Σχόλιο της Μαριάννας Τζιαντζή από το Facebook
Αυτές τις μέρες που παρακολουθώ τους Ολυμπιακούς Αγώνες, προσπαθώ κάτι λίγα να μαθαίνω όχι τόσο για τους ίδιους τους αθλητές και τις επιδόσεις τους όσο για τις χώρες τις οποίες εκπροσωπούν. Έτσι ο νους μου τρέχει στους λιγοστούς αθλητές από το Μπανγκλαντές που πήραν μέρος στους Αγώνες, όχι γιατί κανείς τους δεν διακρίθηκε με κάποιο μετάλλιο αλλά κυρίως για τα όσα κοσμογονικά συνέβησαν στην πατρίδα τους τον καιρό που εκείνοι βρίσκονται στο Παρίσι. Μια χώρα 170 εκατομμυρίων κατοίκων (8η στον κόσμο ως προς τον πληθυσμό) να στέλνει μόνο πέντε (5) αθλητές στην Ολυμπιάδα!
Πάνω από 400 είναι οι νεκροί των πρόσφατων αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στο Μπανγκλαντές. Άραγε ανάμεσά τους βρίσκονται συγγενείς ή φίλοι των 5 αθλητών; Σίγουρα, καθώς όλοι έχουν κινητό τηλέφωνο και πρόσβαση στο διαδίκτυο, θα έμαθαν ότι κάτι συνέβη «εκεί κάτω», θα έμαθαν και για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξαν οι φοιτητές όχι μόνο στην ανατροπή της πρωθυπουργού αλλά και στο σχηματισμό της μεταβατικής κυβέρνησης του νομπελίστα «τραπεζίτη των φτωχών. Όχι μόνο δύο φοιτητές συμμετέχουν στο νέο υπουργικό συμβούλιο, αλλά εκπρόσωποι των φοιτητών πήραν μέρος στις συζητήσεις με την ηγεσία του στρατού για να καθοριστεί η νέα μορφή διακυβέρνησης.
Μακριά, πολύ μακριά πέφτει το Μπανγκλαντές. Όμως πολύ κοντά μας πέφτει η Μεσόγειος που δεν είναι θάλασσα ειρήνης, εμπορίου και πολιτισμικών ανταλλαγών, αλλά θάλασσα προετοιμασίας για πόλεμο.
Παράξενα πράγματα συμβαίνουν εδώ. Ας φανταστούμε, πριν 50 χρόνια, τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου να συζητούν με την ηγεσία του Στρατού και με άλλους παράγοντες για την επόμενη μέρα! (Ναι, κάποιοι από τους επώνυμους αγωνιστές του Πολυτεχνείου έγιναν υπουργοί αλλά αυτό συνέβη αρκετά χρόνια μετά το 1975.)
Φαίνεται πως όχι μόνο η Φύση αλλά και η Ιστορία απεχθάνεται το κενό. Ιδίως αυτές τις μέρες που οι λέξεις «κλιμάκωση» ή «επέκταση του πολέμου» στη Μέση Ανατολή βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και όλοι (ή σχεδόν όλοι) περιμένουμε με αγωνία την απάντηση του Ιράν και άλλων δυνάμεων της περιοχής. Άραγε αυτή η απάντηση θα δοθεί πριν ή μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων; Άραγε θα θυμόμαστε τους Αγώνες του Παρισιού για την αμφιλεγόμενη τελετή έναρξης και για τους αθλητές/-ριες αστέρια που θαυμάσαμε ή επειδή χρονικά θα συμπέσουν με μια νέα αιματηρή παγκόσμια περιπέτεια;
Μακριά, πολύ μακριά πέφτει το Μπανγκλαντές. Όμως πολύ κοντά μας πέφτει η Μεσόγειος που δεν είναι θάλασσα ειρήνης, εμπορίου και πολιτισμικών ανταλλαγών, αλλά θάλασσα προετοιμασίας για πόλεμο.
Ταξική αναμέτρηση στους δρόμους του Μπανγκλαντές