Διονυσία Σταμούλη
Γολγοθάς η εξασφάλιση φοιτητικής στέγης σε Κέρκυρα και Κρήτη
Σε… Γολγοθά έχει μετατραπεί η διαδικασία ανεύρεσης σπιτιών για τους/τις φοιτητές/τριες και τις οικογένειές τους, με το νομικό πλαίσιο του κράτους να επιτρέπει την αισχροκέρδεια και την εκμετάλλευση της ανάγκης για στέγαση. Το πρόβλημα γίνεται εκθετικά εντονότερο στις τουριστικές περιοχές της χώρας. Εκεί, η «σκληρή» βιομηχανία του τουρισμού επιτάσσει πως πολλά από τα σπίτια που ενοικιάζονται από φοιτητές, παραχωρούνται ως Airbnb μεσούσης της χρονιάς, κατά τις τουριστικές περιόδους!
Τα προσωπικά βιώματα που μοιράζονται φοιτητές των περιοχών αυτών, μιλώντας στο Πριν, είναι αποκαλυπτικά και αποτυπώνουν τη διττή φύση της στεγαστικής κρίσης σε τμήματα της περιφέρειας: Από τη μία τα ενοίκια χτυπάνε «κόκκινο» λόγω εκτόξευσης των Airbnb, από την άλλη πολλά από τα σπίτια που απομένουν για μίσθωση, δεν είναι διαθέσιμα για μεγάλες περιόδους του έτους.
Το παράδειγμα της Κέρκυρας είναι αποκαλυπτικό. Την τελευταία πενταετία τα ενοίκια έχουν περίπου διπλασιαστεί, με αποτέλεσμα ένα σπίτι 30-45 τμ. να κοστίζει 450-600 ευρώ/μήνα (από 230-300 ευρώ το 2019). Πλάι σε αυτή την ούτως ή άλλως δυσμενή συνθήκη για τους φοιτητές του νησιού συνθήκη, όπως φαίνεται, πολλοί ιδιοκτήτες επιδιώκοντας να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους, νοικιάζουν τα διαμερίσματά τους σε φοιτητές αποκλειστικά από τον Οκτώβριο έως τον Ιούνιο, ώστε να μπορούν να τα διαθέσουν μετά σε τουρίστες στο «παράθυρο» των 90 ημερών που ορίζει ο νόμος ότι μπορούν να το κάνουν χωρίς να εκδώσουν άδεια ενοικίασης τουριστικού καταλύματος. Τι σημαίνει αυτό; Πως τον Ιούλη, μήνα που ενδέχεται η εξεταστική να «τραβήξει», αλλά και τον Σεπτέμβρη, μήνα που σίγουρα υπάρχει εξεταστική, πολλοί φοιτητές δεν δικαιούνται να έχουν σπίτι!
Εμπειρίες φοιτητ(ρι)ών αναδεικνύουν τα προβλήματα που δημιουργεί η τουριστικοποίηση περιοχών και η κρατική «ολιγωρία»
Αυτό, πέρα από το ζήτημα της στεγαστικής και φοιτητικής επισφάλειας, προκαλεί πρόβλημα ειδικά σε όσους εργάζονται για να ανταπεξέλθουν στο αυξημένο κόστος ζωής, καθώς τους αναγκάζει να χάσουν τη δουλειά τους για τρεις μήνες αφού δεν έχουν πού να μείνουν. Όπως περιγράφουν φοιτητ(ρι)ες του νησιού, κατά την τρίμηνη αυτή περίοδο και ειδικά τον Σεπτέμβρη όπου διεξάγεται εξεταστική, αναγκάζονται να αναζητούν φιλοξενία σε γνωστούς ή να πληρώνουν τη διαμονή τους σε ξενοδοχεία μέχρι να τους επιστραφούν τα κλειδιά του σπιτιού τους. Μάλιστα, παρατηρούνται και φαινόμενα, όπου οι ένοικοι πετιούνται έξω ακόμα και κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων και του Πάσχα.
Το πρόβλημα, πάντως, δεν εντοπίζεται μόνο σε τουριστικές περιοχές με «λίγα» ιδρύματα… Φοιτητ(ρι)ες από το Πανεπιστήμιο Κρήτης εξηγούν στο Πριν, πως παρόμοια φαινόμενα παρατηρούνται και στο νησί τους. Εκεί, το Πανεπιστήμιο στο Ηράκλειο δεν έχει καν εστίες γιατί… κάηκαν το 2018 και δεν έγινε ποτέ ανέγερση νέων! Έκτοτε, συνάπτονται συμφωνίες από την πρυτανεία που ταΐζουν με «ζεστό» χρήμα τα ξενοδοχεία στα οποία διαμένουν «προσωρινά» (;) οι εστιακοί φοιτητές, όχι όμως φυσικά τους θερινούς μήνες οι οποίοι θεωρούνται «high season». Τα ξενοδοχεία αυτά είναι μακριά από το πανεπιστήμιο και εκτός αστικού ιστού (με εξαίρεση ένα, το οποίο δέχεται μόνο φοιτητές που έχουν σύμβαση εργασίας στο κέντρο της πόλης), με αποτέλεσμα οι φοιτητές να χρειάζονται δύο λεωφορεία για το πανεπιστήμιο, με το κάθε εισιτήριο να κοστίζει 0,90 ευρώ και η μηνιαία κάρτα 48 ευρώ, τιμές που καθορίζει η ιδιωτική εταιρεία που έχει αναλάβει τις μετακινήσεις! Αυτό, μαζί με το κόστος της ιδιωτικοποιημένης σίτισης (την οποία δε δικαιούνται δωρεάν ούτε καν όλοι οι εστιακοί με βάση τα σκληρά οικονομικά κριτήρια που έχουν τεθεί), αθροίζεται σε περίπου 10 ευρώ/ημέρα ή 300 ευρώ/μήνα για παροχές που το πανεπιστήμιο θα έπρεπε να παρέχει δημόσια και δωρεάν σε όλους, πόσο μάλλον στα ταξικά πληττόμενα στρώματα.
Οι εμπειρίες που μοιράστηκαν φοιτητ(ρι)ες από την Κέρκυρα και την Κρήτη, αποτυπώνουν όψεις του συλλογικού βιώματος χιλιάδων φοιτητών πανελλαδικά! Είναι εμφανές ότι η στεγαστική κρίση πάει χέρι-χέρι με την πολιτική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων, της υποχρηματοδότησης και εμπορευματοποίησης των πάντων. Η πάλη για δημόσια δωρεάν στέγαση-σίτιση, έρχεται λοιπόν πλάι στον αγώνα για ανατροπή της πολιτικής που μετατρέπει κάθε κοινωνική ανάγκη και αγαθό σε πεδίο ιδιωτικής κερδοφορίας.
ΣΕΛΙΔΑ 17 / ΝΕΟΛΑΙΑ κολόνα
Στήσιμο όπως νεολαία γ
ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
«Διαπραγματεύσεις» και παζάρια πρυτάνεων με Πιερρακάκη
Στο προηγούμενο φύλλο του Πριν, διατυπώσαμε την άποψη ότι οι πρυτάνεις δεν πρόκειται να επιλέξουν τη σύγκρουση με το υπουργείο Παιδείας για το θέμα της διαγραφής των «αιώνιων» φοιτητών. Υπό την πίεση όμως και της εκπαιδευτικής κοινότητας, τις αποφάσεις και κινητοποιήσεις φοιτητικών συλλόγων και τμημάτων σχολών (την αντίθεση του έχει εκφράσει και ευρύ κομμάτι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), φαίνεται ότι υποχρεώνονται σε μία τακτική αναδίπλωση.
Συγκεκριμένα, στη συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Παιδείας Κυριάκο Πιερρακάκη κατά την 107η Σύνοδο Πρυτάνεων στην Σπάρτη, διατύπωσαν την άποψη ότι παρά την υπέρβαση των χρονικών ορίων, τα οποία θεσπίστηκαν το 2022 με υπουργό τη Νίκη Κεραμέως, θα ήταν άδικο να διαγραφούν οι φοιτητές που καταβάλουν προσπάθεια να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Με βάση αυτό το επιχείρημα, οι πρυτάνεις πρότειναν στον Κυριάκο Πιερρακάκη το μέτρο να επανεξεταστεί κατά περίπτωση και κατά πανεπιστήμιο, και να γίνει διαχωρισμός ανάμεσα σε εκείνους τους φοιτητές που είναι εντελώς ανενεργοί και σε αυτούς που προσπαθούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Από την πλευρά του, ο υπουργός Παιδείας επιφυλάχθηκε να απαντήσει και ζήτησε από τους πρυτάνεις να του καταθέσουν συγκεκριμένα στοιχεία για το κάθε ίδρυμα.
Οι διαγραφές, σύμφωνα με τον ψηφισμένο νόμο, αναμένεται να ξεκινήσουν τον Σεπτέμβριο του 2025. Αυτό σημαίνει πως ο χρόνος πιέζει την κυβέρνηση σε σχέση με το εάν θα εφαρμόσει τελικά το μέτρο. Στοιχεία της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ) μάλιστα δείχνουν ότι δεν αφορά μικρό αριθμό φοιτητών, με το 47,97% να έχει ξεπεράσει το ανώτατο όριο σπουδών. Κάτι που σημαίνει ότι 333.741 φοιτητές θα μείνουν εκτός σχολών!
Ο βίαιος και αυταρχικός τρόπος διαγραφής φοιτητών για «ευέλικτα και ανταγωνιστικά» πανεπιστήμια δεν πρέπει να περάσει. Και αυτό θα το επιβάλουν μόνο οι φοιτητικοί σύλλογοι και το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα.
Φοίβος Κακαμανούδης
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στο φύλλο 14-15 Δεκεμβρίου