Γεράσιμος Λιβιτσάνος
Κυνική σύγκρουση μηχανισμών και ακραία πόλωση με «βραβείο» την «σφραγίδα» και την κρατική επιχορήγηση
Την κορύφωση των παρακμιακών φαινομένων που καταγράφονται το τελευταίο έναν και πλέον χρόνο στον ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να αποτελέσει το Έκτακτο Συνέδριο του κόμματος που ξεκινάει σήμερα Παρασκευή και ήταν προγραμματισμένο να τελειώσει την Κυριακή. Αν και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί κάτι τέτοιο με την κατάσταση ακραίας πόλωσης που έχει δημιουργηθεί και επίδικο το αν θα είναι τελικά υποψήφιος ο Στέφανος Κασσελάκης.
Το σκηνικό που κυριάρχησε τις προηγούμενες ημέρες στο κόμμα που (για την ώρα) διατηρεί την ιδιότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν αυτό της αντιπαράθεσης μηχανισμών δίχως προσχήματα με εξαιρετική ωμότητα και κυνισμό. Σε τέτοιο βαθμό που σπάνια συναντάται σε προσυνεδριακή διαδικασία κόμματος και ανάλογό στο παρελθόν μπορεί να λογιστεί μόνον η κόντρα «Σημιτικών» – «Τσοχατζοπουλικών» στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ του 1996, αν και τότε επρόκειτο για κόμμα που είχε την κυβερνητική εξουσία και βέβαια πολύ μεγαλύτερα εκλογικά ποσοστά.
Είναι χαρακτηριστικό πως η διαδικασία εκλογής αντιπροσώπων για το Συνέδριο, παρότι δεν κατέβαιναν επισήμως παρατάξεις των «Κασσελίστας» ή των δυνάμεων της πλειοψηφία της Κ.Ε, έγινε… ροντέο. Με τα δύο επιτελεία να καταθέτουν εντελώς διαφορετικά στοιχεία για το που ανήκουν οι σύνεδροι που τελικά εκλέχθηκαν και ποιος είναι ο συσχετισμός στο σώμα του συνεδρίου. Με την «άνεση» καμία από τις δύο πλευρές να μην μπορεί να επιβεβαιώσει αυτά που λέει μια και δεν υπήρχαν χωριστά ψηφοδέλτια αλλά μία ενιαία διαδικασία.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της πλειοψηφίας της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ στην οποία συναθροίζονται οι λεγόμενοι «87» μαζί με τον Παύλο Πολάκη, τον Νίκο Παππά και τους «Πασοκογενείς» του ΣΥΡΙΖΑ η πλευρά αυτή μπόρεσε να εκλέξει το 65% των συνέδρων. Αντίστοιχα η πλευρά Κασσελάκη υποστήριξε αρχικά ότι εξέλεξε το 69% των συνέδρων για να «ρίξει» στην συνέχεια το ποσοστό της στο 56%, εκτιμώντας όμως ότι σε κάθε περίπτωση είναι πλειοψηφικό.
Με δεδομένη την συνεχιζόμενη και καταιγιστική πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις ευρωκλογές (όπου συγκέντρωσε ποσοστό 14,9%) που σήμερα δημοσκοπικά υπολογίζοντα πέριξ του 7% -8% είναι σαφές ότι η αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να ονομαστεί «Η Μάχη της Σφραγίδας». Με επίδικο το …brandname του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως την κρατική επιχορήγηση που βασίζεται στο εκλογικό ποσοστό του κόμματος στις τελευταίες εκλογές.
Δηλαδή ένας ποσοστό της τάξης του 17,8% όπως αυτό καταγράφθηκε τον Ιούνιο του 2023. Το ποσό που ανακύπτει για το κόμμα που ήρθε δεύτερο δεν είναι καθόλου αμελητέο αφού πρόκειται για 3 εκατομμύρια ετησίως δηλαδή 12 εκατομμύρια ευρώ για τα επόμενα 3 χρόνια, εφόσον θεωρήσει κανείς ότι η παρούσα κυβέρνηση θα εξαντλήσει την 4ετία.
Πρόκειται δηλαδή για ένα «βραβείο» ελκτικό για την πλειοψηφία των στελεχών της Κ.Ε που ευελπιστούν στην «μετά – Κασσελάκη» εποχή να διεκδικήσουν την επαναφορά των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, προσβλέποντας και στις διαδικασίας της ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς. Ένα σενάριο που προκρίνουν οι περισσότεροι εξ αυτών με εξαίρεση τον Παύλο Πολάκη που τάσσεται υπέρ της αυτόνομης πορείας του ΣΥΡΙΖΑ και της διεκδίκησης της κυβερνητικής εξουσίας.