της Ε.Κοσμά
Θρίλερ δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις για τις επαναληπτικές προεδρικές εκλογές στη Βραζιλία, στις 26 Οκτωβρίου, όπου θα αναμετρηθούν η σημερινή πρόεδρος και διάδοχος του Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα στο Κόμμα των Εργαζομένων Ντίλμα Ρούσεφ με τον τεχνοκράτη γερουσιαστή, υποψήφιο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Αέσιο Νέβες. Η Ρούσεφ πέτυχε ανατροπή στον πρώτο γύρο: παρόλο που δεν διασφάλισε πλειοψηφία, κατάφερε να κρατηθεί ζωντανή πολιτικά σε μια σκληρή εκλογική αναμέτρηση και να πετύχει σημαντική νίκη, συγκεντρώνοντας ποσοστό 41,6% έναντι 33,6% του Νέβες.
Το αποτέλεσμα ήταν σωτήριο για την υποψήφια του κυβερνώντος κόμματος, καθώς σημειώθηκε στον απόηχο των μεγάλων διαδηλώσεων των προηγούμενων μηνών. Οι αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και οι πολυδάπανες προετοιμασίες του Μουντιάλ που διεξήχθη στη χώρα το καλοκαίρι αποτέλεσαν την αφορμή για μακρύ χορό κινητοποιήσεων, οι οποίες απείλησαν να ανατρέψουν τις πολιτικές ισορροπίες. Η νίκη έστειλε το μήνυμα ότι ο κύκλος της 12ετούς διακυβέρνησης Λούλα-Ρούσεφ ίσως δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα να κλείσει. Αντίθετα, μεγάλη ηττημένη ήταν η υποψήφια των Σοσιαλιστών Μαρίνα Σίλβα, το φερόμενο φαβορί, που βρέθηκε στην τρίτη θέση συγκεντρώνοντας ποσοστό 21,14%.
Πιο δύσκολος αντίπαλος αποδείχτηκε ο υποψήφιος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τού δίνουν την πρώτη θέση στον επαναληπτικό γύρο, με μικρό προβάδισμα δύο ποσοστιαίων μονάδων στο 46%. Το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από τη στάση της Σίλβα και των Σοσιαλιστών, που ήδη εξέφρασαν την πρόθεση να στηρίξουν τον Νέβες. Ωστόσο δεν είναι βέβαιο ότι οι ψηφοφόροι τους, του πρώτου γύρου, θα ακολουθήσουν τυφλά την κομματική γραμμή. Αν κινηθούν προς τον συγγενέστερό τους πολιτικό χώρο, η Ρούσεφ δεν έχει πολλά να φοβάται. Αν όχι, τότε θα έχει έρθει η ώρα να πληρώσει η πρόεδρος το εκλογικό κόστος για την αδυναμία της κυβέρνησής της να περιορίσει τις κοινωνικές ανισότητες, όπως είχε υποσχεθεί.
Στη Βραζιλία το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλουσίων παραμένει από τα μεγαλύτερα στην υφήλιο. Οι διαδηλωτές που ξεχύθηκαν στους δρόμους των μεγαλύτερων πόλεων το προηγούμενο χρονικό διάστημα διεκδικούν μεγαλύτερη πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα, το σύστημα υγείας, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Επιπλέον, ολοένα περισσότεροι αμφισβητούν τη δυνατότητα του οικονομικού μοντέλου που οικοδομήθηκε μετά τα χρόνια της δικτατορίας, η οποία έληξε το 1988, να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας στη μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη χώρα της Λατινικής Αμερικής.
Οι ελπίδες που γέννησε η ανάδειξη του Λούλα, από το 2002, και της διαδόχου του, από το 2011, έχουν μειωθεί δραματικά στους κόλπους της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Η σκληρή καταστολή των διαδηλωτών πριν από το Μουντιάλ και τα στιγμιότυπα από τις επιχειρήσεις-σκούπα κοντά σε περιοχές με τουριστική προβολή τσαλάκωσαν την εικόνα του κυβερνώντος κόμματος. Η κυβέρνηση της Ρούσεφ, θύμα η ίδια βασανιστηρίων στη διάρκεια της δικτατορίας του 1964, έδειξε σιδερένια πυγμή απέναντι σε όσους αντιστάθηκαν στην απομάκρυνσή τους από τις φαβέλες. Τα γεγονότα του καλοκαιριού αποκάλυψαν μια επικίνδυνη ροπή του Κόμματος των Εργαζομένων προς τη βία, καθώς μικραίνουν οι προσδοκίες για κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική ανατροπή.
Παρά τα προβλήματα της Ρούσεφ, το αποτέλεσμα της κάλπης ακόμα δεν έχει κριθεί. Οι εργαζόμενοι αποδείχτηκε ότι δεν είναι προετοιμασμένοι να εγκαταλείψουν εύκολα το κόμμα στο οποίο επένδυσαν τις ελπίδες μιας ζωής. Άλλωστε μία νίκη του Νέβες δεν θα σήμαινε προοδευτική στροφή. Η απερχόμενη πρόεδρος χαρακτήρισε την εκλογική μάχη «αγώνα των οικοδόμων του μέλλοντος, που ποτέ δεν θα αφήσουν τη Βραζιλία να γυρίσει προς τα πίσω». Ωστόσο η απομόνωση των πιο ριζοσπαστικών φωνών και η ενίσχυση των συντηρητικότερων πολιτικών δυνάμεων ήδη έχουν οδηγήσει τη χώρα πίσω, υπονομεύοντας τις δυνατότητες για την υποσχόμενη αλλαγή.