Πολιτική ήττα της κυβέρνησης η δίωξη εξπρές τριών εργαζομένων μετά από εντολή της κυβέρνησης, όταν ο πληθυσμός της λίστας Λαγκάρντ και όσοι την έκρυβαν παραμένουν ανενόχλητοι. Οι εικόνες της έντονης αποδοκιμασίας του Γιόακιμ Φούχτελ, υφυπουργού Εργασίας της Γερμανίας με έδρα τη Θεσσαλονίκη και του Βόλγφκανγκ Χέλσερ Όμπερμάιερ, του Γερμανού προξένου στην ίδια πόλη, έκαναν το γύρο του κόσμου, δίνοντας μήνυμα αυτοπεποίθησης και αξιοπρέπειας στους εργαζόμενους, ενώ εξόργισαν τη Μέρκελ και τη συγκυβέρνηση Σαμαρά.
του Χρήστου Αβραμίδη
Η φιέστα της «ελληνογερμανικής συνέλευσης» με τη συμμετοχή δημάρχων που οργάνωσε ο Φούχτελ την Πέμπτη 15/11 κατέληξε σε φιάσκο μετά την κινητοποίηση της ΠΟΕ-ΟΤΑ και των εργαζομένων στην αυτοδιοίκηση που παλεύουν ενάντια στις μαζικές απολύσεις. Την κινητοποίηση στήριξε η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων, φοιτητικοί σύλλογοι κ.ά.
Η φιέστα ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο της προσπάθειας του Φούχτελ να προσεταιριστεί αυτοδιοικητικούς παράγοντες, διασφαλίζοντας με τα ψίχουλα του ΕΣΠΑ τη στράτευσή τους υπέρ των μνημονίων, αλλά και των γερμανικών συμφερόντων στο πλιάτσικο του δημόσιου πλούτου. Γι’ αυτό εξάλλου έχουμε το πρωτοφανές φαινόμενο που θυμίζει αποικιοκρατία, υφυπουργός της Γερμανίας να έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Ο Φούχτελ λόγω αλαζονείας και της φαιδρότητας που τον χαρακτηρίζει είχε ρίξει λάδι στη φωτιά τις προηγούμενες μέρες, όταν για να στηρίξει το πογκρόμ απολύσεων που οργανώνουν Μανιτάκης και κυβέρνηση, δήλωσε πως τη δουλειά 3.000 δημοτικών υπαλλήλων στην Ελλάδα, στη Γερμανία την κάνουν 1.000.
Αν και ο Γερμανός πρόξενος έκανε δηλώσεις με κακό χιούμορ που επιχείρησαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, η δήλωση της Μέρκελ «η βία δεν είναι μέσο αντιπαράθεσης» ήταν έμμεση, αλλά σαφής εντολή για την κυβέρνηση. Το όργιο καταστολής σε βάρος του λαού, η παρακρατική βία και οι αυτοκτονίες προφανώς για τη Γερμανίδα καγκελάριο «είναι μέσο αντιπαράθεσης».
Η κυβέρνηση του «ναι σε όλα» κινητοποίησε την Ασφάλεια που «απήγαγε» στην αυλή του σχολείου του, αμέσως μετά τη γιορτή του Πολυτεχνείου, το δάσκαλο και συνδικαλιστή Θαν. Αγαπητό, «ψυχή» της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων που στοχοποιείται με τη δίωξη. Με ανάλογη επιχείρηση βρέθηκαν στην ασφάλεια και οι δημοτικοί υπαλλήλοι Θ. Κυρατζόπουλος και Σ. Αρβανίτης. Οι τρεις εργαζόμενοι βρέθηκαν κατηγορούμενοι χωρίς ουσιαστικά στοιχεία για γενικόλογες και αστήρικτες κατηγορίες.
Ο Θ. Αγαπητός σε δήλωσή του ξεκαθάρισε τη στάση του: «Μην προκαλούν με τα υποκριτικά περί “βίας”. Βία είναι η ανεργία, οι απολύσεις, οι περικοπές μισθών… Σε τούτες τις δύσκολες στιγμές, θεωρώ καθήκον μου να διδάσκω με τη στάση μου, την αξιοπρέπεια και όχι τη μοιρολατρία».
Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η απαράδεκτη και προκλητική σύλληψη του Θαν. Αγαπητού, του Σ. Αρβανίτη και του Θ. Κυρατζόπουλου ένα κύμα αλληλεγγύης αλλά και αγανάκτησης άρχισε να ξεδιπλώνεται. Μπροστά στην Αστυνομική Διεύθυνση της Θεσσαλονίκης από το μεσημέρι της Πέμπτης 16 Νοεμβρίου άρχισαν να συγκεντρώνονται εργαζόμενοι, φίλοι και συναγωνιστές, μαζί με τις οικογένειες των συλληφθέντων. Μαζί σωματεία, συνδικαλιστές, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Με ανακοινώσεις κατήγγειλαν το γεγονός η ΠΟΕ-ΟΤΑ και τα σωματεία της, οι Σύλλογοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και οι ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης, η ΑΔΕΔΥ και η ΕΔΟΘ, η ΟΛΜΕ, οι Συντονισμοί Πρωτοβάθμιων Σωματείων Αθήνας και Θεσσαλονίκης, καθώς και δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία από όλη την Ελλάδα. Τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου η ΠΟΕ-ΟΤΑ οργάνωσε στην Αθήνα συνέντευξη Τύπου για το θέμα. Αρνητικές εντυπώσεις άφησε η ΔΟΕ που έβγαλε καθυστερημένα ανακοίνωση, χωρίς καν να αναφέρει ποιοι διώκονται, αλλά και το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης που έβαλε μια αναφορά σε ένα γενικότερο ψήφισμα.
Στο αυτόφωρο που εκδικάστηκε το πρωί του Σαββάτου, ανήμερα του Πολυτεχνείου, πραγματοποιήθηκε μαζική συγκέντρωση αλληλεγγύης που βρέθηκε αντιμέτωπη με μια επίδειξη αυταρχισμού. Το δικαστήριο αποφάσισε ουσιαστικά δίκη «κεκλεισμένων των θυρών», επιβάλλοντας την παρουσία λίγων συγγενών και συνδικαλιστών. Την ίδια στιγμή τα ΜΑΤ προκάλεσαν ένταση εμποδίζοντας ακόμα και αυτούς τους λίγους.
Τελικά η δίκη αναβλήθηκε για τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου και οι τρεις διωκόμενοι αφέθηκαν επιτέλους ελεύθεροι μετά από τρεις μέρες στα χέρια της ασφάλειας. Έξω από τα δικαστήρια, ο Θ. Αγαπητός έστειλε μήνυμα αποφασιστικότητας, για να ακολουθήσει πορεία στο κέντρο της πόλης προς το Πολυτεχνείο.
Τη Δευτέρα ανάμεσα στους μάρτυρες υπεράσπισης ήταν εκπρόσωποι σωματείων και ομοσπονδιών, πολιτικών οργανώσεων και κομμάτων, ο πανεπιστημιακός Γ. Γρόλλιος, πρόεδρος του Παιδαγωγικού του ΑΠΘ κ.ά.
Παρέμβαση υπέρ του δικαιώματος στον αγώνα πραγματοποίησαν προσωπικότητες της Αριστεράς με κοινή τους δήλωση. Στο κείμενο που υπογράφουν οι Μ. Γλέζος, Ε. Μπιτσάκης, Γ. Ρούσης, Δ. Καλτσώνης, Ν. Βούτσης, Π. Λαφαζάνης, Α. Αλαβάνος, Δ. Δεσύλλας και Ά. Χάγιος, υπογραμμίζεται πως «το δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται είναι αδιαπραγμάτευτο. Ειδικά σήμερα που τα κοινωνικά δικαιώματα, η δημοκρατία, η λαϊκή κυριαρχία είναι και πάλι στο απόσπασμα. Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι οι συλλήψεις ακολούθησαν σχεδόν αμέσως μετά τις δηλώσεις από την καγκελάριο της Γερμανίας Μέρκελ, για “βία στην Ελλάδα”. Τόση προθυμία και δουλικότητα να ικανοποιηθούν οι εταίροι – δανειστές- θύτες; Καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, συνδικάτα, οργανώσεις και φορείς να κινητοποιηθούν άμεσα σε ένα κοινό συντονισμένο αγώνα ανατροπής της τρομοκράτησης των αγώνων των εργαζομένων, που θυμίζει τις πιο μαύρες μέρες της ιστορίας αυτού του τόπου».
Στο μεταξύ έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό συλλογή υπογραφών στο κείμενο αυτό (ηλεκτρονικά στο http://www.ipetitions.com/petition/agwnas) οι οποίες τη στιγμή που το Πριν βάδιζε στο τυπογραφείο είχαν φτάσει τις 1.500.
Στις πιέσεις εχθρών και «φίλων» που άρχισαν να ξεδιπλώνονται ώστε να ζητηθεί «συγγνώμη» από τον Γερμανό πρόξενο που παριστάνει τον μεγαλόψυχο, απάντησε ο πανεπιστημιακός Γ. Ρούσης με μια δήλωση που προκάλεσε αίσθηση. Στη δήλωση ξεκαθαρίζεται πως «οι διώξεις αυτές στοχεύουν να εξευμενίσουν τους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους της πατρίδας μας, να τιμωρήσουν όσους τολμούν να αντισταθούν, να παραδειγματίσουν όσους σκέφτονται να το πράξουν στο μέλλον. Όμως χειρότερη ακόμη και από τις διώξεις είναι η επιχειρούμενη επαναφορά των δηλώσεων μετανοίας, οι οποίες με τη μορφή της συγγνώμης από τον Γερμανό πρόξενο επιχειρείται να αποσπαστούν από τους κατηγορούμενους. Με αυτές επιδιώκεται να καμφθεί το όποιο πνεύμα αντίστασης και να μετατραπεί σε πνεύμα υποτέλειας, επιδιώκεται η άρνηση στην υποταγή να αναχθεί σε αμάρτημα που απαιτεί συγχώρεση από τους σύγχρονους Μαμωνάδες».
Στο μεταξύ για αύριο Δευτέρα έχει προγραμματιστεί συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη, στην ΕΔΟΘ, στις 12 μ., προκειμένου να αναδειχτεί το θέμα των διώξεων σε όλη του διάσταση και φωτιστούν όλες οι πλευρές της υπόθεσης. Τη συνέντευξη οργανώνουν η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων Θεσσαλονίκης, οι σύλλογοι εργαζομένων ΟΤΑ, Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και οι ΕΛΜΕ της πόλης, η ΟΕΝΓΕ, φοιτητικοί σύλλογοι του ΑΠΘ και άλλοι φορείς, στο πλαίσιο μιας σειράς πρωτοβουλιών για την υπεράσπιση των τριών διωκόμενων εργαζομένων, αλλά και των 16 φοιτητών (βλ. διπλανές στήλες) που θα δικαστούν στις 19 Δεκεμβρίου.
Επίσης, θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη συλλαλητήριο την Τρίτη 27 Νοεμβρίου, στις 6 μ.μ., στο άγαλμα Βενιζέλου, για την υπεράσπιση των διωκόμενων αλλά και των κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών. Την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου στη νέα δίκη των τριών διωκόμενων θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στα δικαστήρια στις 12 μ. Παράλληλα, η ΑΔΕΔΥ έχει προκηρύξει στάση εργασίας στο Δημόσιο σε όλους του νομούς της Κ. Μακεδονίας μετά τις 12 μ. για να διευκολύνει τη συμμετοχή στη συγκέντρωση. Αναλυτική ενημέρωση για το θέμα υπάρχει στο διαδίκτυο στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://agwnas.wordpress.com.
Για το θέμα ο συνταγματολόγος Γιώργος Κατρούγκαλος, καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, δήλωσε τα εξής: «Οι πρόσφατες διώξεις συνδικαλιστών στη Θεσσαλονίκη επιβεβαιώνουν τη διεθνή εμπειρία: Μετά την επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα, ακολουθεί πάντα η επίθεση στα ατομικά. Ο πολιτικός αυταρχισμός είναι ο αναγκαίος συνοδός της οικονομικής λιτότητας. Για αυτό και δεν είναι παράδοξο ότι το Παρασύνταγμα του Μνημονίου συνοδεύεται πια και από την αναβίωση των δηλώσεων μετάνοιας. Πρέπει να είναι σαφές για όλους μας: Η τύχη των συνδικαλιστών της Θεσσαλονίκης συνδέεται στενά με την τύχη όχι μόνο του κοινωνικού κράτους, αλλά της δημοκρατίας της ίδιας στον τόπο μας. Η δημοκρατία μας φθίνει και υπονομεύεται εκ των έσω. Όχι από τους αγώνες των εργαζομένων. Από την κυβέρνηση, που νομοθετεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, καθ’ υπαγόρευση των δανειστών και εναντίον των συμφερόντων της χώρας. Από τη Βουλή που αποφασίζει –χωρίς να συζητά– αντισυνταγματικούς νόμους, υπό το κράτος στυγνών εκβιασμών. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος δεν αναπέμπει νομοσχέδια που ανώτατο δικαστήριο του έχει επισημάνει ότι είναι τυπικά και ουσιαστικά αντισυνταγματικά. Το άρθρο 120 του Συντάγματος μας επιβάλλει όμως όχι μόνον να το σεβόμαστε, αλλά και να το υπερασπίζουμε, όταν απειλείται».
Ψήφισμα αλληλεγγύης επίσης εξέδωσε το πρωτοβάθμιο σωματείο της Γερμανικής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών (GEW) στο Πανεπιστήμιο του Ρόστοκ της Γερμανίας. Αναφέρει συγκεριμένα: «Αγαπητοί συνάδελφοι, το σωματείο μας καταγγέλλει την καταστολή ενάντια στους συναδέλφους μας στην Ελλάδα. Οι συνάδελφοι κατηγορούνται γιατί συμμετείχαν στη διαμαρτυρία ενάντια στην ελληνογερμανική συνέλευση στην Ελλάδα. Με αυτή την επιστολή θέλουμε να διακηρύξουμε την αλληλεγγύη μας προς εσάς. Η σύλληψη του συναδέλφου Θανάση Αγαπητού στον χώρο εργασίας του στο σχολείο καταδεικνύει με σαφήνεια όσα μας δηλώθηκαν από την ομοσπονδία με την οποία συνεργαζόμαστε στην Ελλάδα, την ΟΛΜΕ: Ήταν μια σύλληψη με τρομοκρατικό χαρακτήρα, με σκοπό να ποινικοποιήσει τις πράξεις αντίστασης στην επιβολή της σκληρής οικονομικής πολιτικής της τρόικας. Δεν θα το δεχτούμε. Ο δίκαιος αγώνας σας είναι και δικός μας. Ας οργανώσουμε την πανευρωπαϊκή αντίσταση ενάντια στην επιβολή των αντιλαϊκών πολιτικών.Υπάρχουν πολύ περισσότερα που μας ενώνουν με τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας από την πολιτική που εκπροσωπούν ο Φούχτελ, ο Χέλσερ Ομπερμάιερ και η Μέρκελ».
Επίσης, σε ανακοίνωση που υπογράφουν δημοτικές και περιφεριακές κινήσεις τονίζονται τα εξής: «Πρόκειται για τρομοκρατικές ενέργειες που στοχεύουν να συντρίψουν κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Στον κοινωνικό μεσαίωνα που διαμορφώνουν φοβούνται τη λαϊκή οργή, τον εργατικό ξεσηκωμό που μπορεί να τους σαρώσει. Με τις συλλήψεις επιδιώκουν τη φίμωση κάθε πολίτη που θέλει να διαμαρτυρηθεί για τις μνημονιακές πολιτικές. Κάθε πολίτη που εναντιώνεται στη κυβερνητική πολιτική. Δημιουργούν υγειονομικές ζώνες προκειμένου να σαρώσουν τα εργασιακά δικαιώματα, να διώξουν από τη δουλειά χιλιάδες εργαζόμενους και να επιβάλουν την εξαθλίωση σε όλη την ελληνική κοινωνία. Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων. Δεν μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν. Οι δίκαιοι αγώνες δεν τρομοκρατούνται».
Το κείμενο υπογράφουν: Άλλος Δρόμος – Δημοτική Κίνηση Γαλατσίου, Ανεξάρτητη Κίνηση Αριστερών Πεντέλης, Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας, Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Περιφέρεια Αττικής, Ανυπότακτη Πετρούπολη, Αριστερή Παρέμβαση – Αντικαπιταλιστική Κίνηση Δυτικής Ελλάδα, Αριστερή Κίνηση Περιστερίου, Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα, Ανταρσία στο Δήμο Πύργου, Εκτός των τειχών – Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Αμαρουσίου, Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Ν. Ιωνία, Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου, Μαχόμενη Αριστερή Δύναμη Ανατροπής Δάφνης Υμηττού, Μια Πόλη Ανάποδα – Αριστερή Παρέμβαση στους δρόμους της Νέας Σμύρνης, Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια, Ρήγμα στα Δυτικά – Αιγάλεω.
Σχεδιασμένη αστυνομική επίθεση και συλλήψεις σε αγωνιστές φοιτητές στη Θεσσαλονίκη
Ενας προς έναν, 16 μαλάκες», «μην κοιτάτε τι γίνεται γύρω σας, κάτω το κεφάλι», «πάμε για άφτερ». «Πάμε στο μέγαρο για κολονοσκόπηση». Αυτές ήταν μόνο μερικές από τις φράσεις που ξεστόμισαν όργανα της ασφάλειας κατά τη διάρκεια σύλληψης των 16 φοιτητών μέσα στους χώρους του πανεπιστημιακού ασύλου, το Σάββατο 17 Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη. Και όμως όλα είχαν ξεκινήσει τόσο καλά, μερικές ώρες πριν. Χιλιάδες κόσμου, ίσως περισσότεροι από κάθε άλλη φορά είχαν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο για να τιμήσουν την επέτειο της εξέγερσης του 1973.
Η πορεία των φοιτητικών συλλόγων ξεκίνησε λίγο μετά τις έξι, με χιλιάδες κόσμου να ενώνουν τις φωνές τους για ψωμί παιδεία και ελευθερία. Ανάμεσα στα μπλοκ των διαδηλωτών και αυτό των εργολαβικών υπαλλήλων του ΑΠΘ που βρίσκονται στην ένατη εβδομάδα απεργίας. Η πορεία, αφού πραγματοποίησε μία διαδρομή στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με πολύ δυναμικό παλμό, κατέληξε στο Αμερικανικό Προξενείο όπου οι φοιτητικοί σύλλογοι έκαψαν την σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φώναξαν συνθήματα ενάντια στη σύγχρονη χούντα της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού.
Στη συνέχεια, η διαδήλωση με πρώτο το πανό αυτό του Συντονιστικού γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων, προχώρησε προς το πανεπιστήμιο και κατέληξε στο κτίριο Διοίκησης το οποίο παραμένει κατειλημμένο εδώ και περίπου δύο μήνες από το σωματείο των εργολαβικών υπαλλήλων. Απόφαση των φοιτητικών συλλόγων ήταν η κατάληξη των φοιτητικών μπλοκ εντός του Πολυτεχνείου και η προάσπιση του ασύλου απέναντι στις δυνάμεις καταστολής.
Πενήντα περίπου λεπτά μετά την κατάλήξη της πορείας στο άσυλο, ολιγομελής ομάδα ανθρώπων, επιτέθηκε στις εγκαταστάσεις της ΔΕΘ και πιθανότατα στις δυνάμεις της αστυνομίας που βρίσκονταν εντός της. Έτσι η κυβέρνηση άδραξε κατευθείαν την ευκαιρία και μέσα σε μερικές στιγμές, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο γέμισε 5-6 διμοιρίες που εισέβαλαν από τρεις διαφορετικές μεριές. Η πρόφαση της Ελληνικής Αστυνομίας ήταν ότι εισέβαλε για να πιάσει τους ανθρώπους που προκαλούσαν ζημιές στον εκθεσιακό χώρο, αλλά αντίθετα πέταξαν δακρυγόνα μέσα στο φοιτητικό μπλοκ που περιφρουρούσε τον δρόμο προς την Πρυτανεία. Στη συνέχεια, μόλις το φοιτητικό μπλοκ μετακινήθηκε από τη θέση του για να αποφύγει την ασφυξία από τα χημικά αέρια, η αστυνομία, επιτέθηκε και εγκλώβισε 16 φοιτητές στην είσοδο της Πρυτανείας, όπου και τους συνέλαβε μετά και το απαραίτητο «ξέσπασμα» πάνω στα σώματά τους.
Κατά τη διάρκεια των γεγονότων, τοπικά τηλεοπτικά κανάλια, αφού φρόντισαν να δυσφημίσουν τον αγώνα των εργολαβικών υπαλλήλων, φιλοξένησαν δηλώσεις του πρύτανη που δήλωσε ότι την πλήρη ευθύνη για την άρση ασύλου την έχουν οι απεργοί εργολαβικοί, καθώς τα τελευταία χρόνια που οι Πρυτανικές Αρχές πραγματοποιούσαν πολιτισμικές εκδηλώσεις, το άσυλο παρέμενε ανέπαφο, κάτι που φέτος λόγω της κατάληψης στάθηκε αδύνατο να συμβεί. Βέβαια αυτή η δήλωση αποσιωπά ότι πέρυσι και ενώ διεξάγονταν αυτές οι πολιτισμικές εκδηλώσεις, πρώτη φορά η αστυνομία μπήκε στο άσυλο με αυτόν τον τρόπο και μάλιστα προσήγαγε μέλη των φοιτητικών συλλόγων.
Πέραν τούτων, όπως δείχνουν και σχετικά βίντεο, οι δυνάμεις των ΜΑΤ καθήλωσαν την περιφρούρηση των φοιτητικών συλλόγων και χτυπούσαν τα μέλη της, ενώ στη συνέχεια τα οδήγησαν σαν αιχμάλωτους πολέμου, μέσα στον εκθεσιακό χώρο της ΔΕΘ όπου και τους επιβίβασαν στις κλούβες. Στη συνέχεια τους κατηύθυναν στο αστυνομικό μέγαρο, για να τους αποδοθούν κατηγορίες. Βέβαια αξιοσημείωτο είναι ότι τρεις από τους δεκαέξι φοιτητές έφτασαν μετά από αρκετή ώρα στην αστυνομική διεύθυνση καθώς βρίσκονταν σε νοσοκομείο (που δεν ανέφεραν οι αρχές) για να τους παρασχεθεί ιατρική φροντίδα για τα τραύματα που υπέστησαν από την επιχείρηση των ΜΑΤ. Στο ΑΠΘ, οι εναπομείναντες φοιτητές, αφού έσβησαν τις φωτιές εντός του πανεπιστημιακού χώρου και εξασφάλισαν ότι δεν θα συνεχιστούν επεισόδια που θα μπορούσαν να ξαναπροκαλέσουν τις δυνάμεις καταστολής, αποχώρησαν από τον χώρο του ΑΠΘ και προχώρησαν στην Καμάρα και εν συνεχεία σε πορεία στην Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, όπου και βρίσκονταν οι προσαχθέντες.
Στο ίδιο μέρος έσπευσαν αμέσως δεκάδες ακόμα άτομα για να δείξουν την αλληλεγγύη τους, μεταξύ των οποίων και εργολαβικοί υπάλληλοι που ως απεργοί και μέλη της περιφρούρησης της κατάληψης Πρυτανείας ήταν παρόντες στα γεγονότα. Εκεί και ενώ η αστυνομία δεν άφηνε τους προσαχθέντες να ικανοποιήσουν βασικές τους ανάγκες (όπως το να φάνε), μετά από αρκετές ώρες οι προσαγωγές μετατράπηκαν όλες σε συλλήψεις. Στους κατηγορούμενους αποδόθηκαν κατηγορίες (πλημμελήματα) και λίγο πριν το μεσημέρι της επομένης αφέθηκαν ελεύθεροι, με τη δίκη να ορίζεται στις 19 Δεκεμβρίου.
Ένας εκ των συλληφθέντων, ο Γιώργος Κουβακάς, δήλωσε στο Πριν: «Τριανταεννιά χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και ενώ ο κόσμος της εργασίας δείχνει να ασφυκτιά και να αντιστέκεται όλο και περισσότερο στα νέα μέτρα, η κυβέρνηση επέλεξε να παραβιάσει το πανεπιστημιακό άσυλο και στην συνέχεια να χτυπήσει και να συλλάβει αγωνιστές εντός του Πανεπιστημίου. Όσο και να προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον εργαζόμενο λαό, θα πάρουν την απάντηση που τους αρμόζει».
