▸ Παρουσιάστηκε η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη συσπείρωση της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς
Μέσα στο κατακαλόκαιρο πραγματοποιήθηκε η πολιτική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την Παρασκευή 15 Ιουλίου, στο θέατρο της Πλατείας Πρωτομαγιάς στο Πεδίο Άρεως. Αντικείμενο ήταν η παρουσίαση της πολιτικής πρότασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τους αγωνιστές/στριες και τις δυνάμεις της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής αριστεράς, όπως διαμορφώθηκε από το πρόσφατο Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο.
«Στις δύσκολες μέρες που έρχονται στον αγώνα ενάντια στους πολέμους του κεφαλαίου και τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων, την κρίση του καπιταλισμού, δύο γραμμές συγκρούονται στην αριστερά! Είτε γραμμή πλήρους ανεξαρτησίας από την αστική πολιτική, από τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς και τους ιμπεριαλιστικούς πόλους, πρόγραμμα ρήξης με τις βασικές επιλογές του συστήματος, αγώνας για να “πληρώσει το κεφάλαιο για την κρίση του”, προοπτική ανατροπής. Είτε γραμμή συμβιβασμού με τις κεντρικές επιδιώξεις του συστήματος, συμπόρευση με κάποιον από τους ιμπεριαλιστικούς πόλους, υποχώρηση απέναντι στις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης (κάποτε στο όνομα του “αντιιμπεριαλισμού”), άρνηση πολιτικών στόχων που θίγουν στρατηγικά το κεφάλαιο, απόσυρση στις άμεσες διεκδικήσεις (κάποιες φορές στο όνομα της προτεραιότητας του κοινωνικού)», υπογράμμισε στην εισηγητική παρέμβασή του ο Αντώνης Δραγανίγος, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ο ίδιος συνέχισε τονίζοντας: Κάθε πολιτική σε αυτή την κατεύθυνση ή σε συμβιβασμό μαζί της είναι καταδικασμένη να ηττηθεί. Θα ενσωματωθεί πολύ γρήγορα στις κυρίαρχες δυνάμεις ή ακόμα και στο κυοφορούμενο ρεύμα «εθνικής συστράτευσης» απέναντι στον «κοινό κίνδυνο». Στον βαθμό που κάποιος επιχειρεί έναν «συμβιβασμό» ανάμεσα σε αντίθετες πολιτικές, που θέλει να πατάει σε δύο βάρκες, χτίζει στην άμμο, στα σαθρά θεμέλια της «ενότητας» χωρίς αρχές. Το δίλημμα της περιόδου δεν είναι «σεχταρισμός-αντισεχταρισμός». Η επιλογή είναι ανάμεσα σε μια γραμμή ανατροπής, αντικαπιταλιστικού αγώνα ή σε μια γραμμή συμβιβασμού με την αστική τάξη και το πολιτικό της σύστημα.
Ο Α. Δραγανίγος αναφέρθηκε και στην περίοδο ίδρυσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το 2009. «Και τότε η αντικαπιταλιστική αριστερά βρέθηκε σε ένα αντίστοιχο σταυροδρόμι. Με μια παγκόσμια οικονομική κρίση να πέφτει σαν μετεωρίτης στα κεφάλια των εργαζόμενων, στην αφετηρία ενός μεγάλου κύματος αγώνων και συγκλονιστικών πολιτικών αλλαγών έπρεπε να διαλέξουμε τον αντινεοφιλελεύθερο ή τον αντικαπιταλιστικό δρόμο. Ο πρώτος δρόμος φαινόταν μια πλατιά λεωφόρος, πίεζε αφόρητα στην κατεύθυνση της “μέγιστης ενότητας”. Είδαμε που οδήγησε. Από την άλλη ο αντικαπιταλιστικός δρόμος. Στριφνός, δύσκολος, “σεχταριστικός”. Πρoέβαλε την ανάγκη βαθύτερων αλλαγών, πάλεψε για ένα πρόγραμμα ρήξης με τις βασικές επιλογές του συστήματος.
Αν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δημιουργήθηκε και στάθηκε, αυτό έγινε γιατί έδωσε εκείνη τη δύσκολη πολιτική μάχη. Γιατί πρoέβαλε το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που έγινε σημαία και “ταυτότητα” για χιλιάδες αγωνιστές, γιατί ενώθηκαν οι δυνάμεις που ήταν αποφασισμένες να το στηρίξουν και χωρίστηκαν από τις δυνάμεις που ακολούθησαν τον άλλο δρόμο, γιατί συνδέθηκαν με τμήματα της μαχόμενης κοινωνικής πρωτοπορίας μέσα στις μεγάλες μάχες που ακολούθησαν και απέκτησε μια σημαντική κοινωνική αναφορά», σημείωσε το μέλος της ΚΣΕ. Οι στρατηγικές αδυναμίες και τα όρια (κοινωνικά και πολιτικά) του αντικαπιταλιστικού μπλοκ επέδρασαν όμως καθοριστικά στην αδυναμία του απέναντι στο ανερχόμενο αντινεοφιλελεύθερο ρεύμα. Το ζητούμενο είναι στη νέα φάση να ξεπεραστούν αυτά τα όρια.
Στις δυνατότητες της περιόδου και στην ανάγκη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με βάση το αντικαπιταλιστικό της πρόγραμμα, να επιδράσει σε ευρύτερες δυνάμεις των εργαζομένων και της Αριστεράς στάθηκε ιδιαίτερα ο Γιάννης Σηφακάκης, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η Αντωνία Βαφειάδου, επίσης μέλος της ΚΣΕ, ανέδειξε τη σημερινή κατάσταση με την επίθεση του κεφαλαίου και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, υπογραμμίζοντας την ανάγκη ανασυγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην κατεύθυνση του αντικαπιταλιστικού πόλου. Ο Ηλίας Λοΐζος, μέλος του ΠΣΟ, σημείωσε την πρωτοπόρα συνεισφορά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην απειθαρχία στα κυβερνητικά λοκντάουν και τους αντιδημοκρατικούς αντεργατικούς νόμους, μιλώντας για ανασυγκρότησή της σε διαχωρισμό από τον ρεφορμισμό. Στη συζήτηση παρενέβησαν επίσης οι Πάνος Παπανικολάου, Πέτρος Κωνσταντίνου και Μιχάλης Παπαμακάριος.
Ντίνα Χαριτάτου
Ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συσπείρωση της μαχόμενης και αντικαπιταλιστικής αριστεράς