Γεράσιμος Λιβιτσάνος
▸ Πώς η ηγεσία έφτιαξε στα μέτρα της την εσωκομματική γεωγραφία
Ενα πολύ σημαντικό βήμα για τη «θωράκιση» της προεδρικής αρχής στον ΣΥΡΙΖΑ έγινε την προηγούμενη Κυριακή. Ο Αλέξης Τσίπρας με αποτελεσματικές κινήσεις φαίνεται πως δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε να «λύσει τα χέρια του» ξανα-μοιράζοντας αναλόγως την εσωκομματική τράπουλα μετά τις πρόσφατες εκλογές από τη βάση. Στην «παρθενική» συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, ο Αλέξης Τσίπρας «έκοψε και έραψε» τους συσχετισμούς, τόσο στην Πολιτική Γραμματεία όσο και στο Εκτελεστικό Γραφείο που εκλέχθηκε. Μεριμνώντας, ώστε καμία από τις τάσεις να μην έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, παρά τους συσχετισμούς που καταγράφηκαν στις εκλογές της 15ης Μάη για την ανάδειξη της ΚΕ. Δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις, ώστε το σύνολο των τάσεων να έχει κίνητρα για να συμμετάσχει ενεργά στην άτυπη προεκλογική περίοδο. Είτε οι εκλογές γίνουν το Φθινόπωρο είτε την ερχόμενη Άνοιξη.
Η καθοριστική κίνηση γι’ αυτό ήταν η πρόταση για να γίνει γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ η Ράνια Σβίγκου. Ένα πρόσωπο που συμπορεύεται με την τάση της Ομπρέλας, δίχως όμως να ανήκει στον σκληρό πυρήνα της. Πρόκειται, επίσης, για ένα πρόσωπο που δεν έχει δείξει τάσεις να δημιουργήσει αντιπαραθετικές σχέσεις με τον πρόεδρο του κόμματος, όπως, π.χ., ο Πάνος Σκουρλέτης. Ταυτόχρονα, στη θέση του αναπληρωτή γραμματέα εκλέχθηκε ο Γιώργος Βασιλειάδης, που στο παρελθόν έχει θητεύσει σε δύσκολες και «ειδικών χειρισμών» θέσεις, όπως η γραμματεία αντιμετώπισης της διαφθοράς ή ο χώρος του ποδοσφαίρου.
Η εκλογή της Ράνιας Σβίγκου στην κομβική αυτή θέση φέρνει τη συγκεκριμένη τάση να σχετίζεται με τον γραμματέα. Την ίδια στιγμή, όμως, που η «προεδρική» «Κίνηση Μελών» έχει την πλειοψηφία, με περίπου 120 μέλη στην 300μελή Κεντρική Επιτροπή. Έτσι, όλες οι τάσεις έχουν ισορροπημένη σχετικά εκπροσώπηση. Ανάλογες ισορροπίες υπάρχουν και στο Εκτελεστικό Γραφείο, όπου, εκτός από τους δύο γραμματείς, βρίσκονται ο Νάσος Ηλιόπουλος και η Έφη Αχτσιόγλου, που δεν συντάσσονται με κάποια τάση, μαζί με την Όλγα Γεροβασίλη και τη Ρένα Δούρου της «Κίνησης Μελών».
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε παράλληλα να «κοντύνει» πρόσωπα που επιφύλασσαν για τον εαυτό τους ειδικούς ρόλους και ακολουθούσαν προσωπικές στρατηγικές, όπως ο Παύλος Πολάκης που δεν εκλέχθηκε σε κανένα όργανο. Όπως, επίσης, και να «παροπλίσει» ένα μεγάλο μέρος της «παλιάς φρουράς», αφού οι Ν. Βούτσης, Γ. Δραγασάκης, Δ. Βίτσας και άλλοι ανακοινώθηκε ότι δεν επιθυμούσαν να συμμετέχουν στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Εξαίρεση ο Νίκος Φίλης, που παρά το γεγονός ότι δεν προτάθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα για την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, κατάφερε τελικά ως πρόσθετη υποψηφιότητα να εκλεγεί, μαζί με τον Πάνο Λάμπρου, από τα 70 περίπου μέλη που φέρεται να έχει η τάση της Ομπρέλας στην Κεντρική Επιτροπή.
Όσον αφορά τους λεγόμενους «πασοκογενείς», και αυτοί είχαν έντονη εκπροσώπηση στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδίως, μάλιστα, η τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, όπως και ο Γιάννης Ραγκούσης, που εκλέχθηκαν ανάμεσα στους πρώτους στην Πολιτική Γραμματεία. Οι προερχόμενοι από τον χώρο αυτό ανέδειξαν τα περισσότερα προβεβλημένα στελέχη τους (π.χ. Νίκος Μπίστης), με μόνη εξαίρεση τον Στέφανο Τζουμάκα, παρότι προτάθηκε για την Πολιτική Γραμματεία από τον Α. Τσίπρα.