ΝΑΡ: Τα εγκλήματα Ισραήλ-ΗΠΑ, η απειλή γενίκευσης του πολέμου και η αντιπολεμική πάλη σήμερα

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για την κλιμάκωση και γενίκευση των επιθέσεων του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή

▸ 1. Οι επαίσχυντες δολοφονικές πράξεις κρατικής τρομοκρατίας του Ισραήλ στον Λίβανο κατά χιλιάδων μελών της Χεζμπολά και άλλων πολιτών αποτελεί ακόμα ένα έγκλημα του σιωνιστικού κράτους, που αποκαλύπτει και τον δολοφονικό του χαρακτήρα και τις προθέσεις του. Καθώς συμπληρώνεται ένας χρόνος γενοκτονικής σφαγής στη Γάζα και στρατιωτικές επιχειρήσεις εθνοκάθαρσης στη Δυτική Όχθη, χωρίς όμως να εξολοθρεύεται η αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού όπως νόμιζαν, το κράτος του Ισραήλ επιχειρεί με κάθε τρόπο να ανάψει την φωτιά του πολέμου στη Μέση Ανατολή και να πλήξει στρατηγικά όλες τις δυνάμεις που δεν εντάσσονται στα σχέδια των ΗΠΑ, της ΕΕ και του Ισραήλ. Γι’ αυτό επιτίθεται δολοφονικά στον Λίβανο, στο Ιράν, στη Συρία, στην Υεμένη κι αλλού.

Σε κοινέςΚατηγορίες

Ελλάδα-Τουρκία: Διαγωνισμός εθνικιστικής τουρκοφαγίας στο πολιτικό σκηνικό

Η υποκρισία για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Η επιθετικότητα και η επίδειξη δύναμης από το κράτος του Ισραήλ επιχειρεί να κρύψει και τη βασική του αδυναμία, δηλαδή ότι δεν μπορεί να ξεμπερδέψει από την παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη, ότι είναι βουτηγμένο στο αίμα των πάνω από 40.000 σκοτωμένων Παλαιστινίων (στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά) και πως πλέον βαρύνεται με τη διεθνή λαϊκή κατακραυγή, ενώ αντιμετωπίζει ένα ισχυρό παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη.

Η πρωτοφανής τρομοκρατική επίθεση του κράτους του Ισραήλ με τις εκρήξεις παγιδευμένων βομβητών και συσκευών ενδοεπικοινωνίας στο Λίβανο, εισάγει τους λαούς σε μια νέα περίοδο ολοκληρωτισμού, όπου συσκευές καθημερινής χρήσης αντιμετωπίζονται ως μέσα ελέγχου και παρακολούθησης και εν δυνάμει ως εργαλεία πολέμου. Το κράτος του Ισραήλ κάνει πράξη τα πιο δυστοπικά σενάρια που μέχρι τώρα μόνο σε ταινίες και βιβλία φαντασίας συναντούσαμε.

2. Το κράτος του Ισραήλ δεν θα μπορούσε να υλοποιήσει τα εγκλήματά του χωρίς τη διαρκή, σταθερή και πολύπλευρη υποστήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οι βασικοί προμηθευτές σε όπλα και πυρομαχικά του Ισραήλ (ΗΠΑ, Γερμανία κ.α.) δεν διέκοψαν ούτε λεπτό τις αποστολές, που είναι κρίσιμες για την επιχειρησιακή ικανότητα του Ισραήλ, παρότι τα όπλα αυτά χρησιμοποιούνται για να σκοτώνουν γυναίκες και παιδιά. Η αποδοχή του «δικαιώματος στην αυτοάμυνα» του Ισραήλ περιλαμβάνει κάθε δολοφονική πράξη. Οι χλιαρές «αποδοκιμασίες» των κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σε «υπερβολές» του Ισραήλ και της κυβέρνησης Νετανιάχου δεν είναι τίποτα άλλο από κυνική υποκρισία. ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι συνένοχοι στα εγκλήματα στη Μέση Ανατολή.

Το κράτος του Ισραήλ είναι διαχρονικά το προκεχωρημένο φυλάκιο, το σιδερόφρακτο οχυρό του ευρώ-ατλαντικού ΝΑΤΟϊκού μπλοκ στην περιοχή. Σήμερα, οι σιωνιστές γίνονται η αιχμή του δόρατος για να «καθαρίσουν» τη Μέση Ανατολή απ’ όσους αμφισβητούν την «PAX AMERICANA» και από την επιρροή της Κίνας, της Ρωσίας, του Ιράν κλπ.

Η πολεμική επιθετικότητα του Ισραήλ δεν αντιφάσκει με τη γραμμή του δυτικού καπιταλισμού, αλλά συναντιέται με τη βασική κατεύθυνση των ΗΠΑ για όξυνση του ανταγωνισμού με Κίνα, Ρωσία κ.α., χρήση της στρατιωτικής και πολεμικής ισχύος και υπεροχής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για να επικρατήσει το στρατόπεδο του δυτικού καπιταλισμού (που υποχωρεί οικονομικά) στον ανταγωνισμό με τα ανερχόμενα καπιταλιστικά κράτη, την Κίνα πρωτίστως και τους συμμάχους της. Αυτή την τάση πρόκλησης και χρήσης του πολέμου, που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ στην περίπτωση της Ουκρανίας και αλλού, έρχεται να εξυπηρετήσει το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.

Η επιθετική πολεμική πολιτική του Ισραήλ και των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή πρέπει να ηττηθεί, ο αγωνιζόμενος λαός της Παλαιστίνης και οι άλλοι λαοί που αντιστέκονται πρέπει να νικήσουν! Η ιστορία έχει δείξει πως οι λαοί έχουν τη δύναμη να ανατρέπουν και να ταπεινώνουν τελικά τους δυνάστες τους.

3. Τεράστιες είναι οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης στην υποστήριξη του κράτους του Ισραήλ. Η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας τον δρόμο που είχαν ανοίξει προηγούμενα οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προωθεί τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου, που θεωρεί πως μια στρατηγική σχέση με το Ισραήλ θα το βοηθήσει στον ανταγωνισμό με την Τουρκία για τη μοιρασιά ΑΟΖ και ευρύτερης λείας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Γι’ αυτό συγκρότησαν τον επιθετικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, με εποπτεία των ΗΠΑ και με παράλληλη συνεργασία με τη χούντα του Σίσι στην Αίγυπτο.

Σήμερα, το ελληνικό κράτος παρέχει βάσεις στις ΗΠΑ για να στηρίζουν το Ισραήλ, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις πραγματοποιούν κοινές ασκήσεις με τον δολοφονικό στρατό του Ισραήλ, ελληνικές φρεγάτες πραγματοποιούν πανάκριβες κι επικίνδυνες αποστολές στην Ερυθρά θάλασσα και στον Λίβανο κατά των αντιπάλων του Ισραήλ και διυλιστήρια (Μότορ Όιλ) φορτώνουν δεξαμενόπλοια (που δεν μπορούν λόγω αντιδράσεων να πιάσουν σε άλλα λιμάνια της Μεσογείου) με καύσιμα για την πολεμική αεροπορία του Ισραήλ. Το κράτος του Ισραήλ προσπαθεί να διεισδύσει και να δημιουργήσει «γέφυρες» οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές, με τη στήριξη της ελληνικής άρχουσας τάξης.

Είναι η ίδια πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση και στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπου διακρίνεται για την εξυπηρέτηση των αμερικανό – ΝΑΤΟϊκών σχεδίων (π.χ. Αλεξανδρούπολη), την αποστολή όπλων και πυρομαχικών κλπ. Μια επικίνδυνη πολιτική πολεμικής εμπλοκής και πανάκριβης πολεμικής προπαρασκευής, όπως φαίνεται και από τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα (προκλητικά οι Δένδιας και Μητσοτάκης ανακοίνωσαν την παραγγελία και τέταρτης φρεγάτας Belharra!), που στερούν από τον λαό πολύτιμα κονδύλια για τις κοινωνικές ανάγκες.

Είναι η πολιτική που υλοποιεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων και του λαού, όπως με τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας για τις ΑΟΖ και τους πόρους στην περιοχή, που ανεξάρτητα από το εάν περνά από φάσεις ύφεσης ή όξυνσης, είναι άδικος και επιθετικός και από τις δύο πλευρές.

4. Η φωτιά στην πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής, ενώ μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και βαθαίνει ο ανταγωνισμός των καπιταλιστικών μπλοκ της Δύσης (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και των συμμάχων τους) και των ανερχόμενων δυνάμεων της Ανατολής (Κίνα, Ρωσία κλπ) και του Νότου, κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να διαμορφωθεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο το στρατόπεδο των εργατικών τάξεων και των λαών, που θα βάλει στην προμετωπίδα του την πάλη για το ψωμί, την ελευθερία, την ειρήνη και αλληλεγγύη των λαών ενάντια στους πολέμους του κεφαλαίου.

Ο αγώνας αυτός για να είναι αποτελεσματικός πρέπει να στρέφεται συγκεκριμένα κατά της πολιτικής και των συμφερόντων που προσδένουν κάθε χώρα στο άρμα του πολέμου. Γι’ αυτό στην Ελλάδα πάλη ενάντια στον πόλεμο σημαίνει πρωτίστως πάλη για την ήττα της πολεμικής γραμμής του ευρωατλαντικού ΝΑΤΟϊκού μπλοκ, μέρος του οποίου είναι η Ελλάδα, αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης για εμπλοκή στον πόλεμο σε Γάζα και Ουκρανία. Πάλη για απομάκρυνση των βάσεων, έξοδο από το ΝΑΤΟ και πάλη για διάλυσή του, ρήξη και έξοδο από την ΕΕ, καμιά συμμετοχή σε στρατιωτικές αποστολές/επεμβάσεις,διακοπή σχέσεων με το Ισραήλ, αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτος. Αγώνας για να πάψει κάθε συνεργασία-στήριξη του Ισραήλ από κρατικούς φορείς, εταιρείες, πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα κλπ.

Αιχμή στην πάλη κατά του πολέμου αποτελεί ο αγώνας για την ακύρωση των πανάκριβων εξοπλιστικών προγραμμάτων για να ενισχυθούν δραστικά οι δαπάνες για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών σε παιδεία, υγεία και αλλού.

Η συνολική πολεμική στροφή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας (βλέπε στροφή της ΕΕ προς την «πολεμική οικονομία») απαιτεί αποφασιστικά βήματα για μια νέα επαναστατική προγραμματική και οργανωτική απάντηση κομμουνιστικής απελευθέρωσης, για μια ισχυρή διεθνιστική αντικαπιταλιστική Αριστερά και αντίστοιχο εργατικό κίνημα με αιχμηρή αντιπολεμική γραμμή, με πολιτική ανεξαρτησία απέναντι στα αντίπαλα καπιταλιστικά μπλοκ στον ανταγωνισμό τους για κυριαρχία, χωρίς αυταπάτες για την ΕΕ ή τον ρόλο των καπιταλιστικών Κίνας και Ρωσίας.