέριου χώρου από την ΠΑ έναντι της Ρωσίας κ.ά.). Πρόκειται για επιλογή που προσδοκά την εξασφάλιση των αστικών συμφερόντων σε διάφορες περιοχές, με σημαντικότερη τη σύγκρουση για τις ΑΟΖ. Αυτές οι «αυξημένες ανάγκες» του ελληνικού στρατού στο πλαίσιο του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού δύο τρομερά επικίνδυνων αστικών τάξεων και του ιμπεριαλιστικού ρόλου που καλείται να εξυπηρετήσει, είναι άμεσα συνδεδεμένες με την απαίτηση για υψηλότερη επιχειρησιακή ετοιμότητα, την πύκνωση των πολεμικών ασκήσεων αλλά και τη χρήση κανονικών πυρομαχικών αντί εκπαιδευτικών βλημάτων και εξομοιωτών.
