Αντώνης Δραγανίγος
▸ Στις 11/6, στις 7 μ.μ., στην πλατεία Αυδή, ανοίγει η συζήτηση σε μια εποχή που τα παλιά διλήμματα χάνουν τη δυναμική τους
Με την ανοιχτή εκδήλωση στις 11 Ιούνη, στις 7 μ.μ. στην πλατεία Αυδή, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εγκαινιάζει μια περίοδο πολιτικής παρέμβασης στην πορεία προς την 6η Συνδιάσκεψή της στα τέλη Οκτώβρη. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παρουσιάσει τις θέσεις και την πολιτική της για την «εργατική αντεπίθεση και την αντικαπιταλιστική απάντηση» σε μια περίοδο, που μαζί με τους κινδύνους και τις μεγάλες δυσκολίες για τον λαό πολλαπλασιάζονται οι αναζητήσεις, οι προβληματισμοί και η ανάγκη πολιτικών απαντήσεων. Η εμπειρία των τελευταίων 10-15 χρόνων, η συνείδηση ότι απέναντί μας έχουμε μια νέα παγκόσμια κατάσταση που απαιτεί πολύ βαθύτερες προγραμματικές απαντήσεις -ακόμα και από το 2008-2010- και πολύ ανώτερη συγκρότηση «κομματική» και «μετωπική», κατασταλάζει σαν ανάγκη σε ένα ευρύτερο κομμάτι της μαχόμενης λαϊκής πρωτοπορίας.
Το αστικό πολιτικό σύστημα, με κορμό την κυβέρνηση της ΝΔ, απαντά με την αντιδραστική του ανασυγκρότηση. Το «κόμμα» του πολέμου, της βάρβαρης λιτότητας, των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στοχεύει στη συντριβή των αντιφατικών, μαχητικών, δυνάμει αντικαπιταλιστικών τάσεων, που ξεπηδούν στην κοινωνία, εντείνοντας και εμβαθύνοντας το «δεν υπάρχει εναλλακτική», με στόχο να σπάσει τη ραχοκοκαλιά του κινήματος. Ταυτόχρονα επιδιώκει να ανασυγκροτήσει τις εφεδρείες του. Και τις ακροδεξιές και τις «σοσιαλδημοκρατικές» (βλ. αγωνιώδης προσπάθεια στήριξης του Τσίπρα, ενίσχυση του «δημοκρατικού πόλου»). Σκοντάφτουν όμως στη γενικευμένη ανυποληψία της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης», λόγω αποδοχής όλων των κεντρικών θέσεων της ΝΔ και του συστήματος.
Η ρευστότητα και οι αναζητήσεις δεν διαρκούν για πάντα. Η ανασυγκρότηση του εργατικού-λαϊκού κινήματος και της αριστεράς της ανατροπής, η συγκέντρωση δυνάμεων για απόσπαση κατακτήσεων, για ρήγματα και ανατροπή της επίθεσης είναι το άμεσο καθοριστικό ζήτημα της περιόδου. Γι’ αυτό απαιτείται πλατιά συσπείρωση δυνάμεων στο κάθε μέτωπο και στο κάθε ζήτημα, λαϊκός ξεσηκωμός για «ψωμί, δουλειά, ελευθερία, ειρήνη, διεθνή αλληλεγγύη των εργατών και των λαών», αγώνες και πρωτοβουλίες ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, ενάντια στον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων.
Οι αγώνες των εργαζόμενων για να έχουν προοπτική πρέπει να εξοπλιστούν με πολιτικούς στόχους, που να έρχονται σε σύγκρουση με τις κεντρικές επιλογές κυβέρνησης και κεφαλαίου, με ένα αντικαπιταλιστικό πλαίσιο στόχων πάλης.
Ο αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης και της συναίνεσης, η τιμωρία όλων των ενόχων για τα Τέμπη. Η ριζική βελτίωση της θέσης της εργατικής τάξης και του λαού ενάντια στην λογική του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας. Η πάλη για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών με απειθαρχία στα προγράμματα σταθερότητας και την απελευθέρωση των αγορών της ΕΕ, για ρήξη κι αποδέσμευση από την ΕΕ. Η μάχη ενάντια στη γενοκτονία στη Γάζα, με απεμπλοκή της Ελλάδας από τους πολέμους, διώξιμο των βάσεων, ανατροπή των εξοπλιστικών προγραμμάτων κι έξοδο από το ΝΑΤΟ. Η υπεράσπιση του περιβάλλοντος απέναντι στην εκμεταλλευτική μανία του κεφαλαίου, είναι ορισμένοι βασικοί στόχοι αυτού του προγράμματος.
Στη νέα περίοδο τα «παλιά» διλήμματα χάνουν τη δύναμή τους. Ο εκβιασμός της «δημοκρατικής κυβέρνησης» φαντάζει καρικατούρα, μακρινός αντίλαλος της πρότασης της «αριστερής διακυβέρνησης» του 2015. Η «σταθερότητα», που προσφέρει το ΚΚΕ, μέχρι να «περάσει η μπόρα» γίνεται στασιμότητα, αποφυγή της πολιτικής μάχης για στόχους ανατροπής, πόλεμος σε ότι είναι στα αριστερά του. Οι σημαντικές επιτυχίες σε σειρά χώρων (πρόσφατα στην Υγεία) έκαναν σκόνη το ψευτοδίλημμα «πλατιά ενότητα» ή «συνεπή αριστερή γραμμή», που καταντάει γελοίος ιδεολογισμός σε μια εποχή κρίσης, που η «σοσιαλδημοκρατία» και η «κεντροαριστερά» φεύγουν απ’ το προσκήνιο παραχωρώντας τη θέση τους στον επελαύνοντα ακροδεξιό λαϊκισμό ακριβώς γιατί μυρίζουν μούχλα και συμβιβασμό!
Ωριμάζει η ανάγκη για βήματα προς ένα πλατύ μέτωπο-πόλο των δυνάμεων της ανατρεπτικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς, με αποφασιστική συμβολή των πιο συνειδητών δυνάμεων της ταξικής πάλης και του κομμουνιστικού ρεύματος, με ανεξαρτησία από διαχειριστικές/ρεφορμιστικές εναλλακτικές και με προοπτική άλλης εργατικής εξουσίας.
Ήρθε η ώρα για άμεσα βήματα στην ανασυγκρότηση της «αριστεράς της ανατροπής», την πολιτική συσπείρωση δυνάμεων και αγωνιστών πάνω στο ώριμο αντικαπιταλιστικό πλαίσιο στόχων, το άνοιγμα του διαλόγου, την προώθηση της κοινής δράσης. Σε αυτή την μάχη θα συμβάλλει αποφασιστικά αλλά και θα κριθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στο φύλλο 7- 8 Ιουνίου
