Γιάννης Ελαφρός
Το σχέδιο του Ισραήλ προωθείται μεθοδικά αυτούς τους μήνες, με τον πιο αιματοβαμμένο τρόπο. Πρόκειται για επιλογή εθνοκάθαρσης και απόλυτου ελέγχου των όποιων εδαφών απομείνουν να κατοικούνται από Παλαιστίνιους, δημιουργία «μπαντουστάν» για φτηνή εργατική δύναμη. Επιδιώκουν αλλά δεν έχουν πετύχει τη συντριβή και εξόντωση της παλαιστινιακής αντίστασης.
Να μη συνηθίσουμε στη φρίκη του θανάτου
Τους τελευταίους 11 μήνες παρακολουθούμε στη Γάζα μια δολοφονική εκστρατεία δεκάδων χιλιάδων θανάτων σε απευθείας μετάδοση. Το Ισραήλ, στο όνομα της «αυτοάμυνας», εξοντώνει μαζικά αμάχους, γυναίκες και παιδιά, ανατινάσσει νοσοκομεία, σχολεία, προσφυγικούς καταυλισμούς, εκκλησίες. Σκοτώνει δημοσιογράφους, γιατρούς, ακόμα και μέλη δυτικών ΜΚΟ. Μάλιστα, δεν το κρύβει, το διατυμπανίζει και ξεκαθαρίζει πως αυτός είναι ο στόχος του. Εδώ δεν υπάρχουν απολογίες για δήθεν «παράπλευρες απώλειες», ούτε… «συγνώμη λάθος».
Ο χαρακτήρας αυτών των ενεργειών ως εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, ως πράξεις εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας, σύμφωνα και με τον ορισμό του ΟΗΕ, έχουν αναδειχθεί από διακεκριμένους νομικούς σε όλο τον κόσμο. Είναι αξιοσημείωτο πως πολλοί άνθρωποι (με όλη τη σημασία της λέξης) εβραϊκής καταγωγής, μεταξύ τους και μερικοί επιζώντες του Ολοκαυτώματος, αντιπαλεύουν την πολιτική της κυβέρνησης του Ισραήλ.
Παρόλα αυτά οι κυβερνήσεις, τα συστημικά ΜΜΕ, αλλά και η βία της καθημερινότητας ωθούν σε ένα μιθριδατισμό, στο να συνηθίσουμε τη φρίκη, να αποδεχθούμε τη σφαγή σαν κάτι που μπορεί να γίνεται στην τρίτη δεκαετία του 21ο αιώνα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για όσα έρχονται. Αυτά που γίνονται στην Παλαιστίνη δεν αφορούν μόνο τους Παλαιστίνιους αλλά όλη την ανθρωπότητα και πρωτίστως τους εργαζόμενους και τη νεολαία, όσους δεν θέλουν να ξαναμοιραστεί ο κόσμος με το αίμα των λαών να τρέχει ποτάμι.
Η παλαιστινιακή υπόθεση ήρθε ξανά στο προσκήνιο, συνδέθηκε με το αίτημα για ελευθερία, έγινε κραυγή αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ανατροπής
Συμπληρώθηκαν 11 μήνες από την επίθεση-σοκ της Χαμάς στις 7 Οκτώβρη του 2023 και την ισοπεδωτική εκστρατεία του κράτους του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, καθώς και στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη ποταμού. Εδώ και 11 μήνες εξελίσσεται μια σφαγή των Παλαιστινίων, με στόχο την εθνοκάθαρση του παλαιστινιακού πληθυσμού. Οι νεκροί Παλαιστίνιοι/ες στη Γάζα έχουν ξεπεράσει τις 40.800, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, ενώ θεωρείται βέβαιο πως υπάρχουν και άλλοι νεκροί κάτω από τα συντρίμμια. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία το 90% των κατοικιών στη Γάζα έχει καταστραφεί ή έχει υποστεί μεγάλες ζημιές, ενώ οι υποδομές έχουν ανατιναχθεί και διαλυθεί. Ανεξάρτητοι παρατηρητές εκτιμούν πως οι θάνατοι στη συνέχεια, από μια σειρά αιτίες (ασθένειες, μη περίθαλψη, κακή διατροφή, πρόβλημα στο νερό κλπ., ψυχολογικές-ψυχιατρικές πλευρές), θα ανέλθουν σε δεκάδες χιλιάδες. Μια εκτίμηση που δημοσιεύθηκε στις 5 Ιουλίου στο έγκυρο αμερικανικό περιοδικό για θέματα υγείας Lancet αναφέρει πως ο συνολικός αριθμός των θανάτων στη Γάζα (άμεσων κι έμμεσων) μπορεί να φτάσει (με τη μέχρι τότε εικόνα) τα 186.000 άτομα!
Τους τελευταίους μήνες το Ισραήλ κλιμακώνει τις επιθέσεις και στη Δυτική Όχθη, όπου δεν κυριαρχεί η Χαμάς, καταρρίπτοντας και το σχετικό επιχείρημα πως υπάρχει πόλεμος «Ισραήλ-Χαμάς». Οι μπουλντόζες των σιωνιστών κατεδαφίζουν σπίτια και ξηλώνουν το οδόστρωμα(!) στην ηρωικά αντιστεκόμενη Τζενίν στην πιο μεγάλη επιδρομή του ισραηλινού στρατού στη Δυτική Όχθη εδώ και 20 χρόνια. Τζενίν, Τουλκαρέμ, Ντουμπάς, Χεβρόνα, δοκιμάζονται σκληρά, ενώ ο ισραηλινός στρατός έχει σκοτώσει συνολικά 685 Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη από τον Οκτώβριο του 2023.
Το σχέδιο του Ισραήλ προωθείται μεθοδικά αυτούς τους μήνες, με τον πιο αιματοβαμμένο τρόπο. Πρόκειται για επιλογή εθνοκάθαρσης και απόλυτου ελέγχου των όποιων εδαφών απομείνουν να κατοικούνται από Παλαιστίνιους, δημιουργία «μπαντουστάν» για φτηνή εργατική δύναμη, με συντριβή και εξόντωση της παλαιστινιακής αντίστασης, βάζοντας τέλος σε οποιαδήποτε σκέψη για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος.
Είναι αποκαλυπτικά τα σχέδια που κατά καιρούς παρουσιάζει ο Μπεναμίν Νετανιάχου και άλλοι ισραηλινοί αξιωματούχοι για τη Γάζα. Για παράδειγμα, η δημιουργία τριών «διαδρόμων»του ισραηλινού στρατού, στα βόρεια, νοτίως της πόλης της Γάζας και κατά μήκος των συνόρων με Αίγυπτο (λεγόμενος και ως «διάδρομος της Φιλαδέλφειας») αποσκοπεί στον τεμαχισμό της Λωρίδας, στην εύκολη πρόσβαση του ισραηλινού στρατού, στην αποτροπή δημιουργίας νέου δικτύου με τούνελ. Στο πλαίσιο αυτό οι διαπραγματεύσεις που διαρκούν μήνες χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα (πέρα από κάποιες ανταλλαγές ομήρων και ολιγόωρες εκεχειρίες), είναι καθαρά προσχηματικές για το Ισραήλ, αφού αρνείται να αποχωρήσει από τη Γάζα ή να σταματήσει τις επιθέσεις. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως αν και υπάρχουν βεβαίως διαφορετικές προσεγγίσεις και θέσεις στο Ισραήλ πολιτικό σύστημα, το βασικό σχέδιο καθυπόταξης των Παλαιστινίων δεν πρέπει να ταυτίζεται επιπόλαια με τον Νετανιάχου και την «πολιτική του επιβίωση», όπως κάνουν πολλοί αναλυτές. Εκπροσωπεί βασικές πλευρές του ισραηλινού κατεστημένου, ενώ υπάρχει ακόμα πιο ακροδεξιά και δολοφονική πλευρά σε μια κοινωνία που ενισχύονται οι ρατσιστικές, πολεμοχαρείς και φασίζουσες τάσεις της.
Η εκκαθάριση της αντίστασης των απρόβλεπτων «φτωχοδιάβολων» της Παλαιστίνης πάει μαζί με την ισραηλινή επιδίωξη για την καθυπόταξη συνολικά της περιοχής. Η πράξη κρατικής τρομοκρατίας από το Ισραήλ με τη δολοφονία του Ισμαΐλ Χανίγια, ηγέτη της Χαμάς και βασικού διαπραγματευτή της οργάνωσης, και μάλιστα στην Τεχεράνη την ημέρα ανακήρυξης του νέου προέδρου του Ιράν, έριχνε λάδι στη φωτιά ενός πιθανού περιφερειακού πολέμου. Το ίδιο και η εκτέλεση του στρατιωτικού διοικητή της Χεζμπολά Φουάντ Σουκρ στη Βηρυτό. Προκαλώντας έναν ευρύτερο πόλεμο το Ισραήλ θα μπορούσε να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας από το μακελειό στη Γάζα, να εμφανιστεί απειλούμενο από άλλα κράτη και να επιδείξει τη σημασία του σε ΗΠΑ και ΕΕ ως «προκεχωρημένο φυλάκιο» του ευρω-ατλαντικού ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή, σε μια εποχή όξυνσης των ανταγωνισμών.
Για μια σειρά λόγους η επιδίωξη ευρύτερης πολεμικής αναμέτρησης δεν «βγήκε» στο Ισραήλ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχασε την υποστήριξή του από τις βασικές δυνάμεις του δυτικού καπιταλισμού, πρωτίστως τις ΗΠΑ, αλλά και τη Γερμανία. Η κυβέρνηση Μπάιντεν, που οι αγωνιζόμενοι φοιτητές/τριες στις ΗΠΑ έχουν βαφτίσει «γενοκτονικό Τζο» έχει δώσει από τον Οκτώβρη πέρυσι «έκτακτη» στρατιωτική βοήθεια ύψους 14 δισ. δολαρίων, η οποία προστίθεται στα 3,8 δισ. δολάρια της τακτικής ετήσιας στρατιωτικής βοήθειας και στα 500 εκατ. δολάρια για την ισραηλινή αεράμυνα. Κι όλα αυτά με τις ψήφους και των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο… «Χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ το Ισραήλ θα δυσκολευόταν να πολεμήσει στη Γάζα πέρα από μερικούς μήνες» έγραφε πριν μερικές μέρες η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz.
Αξίζει να υπογραμμιστεί εδώ πως και η στάση των αραβικών αστικών τάξεων και των αντιδραστικών καθεστώτων της περιοχής είναι πλήρως αναντίστοιχη της τρομερής καταστροφής του παλαιστινιακού λαού και στην ουσία αφήνει ανενόχλητο το Ισραήλ στο γενοκτονικό του έργο, με μόνη εξαίρεση τους Χούθι της Υεμένης και τη Χεζμπολά στον Λίβανο.
Παρόλα αυτά το Ισραήλ απέχει πολύ από το να πετύχει τους στόχους του. Καταρχάς, η αντίσταση των Παλαιστινίων στο έδαφος συνεχίζεται προκαλώντας σημαντικές απώλειες στον κατακτητή και δείχνοντας πως όπου υπάρχουν Παλαιστίνιοι υπάρχει και αντίσταση. Βλέπουμε διαρκώς να εμφανίζεται η παλαιστινιακή αντίσταση και μέσα στη Γάζα, παρά το όργιο πυρός από το Ισραήλ, σε περιοχές που δήθεν είχαν «εκκαθαριστεί» και «σφραγιστεί» από τους σιωνιστές. Η αντοχή και η δυναμική της Παλαιστινιακής Αντίστασης, η ανάδειξη του παλαιστινιακού λαού σε πολιτικό υποκείμενο, που αγωνίζεται και διεκδικεί το μέλλον του και δεν είναι απλά «θύμα», είναι τα στοιχεία εκείνα που δεν αφήνουν το Παλαιστινιακό να «κλείσει» με όρους γενοκτονίας και νέου απαρτχάιντ. Αξιοσημείωτο είναι πως στο προηγούμενο διάστημα πραγματοποιήθηκαν βήματα συνεργασίας των διαφόρων Παλαιστινιακών οργανώσεων και υπάρχουν κοινές διακηρύξεις ενάντια στο να τεθεί η Γάζα υπό «διεθνή επιτήρηση». Βεβαίως, η ιστορία έχει δείξει πως η παλαιστινιακή αστική τάξη μπορεί να λειτουργήσει ως Δούρειος Ίππος των σιωνιστών και των ΗΠΑ.
Το δεύτερο πολύ σημαντικό στοιχείο είναι πως η παλαιστινιακή υπόθεση ήρθε ξανά στο προσκήνιο, συνδέθηκε με το αίτημα για ελευθερία, έγινε κραυγή αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ανατροπής. Η παλαιστινιακή σημαία ανεμίζει παντού, από γήπεδα και στάδια μέχρι συναυλίες και διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο. Η διεθνής αλληλεγγύη ανέτρεψε το προπαγανδιστικό μπαράζ των σιωνιστών και τη δαιμονοποίηση των Παλαιστινίων.
Τρίτο, διακόπηκε η πορεία συνεργασίας αντιδραστικών αραβικών καθεστώτων με το Ισραήλ (π.χ. Σαουδική Αραβία), που είχε δρομολογηθεί πριν τις κατακλυσμιαίες εξελίξεις του τελευταίου έτους, και θα δημιουργούσε μια άλλη κατάσταση στην αραβική χερσόνησο.
Σημαντικός παράγοντας είναι οι αντιδράσεις στην Ισραηλινή κοινωνία, όπως βλέπουμε με τις συνεχόμενες διαδηλώσεις και την απεργία της προηγούμενης Δευτέρας. Οι κινητοποιήσεις αυτές είναι μαζικές, αλλά όχι πλειοψηφικές κι επικεντρώνονται στο θέμα των ομήρων (που αποτελεί ένα ταυτοτικό ζήτημα για την εβραϊκή κοινότητα) και μιας συμφωνίας εκεχειρίας. Όσο κι αν πιέζουν οι κινητοποιήσεις την κυβέρνηση Νετανιάχου δυστυχώς οι συνολικά φιλειρηνικές φωνές, που αντιπαλεύουν τη σφαγή των Παλαιστινίων είναι αισθητά πιο περιορισμένες.
Η συνενοχή ελληνικού κεφαλαίου και κράτους
Στο πλευρό του Ισραήλ βρίσκεται το ελληνικό κεφάλαιο και το ελληνικό κράτος, και αυτοτελώς και ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και «στρατηγικός σύμμαχος» των ΗΠΑ. Έχοντας συγκροτήσει από παλιότερα τον άξονα με Ισραήλ και Κύπρο, οι ελληνικές κυβερνήσεις (της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ) προχωρούν και σε στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, πραγματοποιώντας κοινές ασκήσεις, που ειδικά στην περίπτωση της αεροπορίας είναι πολύ κρίσιμες, καθώς παρέχουν χώρους που το Ισραήλ δεν διαθέτει (έκταση, γεωμορφολογία κ.α.) Χαρακτηριστικά, πριν από την πρόσφατη ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στην Υεμένη είχε προηγηθεί κοινή άσκηση με ελληνικά αεροσκάφη πέριξ της Κρήτης.
Ιδιαίτερα προκλητική είναι και η περίπτωση του εφοδιασμού της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ με καύσιμα από τα διυλιστήρια της Μότορ Όιλ στους Αγίους Θεοδώρους. Εκεί βρίσκονται, σύμφωνα με καταγγελία της ΠΕΝΕΝ, για ανεφοδιασμό τα δύο δεξαμενόπλοια («Overseas Sun Coast» και «Overseas Santorini»), που ανήκουν σε αμερικανική εταιρεία και τροφοδοτούνται με αεροπορικά καύσιμα μετά από συμφωνία με τον στρατό των ΗΠΑ. Αποτελεί μεγάλη πρόκληση τα δύο «δεξαμενόπλοια της γενοκτονίας», που δεν έγιναν δεκτά σε μια σειρά λιμανιών της Μεσογείου (Ισπανία, Γιβραλτάρ, Μάλτα) λόγω των έντονων κινηματικών και πολιτικών αντιδράσεων, να εφοδιάζονται στην Ελλάδα.
Πάλη για το μπλοκάρισμα κάθε στήριξης στην εθνοκάθαρση
Το σύνολο των εξελίξεων υπογραμμίζει την ανάγκη η πάλη ενάντια στο σφαγιαστικό έργο του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και στη συνενοχή των κυβερνήσεων σε ΗΠΑ και ΕΕ να περάσει σε ανώτερο επίπεδο. Η έκφραση συμπάθειας και αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό είναι πολύ σημαντική, ανέτρεψε τον διεθνή πολιτικό και πολιτιστικό-αξιακό συσχετισμό, αλλά πλέον πρέπει να αναπτυχθεί σε ένα κίνημα που σε κάθε χώρα και συνολικά θα αγωνίζεται για να πάψει κάθε υποστήριξη και σχέση με σιωνιστικό κράτος-τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής. Αυτό θα δυναμώσει έμπρακτα την πίεση προς κυβερνήσεις και μερίδες του κεφαλαίου, που εμπλέκονται άμεσα. Ταυτόχρονα, αποτελεί κι ένα δρόμο για τη δημιουργία ενός ισχυρού αντιπολεμικού διεθνιστικού αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην κρίσιμη εποχή που βρισκόμαστε.
Όπως οι φοιτητές/τριες στις ΗΠΑ δεν έμεναν μόνο στην αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη αλλά διεκδικούσαν την παύση κάθε συνεργασίας και επένδυσης των ιδρυμάτων τους σε ισραηλινές εταιρείες κλπ. έτσι και στην Ελλάδα πρέπει το κίνημα να αντιταχθεί έμπρακτα στην αξιοποίηση των αμερικανικών βάσεων για στήριξη του Ισραήλ, στη συνεργασία του ελληνικού στρατού με το σιωνιστικό κράτος, στον εφοδιασμό με καύσιμα δεξαμενόπλοιων για την πολεμική αεροπορία του Ισραήλ, στις συνεργασίες εταιρειών και πανεπιστημίων κλπ. Να απαιτήσει επιπλέον την αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, σύμφωνα με απόφαση της ελληνικής βουλής, που παραμένει ανενεργή από το 2015.
