της Μαριάννας Τζιαντζή
Η επιχείρηση αυτο-απογραφής των διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστηµίων «πέτυχε», αφού 1.700 από τους 1.969 συµπλήρωσαν ηλεκτρονικά τη σχετική φόρµα. Οι 268 που δεν το έκαναν τέθηκαν αυτόµατα σε αργία.
Λίγο λιγότεροι από τους 300 του Λεωνίδα ήταν αυτοί που είπαν όχι (ποσοστό 13,5%). Καµία διάθεση δεν έχω να κρίνω, να τραβήξω διαχωριστικές γραµµές, από εδώ οι ήρωες, από εκεί οι συµβιβασµένοι. Αυτό που έκαναν οι περισσότεροι δεν είναι προδοσία.
Κανείς δεν ξέρει κάτω από ποιες συνθήκες έστειλαν τα στοιχεία τους, που άλλωστε θα µπορούσε εύκολα να τα µάθει το υπουργείο. Εξάλλου, η πολυήµερη απεργία των διοικητικών υπαλλήλων έδειξε ότι ο κλάδος µπορεί ενωµένος να δώσει δύσκολες µάχες. Ωστόσο, αυτό το όχι το µικρό λέει πολλά, πολύ περισσότερα από ό,τι ο αριθµός που τον αντιπροσωπεύει.
Κάποτε η εξουσία ζητούσε από τους αγωνιστές να υπογράψουν δήλωση, να αποκηρύξουν τις ιδέες τους.
Θρυλικό έχει µείνει το «δε δουλώνω, δεν απογράφω», η απάντηση που έδωσε η Μπλαζάκαινα στους βασανιστές της εκείνη την άγρια νύχτα του Γενάρη του ’50 στη Μακρόνησο. Όπως γράφει η Ναταλία Αποστολοπούλου στο πολύτιµο βιβλίο της (Δε δουλώνω, δεν απογράφω), η γυναίκα αυτή, µητέρα του αντάρτη Γιώργη Μπλαζάκη που έµεινε 30 χρόνια απροσκύνητος στα κρητικά βουνά, είπε ακόµα: «Ντα, τσε Τούρκους δεν εδούλωσα, σε σας θα δουλώσω;».
Τι σηµασία έχει αν κάποιοι πάρουν πίσω το «όχι» τους; Σηµασία έχει ότι πολλά «ναι» πληκτρολογήθηκαν µε συντριβή και δάκρυα, µετά από άγριο ψυχολογικό εκβιασµό. Αυτοί λοιπόν που είπαν «όχι» είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Δεν έρχονται από το παρελθόν, αλλά από το κοντινό µέλλον. Το πολιτικό, το ηθικό βάρος αυτής της φαινοµενικής αποκοτιάς υπερβαίνει τα φοβισµένα «ναι», τα αποσπασµένα µε δόλο και απειλές.
Κανένας από εµάς τους απέξω δεν ξέρει τι θα έκανε σε παρόµοια περίπτωση, αν αντιµετώπιζε τον κίνδυνο της απόλυσης, όταν από το µισθό του εξαρτάται η επιβίωση µικρών παιδιών, ίσως και ανήµπορων γονέων.
Δεν ξέρει αν θα ταλαντευόταν, αν θα λύγιζε. Αυτό όµως δεν µας εµποδίζει να αντλούµε δύναµη από αυτούς τους λίγο λιγότερους από 300, που τράβηξαν στη µάχη και χωρίς Λεωνίδα.