Δημήτρης Τζιαντζής
Τεχνητή πόλωση και σκηνικό δικομματικής-προσωπικής αντιπαράθεσης μακριά από τα αληθινά προβλήματα
Βαθύτερο εκφυλισμό της πολιτικής αντιπαράθεσης με έντονα στοιχεία μετα-δημοκρατίας σηματοδοτεί ο χαρτοπόλεμος Μητσοτάκη-Κασσελάκη για τα «αδιευκρίνιστα» και μη περιουσιακά στοιχεία των δύο αρχηγών αλλά και των κομμάτων λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Όλα αυτά την ώρα που τα νοικοκυριά και οι άνθρωποι του μόχθου γονατίζουν από το τσουνάμι της ακρίβειας ενώ τα όνειρα των νέων συνθλίβονται από τον εφιάλτη της στεγαστικής κρίσης με τον πρωθυπουργό να λέει ότι για τις αυξήσεις φταίει ο…άνεμος και η λάθος επιλογή ενεργειακού παρόχου!
Ενώ η ΝΔ είχε ανοίξει πρώτη το θέμα με το Πόθεν Έσχες Κασσελάκη, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ συνειδητά επέλεξε να αναδείξει το ζήτημα σε κεντρικό προεκλογικό επίδικο με την έκταση που έδωσε στην παρουσίαση των περιουσιακών του στοιχείων σε μια καρτέλα Excel, σε άμεσο συμψηφισμό πάντα με τα αντίστοιχα στοιχεία που έχει παρουσιάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτό έγινε ξεκάθαρο και στο one man showΚασσελάκη στο Σύνταγμα, σε μια ομιλία αμερικάνικου τύπου σε πρώτο ενικό πρόσωπο στην οποία παρουσίασε τον εαυτό του με μεγάλες δόσεις αμετροέπειας λίγο-πολύ ως ένα είδος μεσσία που περίμενε ο ελληνικός λαός και ως τον «μόνο άνθρωπο που σηκώνει ανάστημα απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα»! Σύμφωνα με τις προσδοκίες των επικοινωνιακών επιτελείων, με τη συσπείρωση και των δύο κομμάτων στο ναδίρ η μετατροπή των ευρωεκλογών σε «αρένα για δύο μονομάχους» -ενώ στις μετρήσεις προηγείται ο «Κανένας»- ενδέχεται σε συνθήκες γενικής αποδοκιμασίας και μαζικής αποχής να έχει περισσότερα οφέλη παρά απώλειες. Αν αυτό το επικοινωνιακό στοίχημα υψηλού ρίσκου κερδηθεί ή χαθεί -πάνα σε εκλογικό επίπεδο- θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Μητσοτάκης-Κασσελάκης θέλουν να συσπειρώσουν οπαδούς με το σενάριο «οι δύο μονομάχοι»
Οι ευρωεκλογές της αδιαφορίας παρουσιάζονται από τον Στ. Κασσελάκη ως «η τελευταία ευκαιρία» για τον ελληνικό λαό να στείλει μήνυμα στην κυβέρνηση καθώς όπως σημείωσε «μετά το ταχυδρομείο κλείνει για τρία χρόνια»! Με αυτό τον τρόπο ο Στέφανος Κασσελάκης δείχνει ότι αντιλαμβάνεται τον ΣΥΡΙΖΑ ως αποκλειστικά εκλογικό-κοινοβουλευτικό όχημα με υποτίμηση κάθε αγωνιστικής λαϊκής διεκδίκησης που εκφράζεται με άλλο τρόπο πέραν της κάλπης. Όσον αφορά το «μαλλί», και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί ως προς την ουσία και όχι μόνο το φαίνεσθαι είναι έκθετοι στα μάτια του ελληνικού λαού, διαθέτοντας προκλητικές περιουσίες εκατομμυρίων ευρώ απλησίαστες για κάθε «κοινό θνητό» τις οποίες κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς πως προήλθαν.
Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ εξωραϊζει μια νεφελώδη επενδυτική-επιχειρηματική δραστηριότητα με εφοπλιστικές πλάτες την οποία παρουσιάζει ως καρπό σκληρής δουλειάς ενώ ο Κ. Μητσοτάκης συνεχίζει να υποκρίνεται ότι δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στο δικό του Πόθεν Έσχες, ούτε καν το αμαρτωλό ακίνητο που απέκτησε στην Τήνο, μέσω στελεχών της Siemens.
Πιο σημαντικό ωστόσο είναι ότι η κοκορομαχία για το ποιος είναι πιο «καθαρός» και «διάφανος» (!) καλύπτει τη βαθύτερη ομοφωνία όσον αφορά τον «μονόδρομο» του συμφώνου σταθερότητας και τους δυσβάστακτους όρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Δεν είναι καθόλου τυχαία η αναφορά του Στέφανου Κασσελάκη όχι μόνο στο σύνθημα «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» του Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και στο δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή σε μια περίοδο που η Δύση χρηματοδοτεί τον πόλεμο στην Ουκρανία και κλείνει τα μάτια στη σφαγή που συντελείται στη Γάζα. Άλλωστε, πέρα από τις αναφορές στον Αλέξη Τσίπρα ως η «καρδιά του ΣΥΡΙΖΑ» από την ομιλία Κασσελάκη απουσίαζε κάθε αναφορά στις υποσχέσεις και τους στόχους που ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτη δύναμη το 2015 και κάθε κριτική απέναντι στις πολιτικές της ΕΕ και στην ασυδοσία του κεφαλαίου πέρα από τις υποσχέσεις για πλαφόν στα κέρδη των καρτέλ ενέργειας. Ως λύση παρουσιάζεται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την ακρίβεια το οποίο, σύμφωνα με τον Κασσελάκη, κοστολογήθηκε από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους στα 2,7 δισ. ευρώ, ενώ προβλέπει έσοδα 3,2 δισ. ευρώ και το οποίο βέβαια βρίσκεται υπό την αίρεση της έγκρισης από Κομισιόν και μελλοντικούς κυβερνητικούς εταίρους.