Στα τέλη Αυγούστου ο Σωκράτης Φάμελλος καθαιρέθηκε από τη θέση του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος μετά από πρόταση του Στέφανου Κασσελάκη με 17 ψήφους υπέρ, 12 κατά και 4 παρών. Τρείς μήνες μετά ο Σ. Φάμελλος παίρνει εκδίκηση καθώς εκλέγεται νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ από τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 49,41% και τη σύμφωνη γνώμη του δεύτερου Παύλου Πολάκη. Στον τέως πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη δεν επετράπη να πάρει μέρος στην ψηφοφορία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η εφορευτική επιτροπή στη διαδικασία της Κυριακής ψήφισαν 70.152. Αν και δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί αν ο αριθμός αυτός είναι «μαγειρεμένος» το νούμερο είναι μεγαλύτερο από ότι οι περισσότεροι περίμεναν μετά από όσα συνέβησαν στο συνέδριο και τις αποχωρήσεις.
Ο τρόπος ανακοίνωσης αποτελεσμάτων δημιούργησε ερωτήματα γιατί αντί για ψήφους δόθηκαν ποσοστά, ενώ τα αρχικά αποτελέσματα στο 20% της ενσωμάτωσης δεν περιείχαν καθόλου δεκαδικά. «Μεθοδολογικά δεν μπορούν να βγουν αποτελέσματα χωρίς δεκαδικά, αυτό σημαίνει ότι υπήρξε “μπαλαμούτι”», επισήμανε ο πολιτικός αναλυτής, Α. Δρυμιώτης μιλώντας στην ΕΡΤ.
Δεν πέρασε απαρατήρητη η «νομιμοποίηση» που έδωσε στο νέο ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας, με τη συμμετοχή του στη διαδικασία.
Τα ποσοστά που έλαβαν οι τέσσερις υποψήφιοι, όπως ανακοίνωσε η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, με 99% ενσωμάτωση, είναι:
Σωκράτης Φάμελλος 49,41%
Παύλος Πολάκης 43,51%,
Νικόλας Φαραντούρης 5,09%
Απόστολος Γκλέτσος 1,99%.
Ανανέωση όρκων ενότητας!
Όλοι οι υποψήφιοι μαζί και ο Παύλος Πολάκης έκαναν δηλώσεις ενότητας και συνέχειας κάτω από τη νέα ηγεσία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε οργανωτικό επίπεδο μπαίνει σε ένα “recovery mode” γλείφοντας τις πληγές του έχοντας ωστόσο απολέσει σημαντικό μέρος του όποιου κεφαλαίου και αξιοπιστίας του είχε απομείνει. Ο Σ. Φάμελλος έχοντας και το άτυπο χρίσμα από τον Α. Τσίπρα θα προσπαθήσει να «σώσει οτιδήποτε και αν σώζεται» και να ανακόψει το ρεύμα φυγής τουλάχιστον σε επίπεδο στελεχών. Σε επίπεδο κοινωνίας η ελπίδα έχει εγκαταλείψει εδώ και πολλά χρόνια τα γραφεία της Κουμουνδούρου και τα δείγματα γραφής του Σ. Φάμελλου δεν δείχνουν καμία «αριστερή στροφή».
Αυτό που δείχνει η επικράτηση Φάμελλου είναι ότι στον ΣΥΡΙΖΑ επικράτησε το «ένστικτο επιβίωσης».
Δεν είναι τυχαίο που ο Σ. Φάμελλος αρνήθηκε να ταχθεί υπέρ της κρατικοποίησης της ΔΕΗ και των Ελληνικών Πετρελαίων, μιλώντας απλά για «δημόσιο έλεγχο» χωρίς πλειοψηφικό πακέτο μετοχών. Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι που έβαλε σε ομηρία του ληστρικού «χρηματιστηρίου ενέργειας» τους Έλληνες καταναλωτές.
Δεν είναι τυχαίοι οι ύμνοι στον κυβερνητισμό και στο «δικό μας μνημόνιο» που όπως είπαν Πολάκης και Φάμελλος ήταν…«καλύτερο από των άλλων».
Δεν είναι τυχαίο που οι απλήρωτοι εδώ και τρεις μήνες εργαζόμενοι που έκαναν χθες απεργιακές εκπομπές και κυκλοφόρησαν απεργιακό φύλλο της Αυγής ήταν… αόρατοι για τους υποψηφίους αρχηγούς.
Δεν είναι τυχαίο πως κανένας από τους υποψηφίους δεν τόλμησε να πάρει ξεκάθαρη θέση για την άδικη δίωξη σε βάρος του Νίκου Ρωμανού, με τη μεσοβέζικη ανακοίνωση της Κουμουνδούρου να ζητάει απλά… «μια δίκαιη δίκη» (χωρίς να μπορεί να ψελλίσει καν τη λέξη αποφυλάκιση.
Το…service που επιχειρείται στον ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να μειώσει τις φυγόκεντρες τάσεις, έστω προσωρινά και να αυξήσει τις πιέσεις σε στελέχη και ψηφοφόρους που λοξοκοίταζαν στο «Κίνημα Δημοκρατίας» του Στέφανου Κασσελάκη ή τη «Νέα Αριστερά».
Σε κάθε περίπτωση ο κόσμος είναι πλέον εξαιρετικά καχύποπτος απέναντι σε αυτό που αντιπροσωπεύει πλέον ο συρρικνωμένος ΣΥΡΙΖΑ, ένα βαθιά συστημικό κόμμα που ο κυβερνητισμός έχει γίνει αυτοσκοπός.
