▸Σε γραμμή Μελόνι κινείται πλέον και επισήμως η Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά το μεταναστευτικό και την πολιτική ασύλου. Στο παρά πέντε της χθεσινής συνόδου κορυφής, οι «27» αποφάσισαν (με βάση το σύστημα της ενισχυμένης πλειοψηφίας, που απαιτεί τις ψήφους του 55% των κρατών-μελών, οι οποίες ταυτόχρονα να αντιπροσωπεύουν το 65% του πληθυσμού της Ένωσης) να εγκρίνουν ένα νέο Σύμφωνο, το οποίο έχει τρεις βασικούς στόχους: Πρώτον, να ενισχυθούν τα εξωτερικά τείχη στην Ευρώπη-φρούριο, έτσι ώστε οι κολασμένοι του Τρίτου Κόσμου να μην φτάνουν στο έδαφός της. Δεύτερον, να συναφθούν και με άλλες χώρες απάνθρωπες συμφωνίες, όπως αυτές που έχουν υπογραφεί με την Τουρκία και την Τυνησία. Και τρίτον, να υιοθετηθεί ένα καθεστώς με βάση το οποίο οι περισσότερες αιτήσεις για άσυλο θα απορρίπτονται με διαδικασίες εξπρές, έτσι ώστε να ακολουθούν οι απελάσεις.
Όσον αφορά στις μετεγκαταστάσεις σε άλλες χώρες από εκείνες της πρώτης υποδοχής (κυρίως, δηλαδή, Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα) ουσιαστικά είναι ένα μέτρο που παραμένει «εθελοντικό» και αποκτά υποχρεωτικά χαρακτηριστικά μόνο σε περιόδους κρίσης (όπως το 2015-16). Κάτι που σημαίνει, πρακτικά, ότι πρόκειται για ένα μέτρο «για το θεαθήναι», που θα επιτρέπει μάλιστα στις χώρες του Βορρά να κάνουν επιλογή εκείνων που θέλουν να υποδεχτούν και να εκμεταλλευτούν ως εργάτες.
Πρέπει να σημειωθεί, τέλος, ότι οι ενστάσεις της Γερμανίας –που τελικώς κάμφθηκαν– δεν είχαν να κάνουν με τον ανθρωπισμό της, αλλά με το χοντρό «παιχνίδι» που παίζει με τις ΜΚΟ, σε διάφορα μέρη του πλανήτη.