Κομμουνιστική Απελευθέρωση: Η Αντιφασιστική Νίκη συνεχίζει να λάμπει και να ενοχλεί

Ανακοίνωση της οργάνωσης Κομμουνιστική Απελευθέρωση για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από την ήττα των ναζιστικών και φασιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη. 

Οχτώ δεκαετίες μετά την οριστική ήττα των ναζιστικών και φασιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη, η 9η Μάη συνεχίζει να αποτελεί μία ημέρα μνήμης, τιμής και χαράς για κάθε άνθρωπο που αγαπά την ελευθερία, ημέρα υπερηφάνειας για τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, μια δύσκολη μέρα για τους απανταχού φασίστες και μια άβολη επέτειο για τις αστικές δυνάμεις.

Στην εποχή της εξάπλωσης των πολέμων του κεφαλαίου, της αναβίωσης του εθνικισμού και του νεοφασισμού, στην εποχή της πρώτης γενοκτονίας του 21ου αιώνα στην Παλαιστίνη, στην εποχή της εκ νέου στροφής των καπιταλιστών στην πολεμική βιομηχανία και τη στρατοκρατία, η μνήμη της αντιφασιστικής νίκης που τερμάτισε τον αιματηρότερο πόλεμο της ανθρωπότητας, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν πρέπει να σβήσει!

 Όπως τότε οι αγεφύρωτες αντιθέσεις των καπιταλιστικών κρατών έσυραν την ανθρωπότητα σε μια σφαγή δίχως προηγούμενο, έτσι και σήμερα βιώνουμε την ένταση των καπιταλιστικών ανταγωνισμών στο οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό πεδίο. H λυσσώδης προσπάθεια των ΗΠΑ να διατηρήσουν την ηγεμονία απέναντι στην ανοδική πορεία της Κίνας, αξιοποιώντας το ΝΑΤΟ και την πανίσχυρη στρατιωτική τους δύναμη είναι κορυφαίος παράγοντας αστάθειας και απειλής της ειρήνης. Η απειλή μιας γενικευμένης αιματοχυσίας δεν είναι μικρή καθώς οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου διογκώνουν τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς των κρατών, μιλώντας όλο και πιο ανοιχτά τη γλώσσα του πολέμου επιχειρώντας να πείσουν τους λαούς να θυσιαστούν για τις νέες μεγάλες ιδέες τους.

Ωστόσο, ένας γενικευμένος πόλεμος δεν είναι μια απλή υπόθεση, ούτε εξαρτάται μόνο από τη θέληση των αστικών τάξεων και των πολεμοκάπηλων κυβερνήσεών τους. Τους στοιχειώνουν οι ευρωπαϊκές επαναστάσεις προς το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και αμέσως μετά, πάνω απ’ όλα η Οκτωβριανή Επανάσταση. Θυμούνται τη σοβιετική προέλαση και κατάληψη του Βερολίνου όπως και τα παρτιζάνικα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα με ισχυρή παρουσία των κομμουνιστών που ανάτρεψαν ή απείλησαν την αστική εξουσία σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες. Γνωρίζουν ότι και σήμερα οι λαοί είναι δυσαρεστημένοι και ψάχνουν διέξοδο και φοβούνται ότι το σφαγείο που ετοιμάζουν μπορεί να μετατραπεί και πάλι σε πεδίο επαναστατικών διεργασιών.  

Γι’ αυτό από τη μία πλευρά Ε.Ε. και ΗΠΑ επιμένουν να δυσφημούν, να παραποιούν και να θάβουν τη μνήμη της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης των λαών, χωρίς να διστάζουν να προωθούν τη θεωρία ταύτισης φασισμού-κομμουνισμού ενώ και τότε και τώρα ήταν και είναι ολοφάνερο ότι προτιμούν και ενθαρρύνουν τον πρώτο όταν νιώσουν απειλή από τον δεύτερο. Η άνεση με την οποία συνεργάστηκαν με ακραιφνείς νεοναζί στην Ουκρανία αλλά και η άνεση με την οποία τιμώνται επισήμως οι πεσόντες των Waffen SS σε μια σειρά χώρες της Ε.Ε είναι ενδεικτικά παραδείγματα.

Από την άλλη πλευρά, η σημερινή Ρωσία κρατά μεν τα σύμβολα, αλλά επιχειρεί να απονευρώσει και να ενσωματώσει τον αντιφασιστικό αγώνα σε ένα νέο εθνικό αφήγημα που καμία σχέση δεν έχει με αυτό που συνέβη στο παρελθόν. Δυστυχώς σε αυτή τους την προσπάθεια βρίσκουν συμμάχους σε τμήματα της κομμουνιστικής Αριστεράς που θεωρούν λανθασμένα ότι οι παλινορθωτές του καπιταλισμού και θαυμαστές των Τσάρων στη Ρωσία μπορεί να διεξάγουν σύγχρονο αντιφασιστικό αγώνα.

Ο αντιφασιστικός αγώνας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η νικηφόρα κατάληξή του άφησε βαθύ ιστορικό αποτύπωμα. Η εικόνα της ολικής συντριβής του Γ’ Ράιχ από τον Κόκκινο Στρατό και τα αντάρτικα κινήματα παραμένει χαραγμένη στο συλλογικό νου όλων. Παρά το κόστος του αγώνα, τα εκατομμύρια νεκρών σοβιετικών πολιτών και στρατιωτών, τις εκατοντάδες χιλιάδες θυσίες παρτιζάνων, η αίγλη της αντιφασιστικής λαϊκής κινητοποίησης έδωσε πρωτόγνωρη αυτοπεποίθηση στον λαϊκό παράγοντα και τεράστια ώθηση στους εργατικούς αγώνες για τις επόμενες δεκαετίες. Είναι ξεκάθαρο πως χωρίς τον αντιφασιστικό αγώνα και νίκη, οι πρωτόγνωρες κατακτήσεις της εργατικής τάξης στην Ευρώπη στο β’ μισό του 20ου αιώνα δεν θα υπήρχαν.

Σήμερα, 80 χρόνια μετά, με την πολεμική απειλή να μεγαλώνει, καλούμαστε να υπερασπίσουμε την οργανική σύνδεση της αντιφασιστικής πάλης και του αντικαπιταλιστικού αγώνα για την κομμουνιστική χειραφέτηση. Μακριά από τη συκοφάντηση ή την «κρατικοποίησή» της 9ης Μάη από τις σύγχρονες πολεμοκάπηλες καπιταλιστικές κυβερνήσεις. Σήμερα οφείλουμε να αγωνιστούμε ενάντια στη φασιστική απειλή, η οποία εμφανίζεται και πάλι στη φάση της κρίσης του συστήματος ως χρυσή εφεδρεία του, κάτω από τις σημαίες της κομμουνιστικής απελευθέρωσης, για να γραφτούν νέες λαμπρές σελίδες στην ιστορία της χειραφέτησης της εργατικής τάξης και της ανθρωπότητας.

• Λευτεριά στο Λαό – Θάνατος στο Φασισμό

• Κάτω οι πολεμοκάπηλες κυβερνήσεις και τα εξοπλιστικά προγράμματα!

• Αντίσταση απέναντι στην σύγχρονη ακροδεξιά και φασιστική απειλή!

• Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από την σφαγή στην Παλαιστίνη.

• Έξω από το ΝΑΤΟ. Πάλη για ειρήνη και συναδέλφωση των λαών.

• Πάλη ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτικό καπιταλισμό για μια νέα κομμουνιστική απάντηση.