Γιώργος Μιχαηλίδης
Ενα φάντασμα πλανάται πάνω από τις ευρωπαϊκές πόλεις, το φάντασμα της κατοικίας. Καθώς η εύρεση μίας αξιοπρεπούς και οικονομικά προσιτής στέγης γίνεται μια ολοένα και δυσκολότερη υπόθεση για τους κατοίκους ειδικά των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων, το στεγαστικό καθίσταται ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα πολιτικής αντιπαράθεσης.
Δημοψήφισμα στο Βερολίνο, που διεξήχθη την ημέρα των γερμανικών βουλευτικών εκλογών, επικύρωσε με περίπου 57% την κυρίαρχη βούληση των κατοίκων της πόλης για την απαλλοτρίωση από το τοπικό κράτος πολλών χιλιάδων διαμερισμάτων, τα οποία ανήκουν σε ιδιωτική μεσιτική εταιρεία. Αιτία είναι το γεγονός ότι η «αγορά κατοικίας» στο Βερολίνο έχει πρακτικά συγκεντρωθεί στα χέρια αυτής της εταιρείας η οποία, έχοντας εξαγοράσει όλες τις μικρότερες, μπορεί να ασκεί τρομακτικό έλεγχο στις τιμές των ενοικίων.
Οι κάτοικοι του Βερολίνου οργανώθηκαν σε επιτροπές γειτονιάς και πολυκατοικιών, συγκέντρωσαν εκατοντάδες χιλιάδες υπογραφές και, με βάση την τοπική νομοθεσία, πέτυχαν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Η προσέλευση στις κάλπες και το τελικό αποτέλεσμα επικύρωσαν την έκταση του προβλήματος, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι –όπως υπολογίζεται– ίσως το ένα τρίτο των πραγματικών κατοίκων δεν είχαν δικαίωμα ψήφου, αφού δεν πληρούσαν τα κριτήρια «μονιμότητας» και «εντοπιότητας».
Την ίδια στιγμή, λίγο πιο νότια, στο Γκρατς, το ΚΚ Αυστρίας κατάφερνε να κερδίσει τις δημοτικές εκλογές στην πόλη, έχοντας ως προμετωπίδα του τη στεγαστική πολιτική. Ο επί 16 χρόνια προηγούμενος δήμαρχος, αντιθέτως, είχε επικεντρωθεί κατά την προεκλογική του εκστρατεία στα φανταχτερά έργα. Ούτε η κινδυνολογία του καγκελάριου της Αυστρίας κατάφερε να εμποδίσει την επικράτηση του ΚΚ — και μάλιστα, της πιο «αριστερής» τάσης του.
Στη γειτονική Τουρκία την προηγούμενη εβδομάδα η κυβέρνηση αναγκάστηκε να επιστρατεύσει την αστυνομία για να διαλύσει τις αυτοσχέδιες κατασκηνώσεις που είχαν στήσει φοιτητές σε Κωνσταντινούπολη και Σμύρνη για να διαμαρτυρηθούν για τη στεγαστική πολιτική των πανεπιστημίων και τα πολύ υψηλά ενοίκια. Ακόμα και στην άλλη άκρη της υφηλίου, στην Αυστραλία, οργανώσεις πρόνοιας προκάλεσαν πολιτική συζήτηση γύρω από την κρίση στέγης, καθώς η τελευταία θεωρείται ότι ευθύνεται και για την αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας, αφού περιορίζει τις δυνατότητες φυγής από κακοποιητικά περιβάλλοντα.
Ίσως, σε αντίθεση με τα όσα υποστήριζε η αντικομμουνιστική προπαγάνδα του 20ου αιώνα, να έφτασε η ώρα να έρθουν οι κομμουνιστές για να… βάλουν τον κόσμο σε σπίτια.
Εργατική νίκη γιατί «η Φλωρεντία εξεγείρεται και δεν δαμάζεται!» (φωτογραφίες)