Γιώργος. Μουρμούρης
Παρουσιάζουν ως φάρμακο την αιτία των προβλημάτων του ΟΣΕ, δηλαδή το κέρδος
Τον προσεχή Ιούλιο η Νέα Δημοκρατία συμπληρώνει έξι χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας. Ωστόσο, αν κανείς άκουγε τις δηλώσεις των Μητσοτάκη – Κυρανάκη για την παρουσίαση του «νέου ΟΣΕ», την προηγούμενη Δευτέρα, θα νόμιζε πως η παρούσα κυβέρνηση έχει – δεν έχει δυο μήνες από όταν ανέλαβε καθήκοντα.
Με διαπιστώσεις που έκαναν τον πρωθυπουργό και τον αρμόδιο υπουργό να μοιάζουν σαν να… προσγειώθηκαν ξαφνικά στην Ελλάδα των διαλυμένων δημόσιων οργανισμών προς όφελος των ιδιωτών, αλλά και με πεισματική επιμονή στην επιχειρηματικοποίηση – ιδιωτικοποίηση των άλλοτε φορέων «κοινής ωφελείας», η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να επιχειρήσει για μια ακόμα φορά να λύσει τα προβλήματα (και) στον σιδηρόδρομο με κινητήριο δύναμη την αιτία που τα γεννά: Το κέρδος.
Η κυβέρνηση συμπυκνώνει τα σχέδιά της για τον ΟΣΕ στην εφαρμογή του λεγόμενου «μοντέλου ΔΕΗ» – δηλαδή στην περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση, μεταξύ άλλων και με την προσέλκυση στελεχών από τον ιδιωτικό τομέα, η οποία υποτίθεται πως αυτομάτως θα λύσει τα προβλήματα του Οργανισμού. Ακόμα και χωρίς να αναλύσουμε, για την οικονομία της συζήτησης, τι πραγματικά σημαίνει «μοντέλο ΔΕΗ», πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι στο πλαίσιο της πολυδιάσπασης και ιδιωτικοποίησης των οργανισμών που διαχειρίζονται κοινωνικά αγαθά, το αντίστοιχο του ΟΣΕ δεν είναι η ΔΕΗ, αλλά ο… ΔΕΔΔΗΕ. Και αυτό γιατί η ΔΕΗ, όπως και η Hellenic Train αντίστοιχα, εκμεταλλεύονται το περιζήτητο εμπόρευμα (το ρεύμα ή τις σιδηροδρομικές μεταφορές), ενώ ο ΔΕΔΔΗΕ και ο ΟΣΕ επωμίζονται τον άχαρο και δαπανηρό ρόλο της υποστήριξης της κερδοφορίας των πρώτων με την διάθεση και συντήρηση των δικτύων τους. Από αυτή την άποψη, ο ΟΣΕ δεν θα μπορέσει ποτέ να μετατραπεί σε μια επιχείρηση που λειτουργεί επιτυχημένα αποκλειστικά και μόνο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Το πιο σημαντικό ωστόσο, είναι ότι η αιτία που οδήγησαν στην απαξίωση του σιδηροδρόμου και στο δυστύχημα – έγκλημα των Τεμπών, δηλαδή το κυνήγι του κέρδους είτε από τη Hellenic Train είτε από τους κατασκευαστικούς ομίλους που απομυζούσαν τον ΟΣΕ μέσω της θυγατρικής ΕΡΓΟΣΕ, προβάλλεται ως λύση – το αίτιο δηλαδή επιβάλλεται ως «φάρμακο». Και δεδομένου ότι «τρέλα είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και κάθε φορά να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα», η προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων της ιδιωτικοποίησης μέσω της… περαιτέρω ιδιωτικοποίησης, μόνο κινδύνους επιφυλάσσει για τους εργαζόμενους και τους επιβάτες των τρένων.
Κατά τα άλλα, τα μέτρα που ανακοίνωσαν οι Μητσοτάκης – Κυρανάκης περιλαμβάνουν την εγκατάσταση συστημάτων γεωεντοπισμού στις αμαξοστοιχίες – για το οποίο εκφράζονται επιφυλάξεις ως προς το αν θα δείχνει επί ποιας σιδηροτροχιάς κινείται ο συρμός καθώς και για το αν θα λειτουργεί σε περιοχές χωρίς δίκτυο κινητής, την επαναφορά του προϊστάμενου αμαξοστοιχίας που Hellenic Train και οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ κατήργησαν το 2019 καθώς και την επανασύσταση του δευτεροβάθμιου κέντρου ελέγχου, που επίσης διέλυσε η Hellenic Train. Όσον αφορά διάφορες μεγαλοστομίες για το ποιον των εργαζομένων του ΟΣΕ, καλύτερα θα ήταν στην κυβέρνηση να θυμηθούν ποιοι άλλαζαν τη νομοθεσία κατά το δοκούν για να διορίζουν «δικά τους παιδιά», την ώρα που εγκατέλειπαν τον Οργανισμό να παραπαίει από την υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση.
Παράλληλα με τα «μπαλώματα» στη λειτουργία των σιδηροδρόμων, η κυβέρνηση εξετάζει την τελευταία εβδομάδα τον τρόπο με τον οποίον θα χειριστεί τη δικογραφία για τον Κώστα Καραμανλή που έφτασε προ ημερών στη Βουλή, φέρνοντας ξανά τα Τέμπη στην καρδιά της πολιτικής ατζέντας. Όπως όλα δείχνουν, στόχος της ΝΔ είναι να ξεμπερδέψει γρήγορα με την υπόθεση κατά το πρότυπο της δικογραφίας για τον Χρήστο Τριαντόπουλο. Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, έδωσε το παρών και απαθανατίστηκε στην τελετή υπογραφής της σύμβασης αποκατάστασης της σιδηροδρομικής γραμμής Λάρισσα – Βόλος, η οποία έλαβε χώρα μόλις… 19 μήνες μετά την καταστροφή της από τον κυκλώνα Ντάνιελ.
Ενόσω συμβαίνουν όλα αυτά, η κατάσταση στον σιδηρόδρομο παραμένει τραγική. Το μεσημέρι της Τετάρτης αμαξοστοιχία τύπου ETR-470 (το σαπάκι… «βέλος») που εκτελούσε το δρομολόγιο IC53 Θεσσαλονίκη – Αθήνα ακινητοποιήθηκε λίγο μετά τη γέφυρα της Εκκάρας, κοντά στον Δομοκό, με τους 190 επιβάτες να μεταφ